Kendine görselliğin ötesinde bir konsept benimseyen grupları seviyorum. Hem gruba karakter katıyor hem de her yeni albümde ilerletilerek, geliştirilerek gruba yönelik merakı canlı tutuyor. Bugün bizleri İspanya’dan selamlayan ancak belli ki İspanyol grup ifadesindense Katalan grup denmesini tercih eden ÓSSERP ile birlikteyiz.

Çok hayvan bir death metal icra eden ÓSSERP, Katalanca şarkı sözlerinde takımyıldızlarından, mitolojik yaratıklardan ve bu iki kavramın iç içe geçmesiyle oluşan kozmik mitolojiden bahsediyor.

Şu ana dek üç adet albüm çıkaran ÓSSERP’in yukarıda bahsettiğim konsept tarafını oluşturan başlıca unsurlardan biri, adamların albüm kapakları için kendilerine ayı bedenine sahip yedi başlı yılanı seçmiş olmaları. Çıkan üç albümlerinin kapağında da bu arkadaş var ve başının yerinde yedi tane yılan olan bu ayı sayesinde ÓSSERP’in enteresan bir gizemi, çekiciliği olduğunu da söylemek mümkün.

Müzikal olarak baktığımızda ÓSSERP çok net bir death metal grubu gibi gözükse de müziklerinin temelini dayadıkları bir hardcore kökü de açık şekilde göze çarpıyor. Death metal tarafından OF FEATHER AND BONE, SWAMPBEAST klasmanında yer alan grup, hardcore’u da işin içine katarak son derece dinamik, atarlı ve gaz bir kimliğe bürünüyor ve müzikal olarak yakın durduğu gruplardan biri olan NAILS gibi tam bir konser katliamcısı olduğu izlenimini veriyor.

HM-2 worship denecek düzeyde olmasa da HM-2 ruhunu yaşatmak adına önemli hareketler yapan gitar tonu; grubun tremolo riflere olan yatırımları sayesinde daha bir öne çıkıyor ve yer yer 90’ların ilk yarısının DISMEMBER’larına, GRAVE’lerine, ENTOMBED’larına dahi göz kırpıyor.

Grubun şarkı sözlerinde takımyıldızlarını konu ettiğini söylemiştik. Albümü açan ve “Küçük Ayıya Binmek” anlamına gelen “Cavalcant L’ossa Menor”un ilk notalarından itibaren ÓSSERP’in yardırmaya başladığını ve albüm boyunca tempoyu çok iyi dengeleyerek tavizsiz bir iş ortaya koyduğunu görüyoruz. Bu yardırma öyle sadece sertlik olsun türünden et kafalı bir death metalle sonuçlanmıyor ve her ne kadar sofistikelik namına grubun pek bir çabası olmasa da bir şekilde ÓSSERP’in dümdüz bir death metal grubu olmadığı hissiyatını uyandırıyor.

Müzisyenlik açısından üst düzey performanslar barındıran albümün esas gücü de bu tavizsiz ancak bir o kadar da altı dolu hissettiren mizacından kaynaklanıyor. Şarkıların değişken yapıda, çok yönlü olduklarını söylemek zor ancak yeri gelince tekme atmayı yeri gelince kafa göz dalmayı, yeri gelince sopayla dövüp yeri gelince kesici alet kullanmayı çok yönlülük olarak görmeye hazırsanız ÓSSERP bu konuda gerekeni yapıyor; dinleyiciyi dayağa, fiziksel ve işitsel şiddete doyuruyor.

Görünürde standart bir death metal grubu olsa da içerdiği çeşitli özelliklerle farklı bir hissiyat yaratmayı başaran; death metalin öküzlüğüyle hardcore’un dinamik gazını gayet iyi harmanlayarak dinleyiciyi bir an olsun rahat ettirmeyen bir müzikal kimlik sunan ÓSSERP’e şiddet dolu bir 42 dakika geçirmek isteyen herkes tereddüt etmeden baksın derim.