Fransa’nın çıkardığı teknik death metal gruplarının genelde üst düzey olmak gibi bir alışkanlıkları var. SYMBYOSIS’ten tutun da CARCARIASS’a kadar bu ülkeden çıkan kaliteli teknik death metale yıllardır tanık oluyoruz, belli ki bundan sonra da olacağız. CATALYST bizleri Metz’den selamlayan 6 yıllık bir grup ve bu albümle birlikte iki albümleri var. Şu anda bahsettiğim “A Different Painting for a New World” de üç hafta önce dinleyiciyle buluştu.

CATALYST’in müziğine baktığımızda referanslarını fazlasıyla belli eden bir müzikal anlayış görüyoruz. Müzikteki kozmik karakter akıllara INANIMATE EXISTENCE’ı getirirken, bu kozmik havayla Mezopotamya’yı buluşturan NILE etkisi de ortaya Atiye dizisi gibi bir şey çıkmasını sağlıyor. Yok sağlamıyor tabii ancak bu “uzay” ve “Mezopotamya” ilişkisini DEEDS OF FLESH’inden tutun da pek çok grubun albümünde gördüğümüzden bahsettiğim havayı anlayacağınızı tahmin ediyorum.

CATALYST’in genel anlayışı teknik death metal olsa da bunu çeşitli yan unsurlarla süslemeyi pek seviyorlar. Bu yeri gelince NILE’vari akustik pasajlar oluyor, yeri gelince ise çok daha garip şekilde bambaşka bir grubu dinlermiş gibi hissedebiliyorsunuz. NILE etkisinden dolayı ve grubun NILE düzeyinde bir vahşet sunmamasından ötürü kimi anlarda BEHEMOTH’a kayan pek çok bölüm de var. Hatta “The Last Warning” resmen BEHEMOTH’tan daha BEHEMOTH şeklinde başlıyor. O girişi alın, 2000’lerde çıkmış “The Satanist” öncesi herhangi bir BEHEMOTH albümüne koyun zerre sırıtmaz. Davulun zil kullanımına dek her şeyiyle BEHEMOTH.

Teknik death metal kimliği açısından dünyanın dört bir yanında muadillerini duyduğumuz türde modern bir teknik death metal yapan CATALYST’te DECREPIT BIRTH’ün melodik tarafını da INFERI’nin delişmen gitar kullanımına yaklaşan şeyleri de duymak mümkün. Ancak esas ilginç olan, yukarıda “çok daha garip” olarak ifade ettiğim bir anda ortaya çıkan başka gruplar konusu.

“A Different Painting for a New World”ü dinlerken bir şarkının orta yerinde bir anda “Destroy the Opposition”dan fırlamış bir DYING FETUS rifi duymanız mümkün. Üstelik davuluyla, temposuyla falan tam bir DYING FETUS anından bahsediyorum. Benzer şekilde başka bir şarkının bir yerinde adeta saygı duruşu demeye yakın düzeyde karakteristik bir IRON MAIDEN pasajı geçebiliyorlar. Bu elbette ki yine teknik death metal kimliğine yedirilmiş şekilde oluyor ancak davulundan armonik gitarlarına akıllara IRON MAIDEN’ın gelmemesi imkânsız bir 20-30 saniyeden bahsediyorum.

Bu tür olaylar “A Different Painting for a New World”ün kendine has, tek başına var olabilen, özel bir albüm olmasının önüne geçiyor kanısındayım. Kötü değil, hatta müzisyenlik falan gayet yeterli ancak grup ilham kaynaklarını çok fazla belli ediyor ve bu da ortaya bir CATALYST kimliği çıkmasını engelliyor. Yarın öbür gün bana CATALYST nasıl bir grup diye sorsanız, 4-5 grup adı sayıp “Bunları bir arada düşün” diyerek işin içinden kolaylıkla sıyrılabilirim. Bu nedenle de albümü çok uzun ömürlü görmüyorum. Yazıda bahsettiğim grupların sound’larına, müzikal karakterlerine aşina değilseniz CATALYST’i daha çok sevmeniz, daha heyecan verici bulmanız olası tabii, ancak çok bilindik ve aşırı karakteristik gruplardan bahsettiğim için “A Different Painting for a New World”ü dinlerken duyacağınız referansların size yeni geleceğini sanmıyorum.

Yazıda adı geçen grupları seviyor ve bir araya gelmeleri fikrine sıcak bakıyorsanız CATALYST’e bir şans verin. Müzisyenlik olarak iyiler, besteler ortalamanın üstü ancak dediğim sebeplerden ötürü çok da kendi olamayan ve sürekli akla başkalarını getiren bir albüm “A Different Painting for a New World”. Seven hayrını görsün.