Erhan Yiğit

Selamlar, farkındaysanız 2022 senesi Grindcore, Hardcore ve Deathgrind senesi olma yolunda hızla ilerliyor; INFERIA, MISERY INDEX, TERROR, IMPLORE, WORMROT, ANTIGAMA, CLOUD RAT, LIFESICK ve EXHUMED gibi bağırsak deşip, kan fışkırtan birçok grup bu yıl çok iyi albümlerle görücüye çıktı ve görünen o ki bu vahşet 2023′e kadar dur durak bilmeden önüne geleni ayaklar altına almaya devam edecek ve ben bu durumdan ziyadesiyle memnunum.

Konu Grindcore olduğunda tür içerisinde net hakimiyet kurmuş ve milyonlara öncülük etmiş NAPALM DEATH’i ve NASUM’u da bu işe karıştırmasak olmuyor açıkçası. Modern Grindcore denildiğinde (Grindcore esasında neredeyse hiç değişmedi, değişen tek şey bu türü icra eden grup sayısı) şu an akla ilk gelen grup sıfatını halen elinde tutan WORMROT’a baktığımızda süper yenilikçi, türü yeni bir kılıfa sokan bir grup değil de özde NAPALM DEATH’in izinde yürüyen, NAPALM DEATH’in bilmem kaç albümünde aynısını binlerce kez yaptığı şeyi tıpkı onlar gibi iyi yapan bir grup görüyorum ben şahsen.

Sene 2022 olmuş ve Grindcore ile ilintili yüzlerce grup kendi etrafında birbiriyle özdeş spiraller çizip, tıpkı Thrash metal gibi köklerine sadık kalıyor ama nasıl oluyorsa bunca hengamenin ve yeniliğe aç dinleyici kitlelerinin arasında bazen bir albüm fermuarı parçalayarak ve ”Herkese merhaba” diyerek gövde gösterisi yapabiliyor, müdavimlerini sonuna kadar tatmin etmeyi başarabiliyor. Fakat köklere sadık kalmanın ve risk alma fırsatına sahip olamama durumlarının da kendine göre bir dezavantajı var; Grindcore bu konuda Thrash metal ile benzer bir kaderi paylaştığı için Death metal’in ve Black metal’in tersine başyapıt sunma konusunda biraz geri kalabiliyor. (Burası başka bir yazının konusu olmalıydı ama olsun.)

Bizleri, sikertmeli ve kanırtmalı müzikseverleri İsveç’ten selamlayan taze Grindcore oluşumu SICKRECY ise bu sahnelerde eşine kolay kolay rastlamadığımız bu başyapıt verme konusuna belli ki ciddiyetle çalışmış ve bu uğurda ilk ürünleri olan ”Salvation Through Tyranny”i yayınlamış. Bu kadar yeni, neredeyse hiç tanınmamış, underground’un da underground’u sayılabilecek bir grup için ”Başyapıt yapmışlar” demek gerçekten çok iddialı olacağı için ben bunun yerine ”Adamlar bu yılın, hatta türün en güzel örneklerinden birini yapmışlar” demek istiyorum ama dinleyip de uzun zamandır böylesi bir manyaklıkla karşılaşmadığını söyleyerek bunun bir sanat eseri olduğunu iddia edecek insanlara da itiraz edemem açıkçası.

İşbu albüm türün bütün (maksimum) gereksinimlerini sağlayan ve geleneksel birtakım özelliklerini (Klasik-politika ilişkili albüm kapağı ve basit ama vurucu şarkı isimleri-sözleri) bünyesinde tutan, dışarıdan bakıldığında içeride neler dönüp bittiğine dair isabetli fikirler yürütmenize imkan tanıyan bir yapıt olarak göze çarpıyor ilk bakışta. Play tuşuna bastığımız an giriş niteliğindeki şarkısının bitiminden itibaren, yani ikinci şarkı Follow the Leader’in ilk riflerini duyduğumuz an ”Salvation Through Tyranny”in üst seviye bir Grindcore deneyimi sunacağından emin olabiliyorsunuz zaten. Albümde kullanılan riflerin ve ve bunların şarkılara bestelenmesindeki başarısından söz etmeme hiç gerek yok. Ardı arkası kesilmeyen bu rif fırtınasında o an dinlediğiniz rifin ne kadar ince yazılmış olduğunu düşünürken kendinizi başka bir mükemmel rifi dinlerken buluyorsunuz ve siz bu döngüyü 27 dakika içerisinde defalarca tekrar ederken albüm bitmiş oluyor. Ben şahsen, özellikle son şarkı ”Heed This Warning”i ve ilk iki şarkıyı dinleme isteğimi bir türlü bastıramıyorum ve uzun bir süre boyunca da böyle devam edecek gibiyim.

”Salvation Through Tyranny”nin bence en önemli özelliği ise sound’unda gizli; Türde iz bırakmış ne kadar albüm varsa açın tekrar dinleyin, dinlediğiniz coğu albümde göreceğiniz ilk şey gitarların sizin boğazınıza saldırması ve etli butlu davulların sizi nakavt etmeye çalışmasından başka bir şey olmayacaktır. Bence bir Grindcore albümünü tekrar tekrar dinleme isteği uyandırmasındaki en hayati şey de budur. Söz konusu albüm ise zaten bu konuda dinleyicisini asla üzmeyerek bir Grindcore albümünden alınabilecek maksimum keyifi sunuyor.

Sözlerimi bitirmeden hemen önce acilen adının duyulması gerektiğini düşündüğüm Adde Mitroulis’in Barney Greenway’i andıran vokallerine ayrıca hasta olduğumu belirtmek isterim. Eğer Grindcore seviyorsanız bu albümü şu an dinlemelisiniz. Eğer Grindcore seviyorsanız bu albümü listelerinizde üst sıralara yazmalısınız. Ben albümün candan bir 9 puanı hak ettiğini düşünüyorum ama 9 puan hakkımı grubun bir sonraki albümlerinde kullanmak istiyorum. O yüzden sembolik de olsa şimdilik 8,5 vermek istiyorum. Dayanamazsam geri döner yorumlara ”Bu albüme düşük vermişim, hakkı en az 9” derim zaten.