Dünyanın en kısa albüm incelemelerinden birine konu olabilecek yeni TRIBAL GAZE albümü “The Nine Choirs”dan bahsedeceğiz bugün. Esasında bu albüm için şöyle bir inceleme yazabilirdim ve biçimsel olarak olmasa da içerik olarak her türlü makul bir sonuç elde edebilirdim:

TRIBAL GAZE – The Nine Choirs

Sıfır boş yapma, full HD yardırma.

Death metal.

8/10

Ancak sürprizleri seven bir insan olsam da böyle yapmasam daha iyi olacak. İlk olarak enteresan albüm kapağıyla dikkatimi çeken TRIBAL GAZE’i dinlemeye başladığım andan itibaren kafamda oluşan görüntü, MORBID ANGEL ve CANNIBAL CORPSE’un bir odaya kapatılmış ve müzik yapmaya zorlanmış olmasıydı. Albüm ilerledikçe bu durum daha da belirginleşti ve ortaya hem MORBID ANGEL’dan hem de CANNIBAL CORPSE’tan gayet başarılı şekilde beslenen bir grup çıktı. Death metalin nispeten underground taraflarıyla haşır neşirseniz şöyle düşünün: MORBID ANGEL worship’inin kralı GOREPHILIA ile CANNIBAL CORPSE worship’inin kralı UNDEATH’i bir shaker’a atıp çalkalayın ve buna yer yer INCANTATION ve AUTOPSY’nin pisliğini yer yer de hayvani gitar tonlarına sahip her tür death metal grubunun kudretini ekleyin ve alın size TRIBAL GAZE.

Esasında albüm kapağına bakınca daha sofistike bir şeyle karşılaşmayı bekliyordum. Aklıma CONTRARIAN veya DECREPIT BIRTH gibi daha DEATH, CYNIC sularında yüzen bir şeyler gelmişti, lakin “The Nine Choirs”i başlatır başlatmaz işin renginin öyle olmadığını gördüm. İşin rengi kapaktaki renk paletinde gördüğümüz gibi ten rengi, mint, mavi ağırlıklı değil, bildiğin bordoya yakın bir pıhtılaşmış kan kırmızısıydı. Bunu normal kırmızıdan ziyade koyu kırmıza kaydıran şey elbette ki müzikteki şiddet dozunun epey uçlarda olması. Bir kere grup ciddi anlamda sert vokallere sahip. Vokalist arkadaş McKenna Holland harbiden hayvan gibi böğürüyor ve “The Nine Choirs”in acımasızlığı da en başta buradan geliyor.

Diğer bir konu gitar tonlarının öküz gibi olması. Hiç şakasız, lafı eveleyip geveleyip durmayan, can acıtıcı bir gitar tonuyla bezeli “The Nine Choirs”, vokallerin derin, hırıltılı, dayaksı gücü de eklenince ortaya death metal için olmazsa olmaz atmosferin %75’ini falan daha detaylara inmeden zaten çıkarmış oluyor. Buna bir de gayet iyi kurgulanmış besteler, çok iyi davulculuk, karambol sololar gibi kalemler eklenince TRIBAL GAZE’in bir death metal dinleyicisini memnun etmesi neredeyse kaçınılmaz oluyor. Grup albümün geneline yaydığı bu şiddetin dozunu her daim korumak istediğinden şarkılar arasında öyle atla deve farklar olduğunu söyleyemem. Genelde benzer şarkı iskeletleri, birbirine yakın türde rifler var. Dolayısıyla deneysellik, çeşitlilik arayanlar için TRIBAL GAZE çok da özel bir yerde konumlanmayacaktır. Lakin başta da dediğim gibi death metal dinlemek ve sadece death metal dinlemek istiyorsanız açın çatır çatır dinleyin, death metale doyun.

Yakın zamanda incelediğim PHOBOPHILIC albümüyle birlikte bu senenin çok iyi death metal debut’larından biri olarak gördüğüm “The Nine Choirs” death metal seviyorsanız direkt, hemen, çok kereler dinlemek isteyeceğiniz türde bir albüm. Sıfır boş yapma, full HD yardırma.