Konu deathcore olduğunda az sonra yazacaklarıma benzer şeyleri çeşitli incelemelerde daha önce de söylemişliğim var, ancak bu yazıda bahsedeceğim grup açısından önemli olduğundan deathcore’un gelişimi ve günümüze gelişine kadarki sürecinden kısaca bahsetmek yararlı olacaktır.

Deathcore’un 2000’lerin ilk 7-8 yılındaki altın yıllarının ardından etkisini giderek yitirmesinde etkili olan sebeplerden birinin, grupların kendilerini yenileme konusunda pek de proaktif hareket etmemeleri ve dönemin ekmeğini yemeyi yeterli görmeleri olduğunu düşünüyorum. Deathcore o dönem için yeni ve heyecan verici bir dalga olduğundan geniş kitlelerde karşılık bulmuş, ardından türün sınırları gün yüzüne çıkınca gruplar ya ortadan kalkmaya ya da aynı ilgiyi görmemeye başlamışlardı.

Türe yönelik ilginin azalmasıyla -konserlerde hardcore dancing yaparken ağzına yüzüne tekme yumruk gelen bir kısım kitlenin konsere gitmekten çekinmeye başlamasıyla- dönemin gazıyla kurulmuş pek çok topluluğun ortadan kalktığını gördüysek de türün önemli isimleri bir şekilde şartlara uyum sağladıklarını ve anlamlı olmayı sürdürebilmek adına mantıklı adımlar attıklarını gördük. DESPISED ICON gibi çeşitli sebeplerden ara vermesi gereken at başı gruplar oldu elbet, ancak öyle ya da böyle devam eden gruplar da hiç de azımsanmayacak miktarda.

Bugün konuğumuz olan SPITE büyük oranda 2005 civarı deathcore’a gönül vermiş ve bu uğurda savaşan bir oluşum. Bizleri ABD ve Kanada’nın yetiştirdiği kimi gençlerle karşılayan SPITE, dünyanın en sıkıcı albüm kapağı konsepti eşliğinde dördüncü albümünü de çıkardı ve şimdi biz de bu albümden bahsedecek ve SPITE’ın işgüzarlık yapmadan, fazla kurcalamadan kendi türünü ne de güzel icra ettiğinden söz edeceğiz.

2014’te kurulan SPITE, iki İranlı kardeş ve yanlarına aldıkları üç kişiden oluşan bir grup. Bu kardeşlerden Darius Tehrani adlı vokalist arkadaş SPITE’ın en ön plandaki yüzü durumunda ve grubun yansıttığı saldırgan üslubun da başlıca sorumlusu.

“Dedication to Flesh”e baktığımda SPITE’ın deathcore’u kurallarına göre oynadığını görüyorum. Başka türlerden alıntı yapmadan halis bir deathcore ortaya koyan bu arkadaşlar, 2005 civarlarına göre türün death metalle biraz daha içli dışlı olduğu gerçeğini de göz ardı etmeden, özünde tam anlamıyla saf bir death metal sunmak için bu yola baş koymuşlar.

“Dedication to Flesh”i dinlediğinizde grubun bu geleneği yaşatma konusunda çok da zorlanmadığını görebiliyoruz. Türün klişelerini dozunda kullanan, günümüz 17-20 yaş grubuna 2005 civarlarının break down yoğun ve sadece konserde ergen coşturmalı deathcore’unu lahmacun küreğiyle sunma yoluna gitmeyen SPITE, günümüzde türü iyice sertleştiren ve death metalden de black metalden de beslenen pek çok ismin aksine formülleri belli ancak bir o kadar da “ari” denebilecek bir deathcore yaparak türün bu tarafını özleyen kitlenin ilacı olmayı hedefliyor.

Bundan 15-16 yıl önce yapılan özbeöz deathcore’u sevmiş, sonrasında pek çokları gibi türe olan ilgisini yitirmiş ve günümüzde de hoşunuza giden tek tük şey bulabilmekten yakınıyorsanız SPITE’a bakmanızda farda var. Konu deathcore ve deathcore’u iyi yapmaksa bu adamlar bunu her türlü yapıyorlar. Ha, bundan 15-16 yıl önce yapılan özbeöz deathcore’u sevmemiş, sonrasında değişen şartlara rağmen türe karşı bir sempati duymamış ve günümüzde de hoşunuza gidecek bir şey bulamayacağınızı düşünüyorsanız, o zaman hiç bu taraflara gelmeyin, zira SPITE iyi ancak sadece kendisini sevecek altyapıyı yaptıysanız iyi.

Hem de çok iyi.