Hayatının 1 yılını Kanada’da geçirmiş bir insan olarak o tarafların havasının metal yapmaya gayet uygun olduğunu düşünüyorum. Şehir hayatının düzeni ve dünyanın pek çok yerine göre çok daha rahat olması bir yana, Kanada’nın doğası gerçekten de insana pek çok farklı ilham verebilecek kudrette, şahanelikte. Bugün birlikte olduğumuz GUTVOID’un müziğine baktığımızda doğayla ilintili pastoral temalara falan rastlamıyor olsak da eminim “şöyle bir açık havaya çıkalım” dedikleri anda ihtiyaç duydukları ilhamı çok da gecikmeden bulmuşlardır. Öyle bir havası var Kanada’nın. Canım Kanada.

Toronto’dan çıkıp bizlere el sallayan GUTVOID bu huzurlu, sakin, konforlu şehirden çıktıkları düşünüldüğünde “ne zorunuz var?” dedirtecek düzeyde pislik dozu yüksek bir death metal yapıyor. Grubun yaptığı müziğin karakteristik bir kimliği olduğunu söylemek şu an için zor, zira adamlar 2019’da kurulmuş ve henüz sadece bu albümü çıkarmışlar. Yine de bu süreye bir EP, bir split ve bir de albüm sığdırmış olmaları takdire şayan. Şimdi gelin GUTVOID neler yapıyor biraz daha yakından bakalım.

GUTVOID’un death metali öyle aşırı hızlara çıkan, süratiyle her şeyi ezip geçen bir death metal değil. Yavaş, orta ve yüksek tempo anların karışık olarak sunulduğu şarkılarda BLOOD INCANTATION, TOMB MOLD gibi grupların gizemli karanlığını bulurken; INCANTATION okulundan başarıyla mezun olmuş bir talebe izlenimini almak da gayet mümkün. Bu da demek oluyor ki GUTVOID düşmanını uzaktan roketle vurmak yerine daha yakına gelip tankla saldırmayı, hatta tankla üzerinden geçerek ezmeyi tercih eden bir savaş stratejisi benimsiyor.

Grupla ilgili dikkate değer konulardan biri gayet akça pakça bir oğlan olan vokalist gitarist Brendan Dean’in öküz gibi böğürebiliyor oluşu. Adamı yolda görseniz “ay ne kadar efendi bir delikanlı” deyip kızınıza falan beğenirsiniz, öyle temiz yüzlü bir arkadaşımız ama gelin görün ki metalin ekstrem tarafından bir dolu grupta çalmış ve hâlâ da çalmakta. Dean’in vokalleri gerçekten de albümün karanlık dozunun artmasını sağlayan en önemli iki, üç unsurdan biri. Diğer unsurlara geldiğimizde, grubun kullandığı uğursuz, tekinsiz, şerefsiz lead’ler GUTVOID müziğinin çekicilik kazanmasını sağlayan başlıca kalemler arasında. Ritim gitar arkada “ROĞNN ROĞNN RÖÖÖÖ” şeklinde power chord vururken önde şekilde şekle giren bu lead’ler, melodiden ziyade katman yaratma görevi görerek müziğin tüm karakterini belirliyorlar. Temponun yavaşladığı anlarda bu gitar kullanımı yer yer akıllara HOODED MENACE’ı dahi getirebilir, ancak GUTVOID doom metalden sadece pragmatik olarak yararlanan ve olayın death metal tarafına odaklanan bir topluluk.

Sadece 6 şarkı içermesine rağmen 52 dakika gibi bir süresi olan “Durance of Lightless Horizons”, 9 dakikayı aşan bir şarkıyla başlayıp 14 dakikayı aşan bir şarkıyla kapanacak kadar da iddialı bir ilk albüm. Bu bile GUTVOID’un buraya eğlenmeye gelmediğini ve olaya gayet kararlı, hırslı bir giriş yaptığının göstergesi. Şarkıların genel olarak benzer bir temadan ve anlayıştan ilerlemesi, benzer formülleri kullanması gibi minör mırın kırın etme sebepleri varsa da ben her dinlemede albümden ziyadesiyle zevk aldım ve takibe alacağım yeni bir grup keşfetmiş olmaktan da mutluluk duydum.

Müthiş çizer Adam Burke’ün imzasını taşıyan bir albüm kapağıyla sunulan “Durance of Lightless Horizons”, yapmak istediği şeyi gerçekten iyi yapan ve GUTVOID’u death metal sevenlerin radarına hızlıca sokacak düzeyde güçlü bir ilk albüm. Eğer death metalin bu türlüsünü, yani tekinsiz lead’lerle ortamı karartan ve kükreyen vokallerle ezici bir kimliğe bürünen tarafını seviyorsanız albümü dinlemenizi bilhassa salık veririm. Dediğim klasmandaysanız, bence “Durance of Lightless Horizons”ı bayağı seversiniz.