Geç tanıştığım ve bu yüzden 2022 içerisinde inceleyemediğim bir grupla daha birlikteyiz bugün. Zaten Ocak’ın ilk, hatta ilk iki haftasındaysak bilin ki sitede yayınlanan kritik geçen sene çıkan ancak atlanan bir albüme aittir. Kendi imkânlarıyla albüm çıkaran bazı grupların veya tek kişilik projelerin yeni yılın ilk günlerinde çıkan albümlerini görsek de yeni yılın ilk haftaları ticari açıdan yeni albüm çıkarmak için çok iyi zamanlar değildirler.
NO/MÁS’a baktığımızda Washington DC’den çıkan ve grindcore’la death metali harmanlayan bir grup görüyoruz. Bu iki türü bir araya getiren tonla grup var elbet, ancak nasıl oluyorsa NO/MÁS bunu farklı bir yaklaşımla yapıyor. Şöyle ki grup ya grindcore şarkısı yazıyor ya iki türü bir arada içeren şarkılar yazıyor ya da 1-2 dakika arasında seyreden death metal şarkıları yazıyor. İlk iki madde gayet alışıldık bir şey olsa da çok kısa death metal şarkısı yazan gruplar her gün karşımıza çıkmıyor.
Sadece 21,5 dakika süren ve çok net bir grindcore kapağına sahip olan “Consume / Deny / Repent”, bu taraflardan grindcore’un tüm özelliklerini sergiliyor. Death metal tarafına baktığımızda ise bu iki türü gayet iyi harmanlayan DYING FETUS’u akıllara getirmeden edemiyorum. Özellikle groovy kısımlarda müzik yer yer “Destroy the Opposition”a kayabiliyor. Hele ki gitarın aktif kullanıldığı şarkılarda iyice belirginleşen bu durum, kısa şarkı süreleri de göz önüne alınırsa direkt olarak “Destroy the Opposition”ın en kısa ve net şarkısı “Pissing in the Mainstream”i düşünmeme neden oluyor.
Dolayısıyla “Consume / Deny / Repent”i tam olarak o şarkıyla özetleyebilir ve yüzeysel bir ifadeyle albümün 01.57’lik DYING FETUS şarkısı “Pissing in the Mainstream”in farklı versiyonlarından oluştuğunu söyleyebilir. Bunu diyerek albüme de gruba da haksızlık etmiş olurum, “müzikten anlamıyorsun köpek herif damgası da yiyebilirim ama içten içe buna inanmak istiyorum çünkü DYING FETUS’u bir baba figürü gibi görüyorum.
Bu latifeyi bir kenara bırakırsak NO/MÁS gerçekten de dinleyiciyi kucaklarda hoplatan, kan ter içinde bırakan bir şiddet gösterisine girişiyor ve bunu epey bir gecikmeyle söylüyor olsam da 2022’nin en keyifli, dinlemesi en zevkli grindcore/death metal işlerinden birine imza atıyor. Hayvanlık olarak yine 2022’de çıkan EXHUMED’la falan boy ölçüşemez belki (net ölçüşemez) ama kendi hâlinde gayet iyi, tekme tokat girişen bir albümle karşı karşıyayız ve bunu isteyenle sabaha kadar tartışırım, sabah oldu mu da namazımı kılar tarhana çorbamı içer yatarım.
Kısacık albüme nispeten kısa kritik yaraşır diyerek hem konseptmiş gibi yapayım hem de daha fazla laf kalabalığı yapmadan yazıyı noktalayayım. “Consume / Deny / Repent” gayet iyi bir albüm. Harbiden hem dinlemesi çok zevkli hem de göz açıp kapayıncaya dek bitiveriyor, tadını damakta bırakıyor. Deseler ki 2023’te bu albüm ayarında 6-7 tane grindcore/death metal albümü çıkacak ama daha üstü de çıkmayacak, şimdi imzamı atarım.
Kadro Roger Rivadeneira: Vokal
John Letzkus: Gitar
Patrick Merson: Bas
Henry Everitt: Davul
Şarkılar 1. Manipulate-Consume
2. Sin vergüenza
3. Exile
4. Interrogation
5. Sudor frío
6. Mal de ojo
7. Arson-Repent
8. Ciego
9. Ausencia de luz
10. Refugio
11. Deny-Disgrace
12. Against My Will
13. Rabia
14. Police Brutality
15. Hypothermia
Taş gibi albüm. 21 dakikanın her saniyesini verimli geçirmek istiyorsanız, bu konuda 2022′de çıkan en sağlam albümlerden biri. Daha önce grup önerme postunda da paylaştığım gibi benim için Inferia ve Organ Trail ile beraber yılın en iyi 3 grindcore albümünden biri oldu.
Taş gibi albüm. 21 dakikanın her saniyesini verimli geçirmek istiyorsanız, bu konuda 2022′de çıkan en sağlam albümlerden biri. Daha önce grup önerme postunda da paylaştığım gibi benim için Inferia ve Organ Trail ile beraber yılın en iyi 3 grindcore albümünden biri oldu.