NILE’ın metal dünyasına kattığı en önemli olaylardan biri teknik death metale hayvanlığı entegre ederek death metalin görkemli, boğucu, nefes aldırmayan tarafını birkaç basamak yukarı taşıması. NILE ve aynı dönemde ortaya çıkan benzer kafadaki gruplara dek teknik death metal denince normalde herkesin aklına cerrahi hassasiyette müzisyenlik becerileri, kompleks gitar rifleri, şunlar bunlar gelirdi. NILE’ın özgün bir konseptle birlikte teknik death metal ile brutal death metali aynı kazanda kaynatmasıyla beraber olayın farklı bir boyutu görülmüş oldu ve türün geleceği adına yeni bir kapı aralandı. Burada bunu NILE tek başına başardı, ilk onlar yaptı anlamında değil, en çok ortalarda olan ve bilinen isim NILE olduğu için söylüyorum.
NILE’ın Mısır özelinde yaptığını Roma/Yunan mitolojisi bazlı olarak yapan IMPERIUM’a baktığımızda adamların öncelikle müthiş bir müzisyenlik sunduğunu görüyoruz. Adı Mike Alexander olmasına rağmen İtalya doğumlu gözüken, bu sebeple de asıl uyruğundan emin olamadığım arkadaş tarafından 2010 yılında İngiltere’de kurulan IMPERIUM, bariz NILE etkisini bir kenara bırakırsak gerçekten de çok üst düzey bir gitar kullanımı içeriyor. Tüm gitarların Alexander tarafından çalındığı “Ex Mortis Gloria” başlar başlamaz, intro sonrasındaki “Through Gates of Fire”la birlikte hemen YouTube’a girip şarkının bir gitar playthrough videosunun olup olmadığına baktım (yokmuş).
Karl Sanders ekolünü dibine kadar yansıtan bir rif yazımı sunan albüm bu açıdan gerçekten de etkileyici bir ilk izlenim sunuyor. Yedi telli gitarın nimetlerinden sonuna kadar yararlanan IMPERIUM, bu sayede daha da ihtişamlı bir hayvanlığa yelken açıyor. Şiddetin dozunu artıran diğer bir unsur da elbette ki mevcut DARK FUNERAL davulcusu Janne Jaloma’nın performansı.
Grubun kurucusu ve bestecisi Mike Alexander’ın Metal-Archives profilindeki fotoğrafında bile elinde “Annihilation of the Wicked” CD’si olduğu düşünüldüğünde, grubun NILE worship’e yönelmesine ve NILE şarkısı ismine benzer yapıdaki ismiyle öne çıkan sekizinci şarkı “Burning Crucifixions in the Garden of Nero”da eski NILE vokalist/gitaristi Dallas Toller-Wade’i konuk etmesine şaşırmamalı. IMPERIUM gerçekten de NILE’dan çok yoğun şekilde besleniyor ve belli ki bunu saklama gereği de duymuyor. Rif karakterlerinin yanı sıra beste ve aranjman namına da NILE’dan alınan bir dolu fikir var. Ne var ki IMPERIUM doğrudan bir NILE worship grubu olmak yerine NILE’dan hiç duymadığımız kendine has birtakım olayları da riflerinin içine entegre etmekten geri kalmıyor.
Yakın zamanlarda yazdığım birkaç worship albümü daha oldu. DEATH worship yazdım, CANNIBAL CORPSE worship yazdım, DISMEMBER worship yazdım. Daha önce MORBID ANGEL yazdım. IMPERIUM tarafından bakıldığında, en azından icra ve beste kompleksliği açısından bunlar arasında yapması en zoru IMPERIUM’un NILE öykünmesi diye düşünüyorum. Eğer bir grubun başka bir baba gruba benzemesi konusunda sıkıntınız yoksa “Ex Mortis Gloria”yı rahatlıkla, hatta bayağı da keyif alarak dinleyebilirsiniz.
NILE sevenler başta olmak üzere muazzam bir rif yazımı ve gitar performansı dinlemek isteyen herkes IMPERIUM’un NILE’a doyuran müziğine göz atabilir. Zamanınız yoksa ikinci sıradaki “Through the Gates of Fire”ı açın ve ilk 30 saniyesindeki hayvanlığa bakın. Belki “E bildiğimiz NILE bu, ben bunu dinlerim” diyerek dinlersiniz, belki de “oha hayvan gibiymiş, net dinlenir bu” diyerek dinlersiniz. Sonuçta NILE karakterli hayvanlığa varsanız, her türlü dinlersiniz.
Kadro Zach Jeter: Vokal
Mike Alexander: Gitar
Anthony Ridout: Bas
Janne Jaloma: Davul
Konuk:
Dallas Toler-Wade: Gitar (8)
Daniel Herrera: Gitar
Julia Elenoir: Vokal
Şarkılar 1. Para Mortem
2. Through Gates of Fire
3. Seven Legions
4. Indignitas
5. Echoes of Slain Kings
6. Per Silentium Noctis
7. Under Shadows of Giants
8. Burning Crucifixions in the Garden of Nero
9. Blood on Seas of Black
10. Forged in Treachery
Bu yıl teknik death adına çıkan iyi işlerden biri. Bu yıl bu tür özelinde belirli bir seviyenin üstüne çıkan çok fazla albüm olmadığını düşünüyorum, dolayısıyla 2022′de çıkan teknik death albümleri içinde rahatlıkla ilk 5e girer bana göre.
through the gates of fire’in giris riffini duyar duymaz bu album dinlenir dedim. albumun basindan hayvan gibi giren gruplar kendini daha rahat dinletiyor. super album ama bence nile’dan farki daha az “noluyor amk!?!?” anlari icermesi. kisaca dinlenmesi daha kolay nile olmus.
Bu yıl teknik death adına çıkan iyi işlerden biri. Bu yıl bu tür özelinde belirli bir seviyenin üstüne çıkan çok fazla albüm olmadığını düşünüyorum, dolayısıyla 2022′de çıkan teknik death albümleri içinde rahatlıkla ilk 5e girer bana göre.
through the gates of fire’in giris riffini duyar duymaz bu album dinlenir dedim. albumun basindan hayvan gibi giren gruplar kendini daha rahat dinletiyor. super album ama bence nile’dan farki daha az “noluyor amk!?!?” anlari icermesi. kisaca dinlenmesi daha kolay nile olmus.