Metal be kardeşim. Harbiden metal be.

Şöyle bir düşünün; başka hangi müzik türünde “yıldız ezoterizmi” temalı bir grup kurulabilir ki? Tek bir şarkıyı, tek bir albümü geçtim, tüm temasını bu kavrama adayan bir grup başka hangi müzik türünde bulunabilir ki?

Elbette ki dinlediğimiz bu müziği diğer türlerle karşılaştırmaya, üstün görmeye gerek yok. Sonuçta her müziğin kendine göre farklı, özel tarafları var. Her müzik farklı duygulara temas eden ve farklı coğrafyalardaki sanatçıların duygularını damıtarak ortaya çıkardığı narin, öznel ama bir o kadar da empati kurulabilir dışavurumlar barındırıyor.

Ama metalin diğer tüm müzik türlerinden çok daha üstün olduğunu görmemek için de ne bileyim…

Yoo yoo yanlış anlamayın, diğer müzik türlerini küçümsemek gibi bir niyetim yok. Sonuçta hepsinin kendine has ve özgün tarafları, alametifarikaları var ve insan kendi duygularına ayna tutan, içselleştirdiği birtakım his ve kavramları yansıtma aracı olarak kullanabileceği her tür müziği dinlemekte sonuna kadar özgür. Elbette ki! Bunu tartışmaya bile gerek yok.

Ama gerçekten yani metalin şu üstünlüğünü, tartışmasız şekilde daha kaliteli ve mükemmel oluşunu herkesin eşşek gibi kabul etmek zorunda olduğu da-

Demem o ki müzik dediğimiz şey sanatın en özel dallarından biri. Dünyanın tüm kültürleri tarafından binlerce yıldır farklı şekillerde icra ediliyor ve bize insanın hem tarihsel hem sosyokültürel hem de tinsel yapısına ilişkin kıymetli ipuçları veriyor. Müziğin bu kadar farklı kimliklerde ve geniş bir düşün yelpazesinde icra edilebilmesi insanoğlu açısından gerçekten büyük bir lütuf.

Daha büyük lütufsa metalin diğer tüm müzik türlerinin boynuna tasma takıp sokaklarda gezdirecek kadar kusursuz olması. Yani hâlâ bu gerçeği göremeyen varsa! Çünkü var gerçekten! Bazı insanlar- Ahah! Yani hakikaten bazen çıldıracak gibi oluyorum!

Yine de sonuçta müzik dediğimiz şey de bir zevk meselesi ve herkesin bildiği gibi zevkler ve renkler tartı… tar… ıııh… zevkler… renk…

ADAMLAR YILDIZ EZOTERİZMİ TEMALI GRUP KURMUŞLAR. HADİ EZOTERİZM ZATEN ALENGİRLİ MEVZU, BUNUN BİR DE YILDIZLARLA İLGİLİ TARAFINI İŞLİYORLAR. TÜM ŞARKILARINDA BUNU İŞLİYORLAR. KAPAKLARINDAN ALBÜM İSİMLERİNE. BUNDAN SONRAKİ ALBÜMDE DE BU TEMAYI İŞLEYECEKLER BAKIN ALBÜM ADINDA “I” DİYE İBARE VAR. BURNUM KANIYOR ŞU AN.

Adını “yıldızlara tapma” anlamına gelen “Astrolatria”dan alan ilk albümlerinde, bizleri Finlandiya’dan selamlayan bu iki kişilik grubun kozmik atmosfer peşinde koşan bir black metal icra ettiğine tanık oluyoruz. Bunu yaparken monotonluktan, klavyeli altyapıdan ve bol ekolu ve hırıltılı bir vokalden faydalanıyorlar. Black metal ekseninde düşündüğümüzde bu elbette ki akıllara hemşerileri BEHERIT’i ve özellikle de başyapıt albümleri “Drawing Down the Moon”u getiriyor. Bu albümden haberdar olmamı sağlayan takipçilerimizden Yellow Eyes’ın da dediği gibi APOGEION’un BEHERIT’le örtüşen epey bir yanı var ve yine kendisinin dediği gibi yine bir Northern Heritage grubu olan CLANDESTINE BLAZE’e de yakın bir müzik yapıyorlar.

Buna çok da şaşmamak lazım, çünkü her Northern Heritage grubu gibi onlar da Finlandiyalı ve onların müziğinde de kuzeyin o tarafının köhne karanlığı öne çıkıyor. Albüm kapağında görülen minimal soyutluk, albüm adının ezoterizmin ilk adımı olan “inisiyasyon” terimini içermesi ve şarkı isimlerine baktığımızda görülen takımyıldızı ve yıldız temaları hepsi bir arada bu ilgi çekici konsepti besliyorlar. Esasında bu denli butik bir konunun daha sofistike ve çok boyutlu işlenmesini beklemek de mantıklı, ancak adamlar ilk andan çirkinliği ve kaosu basarak amaçlarının temanın ötesinde bir müzikal kimlik olduğunu belli ediyorlar. Bu açıdan bakıldığında APOGEION bir “süper kozmik tema bulduk ambiyans basak” grubu değil.

Yukarıdaki grup logosundan önceki kısmı okuduysanız zaten başka bir şey dememe gerek yoktur diye tahmin ediyorum. Kozmik karanlık seviyorsanız açın dinleyin. pişman olmazsınız.

Ben de bir burnumu sileyim.