Okurlarımızdan Koralp’in tavsiyesi sonucu haberdar olduğum bir gruptan bahsedeceğim bugün. İlk albümü “Ash Blind”ı geçtiğimiz hafta çıkaran Fin topluluk DEVENIAL VERDICT, esasında 2006’da kurulan tecrübeli bir grup. Bu süre zarfında iki EP çıkaran grubun albüm çıkarması neden bu kadar gecikti bilmiyorum ama “Ash Blind”ı dinleyince son derece hayırlı bir gecikme olduğunu söylemek mümkün, zira albüm kesinlikle ilgili, övgüyü hak ediyor.

Bu sene aramızdan ayrılan ressam Mariusz Lewandowski imzalı kapağıyla hemen dikkat çeken “Ash Blind”da death metal şemsiyesi altına giren pek çok farklı şeyin izlerini bulmak mümkün. Metal-Archives -belki önceki işlerinden dolayı- DEVENIAL VERDICT’i brutal death metal olarak nitelemiş olsa da “Ash Blind”daki DEVENIAL VERDICT’in brutal death metal olmadığı kesin.

Peki ne var bu albümde? Bir kere grup Atonal, dezonant muhabbetini müthiş dozunda kullanıyor. Bu anlayışı ULCERATE gibi müziğinin temeline koymayan grup, ULCERATE’in “Stare into Death and Be Still”de kaydığı daha melodik ve kaostan -nispeten- uzak anlayışa yakın bir yerde duruyor. Ancak DEVENIAL VERDICT’i özel kılan olay, adamların işin teknik tarafını da duygu tarafını da çok çok iyi kotarıyor olmaları. Giriş şarkısı “Hope”un 3.49 başlayıp sonuna kadar devam eden clean gitarlı, damar lead’li, “death metal yapan modern KATATONIA” temalı bölüm muhtemelen bugüne dek bir death metal grubundan duyduğum en güzel clean/damar pasajlardan biri. Adamlar bu gibi anlarda muazzam bir ambiyans yaratmayı başarıyorlar. DEVENIAL VERDICT’in en büyük artısı işte bu gibi atmosfer oluşturduğu anlar.

“Ash Blind”ı dinlerken fark edebileceğiniz diğer bir konu, grubun acı ve şiddeti aynı potada eritmek konusunda çok maharetli olması. Rifler, melodiler, atmosfer yaratan efektli gitarlar bir araya geldiklerinde hem öfkeyi hem de kederi, acıyı bir arada alıyorsunuz. Bunu yeri geliyor ilk iki şarkıdaki gibi görkemli bir keder eşliğinde yapıyor, yeri geliyor albüme adını veren şarkıda karşımıza çıkan GOJIRA rifiyle birleşen vokal sayesinde gerçekleştiriyor.

Olayı güzel kılansa tüm şarkıların benzer karakterde olmaması ve zaman zaman öfkenin kederin, zaman zamansa pür şiddetin bayrağı eline alması. Misal “Sun Hammer”da veya “The Contemptor”da herhangi bir ambiyans, keder vs. kasmayan DEVENIAL VERDICT dümdüz yardırarak daha soğuk ve vahşi yüzünü gösteriyor. Enstrümantal “Mourning Star”da ise adamların GOJIRA ve hatta “Remission”, “Leviathan” dönemi MASTODON’un yaptığı türde olaylara girdiğini görebiliyoruz. DEVENIAL VERDICT hisli ayılardan oluşuyor ve metal bağlamında gayet iyi yansıtılabilen çeşitli olumsuz duyguları son derece sofistike biçimde ortaya koyuyorlar.

DEVENIAL VERDICT’i ve “Ash Blind”ı death metalin sertliği, yardırmayı, ihtişamı bir an olsun elden bırakmayan sofistike tarafını seven dinleyicilere hiç tereddütsüz öneriyorum. Cidden çok başarılı bir albüm ve ilginizi, övgünüzü sonuna kadar hak ediyor. Sundukları keder, karanlık ve şiddet gerçekten de insanda yer edecek, insanın zihnine yerleşecek cinsten. Bence bu deneyimi kaçırmayın.

Hatta sizi zahmete sokmamak için izlemeniz gereken yolu da çizeyim, rahat olsun.

Albümü hemen şu an açın > İlk şarkı “Hope”un 3.49’da başlayıp şarkının sonuna kadar olan kısmında “Vay anam bu neymiş” deyin > Albümü sonuna kadar dinleyin > Bu incelemenin altına “Şöyle güzelmiş, böyle hayvanmış” diye yorum yapın > Yıl sonu listenizde uygun bir yere yerleştirin > Yılın bitmesine iki hafta kala açılacak yıl sonu listelerinde de tüm dünya çocuklarıyla paylaşın.