Adını Ay’ın en derin ve karanlık kraterlerinden biri olan Mare Crisium’dan alan Brezilyalı death metal grubu KRISIUN, ülke tarihinin en köklü, en uzun soluklu, en istikrarlı ve en vazgeçmeyen death metal grubu olarak bildiğimiz; 1990’dan bu yana savaşını sürdüren ve belli bir kaliteyi her daim koruyan bir oluşum. Adı sık sık duyulan KRISIUN’un çok büyük bir hayran kitlesi oluşturduğunu söylersek biraz abartmış oluruz. Adamlar yıllardır ortamlardalar ve epey bir albümleri var, ancak sıkı hayranları dışında çok da fazla dillendirildiklerini de söyleyemeyiz. Death metale tamamen şiddet odaklı yaklaşan grubun death metal tarihine geçmiş, herkesçe başyapıt kabul edilen bir albümünün olmaması bunda etkili olabilir.
“Conquerors of Armageddon” albümleri vesilesiyle 2000 yılında tanıştığım grubun o zamandan bu yana çıkan tüm albümlerini dinlemiş bir dinleyicileri olarak “Southern Storm” sonrasında biraz bocaladıklarını düşünmüş ancak bir önceki “Scourge of the Enthroned” ile tekrar yükselişe geçtiklerini görerek mutlu olmuştum. Şimdiyse “Güneş’in Ölümü” anlamına gelen “Mortem Solis” ile karşımızdalar ve her zamanki gibi hiç şakalarının olmadığını göstermek için tüm silahlarını konuşlanmışlar.
Bazı grupların müziğinde ne kadar sert olurlarsa olsunlar pis bir tebessüm, bir gram da olsa ironi, kötücül bir sırıtış, sinizm vs. bulabilirsiniz. Bu gruplar size sizi öldürürken keyif alacaklarını hissettirirler adeta. KRISIUN ve benzeri adamlarda ise bu yoktur. Onlar şaka kaldırmaz; onlarda şeytani bir tebessüme dahi yer yoktur. Onlar sadece yerle bir etmek için buradadırlar ve işlerini ciddiyetle yaparlar.
“Mortem Solis” tam anlamıyla ciddi, katı, kaskatı bir death metal albümü. İçinde bir tutam dahi merhamet olmayan, sadece kesip biçen bir 40 dakika sunan albümde KRISIUN’un alışık olduğumuz tremolo rifleri eşliğinde dinleyiciyi yerle yeksan etme çabasına tanık oluyoruz. Albüm birbiri ardına gelen ve etrafa kan sıçratan riflerle dolu ve Kolesne kardeşlerden alışık olduğumuz kimyayla birlikte death metal dinleyicilerini ihya edecek pek çok zenginliğe sahip.
Kolesne kısmını açalım, çünkü death metal dünyasında hatta belki de metal dünyasında başka bir örneği yok. 48, 49 ve 50 yaşlarındaki 3 kardeşten oluşan KRISIUN, bu kan bağını müziğine de akıtarak ortaya iflah olmaz bir şiddet koyuyor. Blast beat’lerin şiddeti, gitar ve basın birlikte oluşturduğu acımasızlık ve üstlerine nefret kusan vokallerle KRISIUN “bir death metal grubu nedir, nasıl olmalıdır?”ın cevabını veriyor adeta.
Albümden single olarak yayınlanan dört şarkı bir yana, 28. saniyesinden itibaren kazımaya başlayan “Necronomical” ve uğursuz havasıyla farkını belli eden “Worm God” gibi asla atlanmaması gereken hayvanlıklar da mevcut. “Southern Storm” ile “Scourge of the Enthroned” arasındaki albümlerde bir miktar düşen temponun esamesinin okunmadığı “Mortem Solis”, bu tarafıyla KRISIUN’un formuna geri döndüğünü ve sığınaklara girmemiz gerektiğini göstermesiyle de grubun uzun süreli sevenlerinin yüzünü güldürecek bir çalışma.
Eleştiri noktasında aklıma gerçekten de bir şey gelmiyor. Gerçek şu ki KRISIUN akılda kalıcı bir death metal yapmıyor ve albümleri bittiğinde kendinizi death metal tarihine geçecek şarkılar dinlemiş gibi hissetmiyorsunuz. Lakin adamlar öylesine darbeli ve üst düzey bir death metal yapıyor ki kendinizi saldırıya uğramış gibi, death metale zorla doyurulmuş gibi, cezalandırılmış gibi hissetmek bence daha değerli ve KRISIUN bunu tartışmasız şekilde çok iyi yapıyor.
Kendinizi bir death metal dinleyicisi olarak görüyor veya death metal seviyorsanız, “Mortem Solis” sizi çok büyük oranda doyuracak, sağınızı solunuzu yara bere içinde bırakacaktır. 1990’dan beri Brezilya’nın death metal bayrağını dalgalandıran Kolesnegiller, biz sizden razıyız.
Kadro Alex Camargo (Kolesne): Bas, vokal
Moyses Kolesne: Gitar
Max Kolesne: Davul
Şarkılar 1. Sworn Enemies
2. Serpent Messiah
3. Swords into Flesh
4. Necronomical
5. Tomb of the Nameless
6. Dawn Sun Carnage (Intro)
7. Temple of the Abattoir
8. War Blood Hammer
9. As Angels Burn
10. Worm God
Genelde nerede çokluk orada bokluk oluyor, fakat 12. stüdyo albümünü çıkaran bir death metal grubunun çıkarabileceği en sağlam iş olabilir bu albüm. Buna benzer üretkenlikte ve son albümlerinde belirli bir kaliteyi ve hayvanlığı koruyan Sinister geliyor bir tek aklıma. Umarım seviyelerini bozmazlar, ben sizden razıyım.
Benim için bu yıl çıkan kemik çatırdatan death metal türünde Immolation’dan sonra en beğendiğim albüm oldu. 8,5 çalışır benden.
Genelde nerede çokluk orada bokluk oluyor, fakat 12. stüdyo albümünü çıkaran bir death metal grubunun çıkarabileceği en sağlam iş olabilir bu albüm. Buna benzer üretkenlikte ve son albümlerinde belirli bir kaliteyi ve hayvanlığı koruyan Sinister geliyor bir tek aklıma. Umarım seviyelerini bozmazlar, ben sizden razıyım.
Benim için bu yıl çıkan kemik çatırdatan death metal türünde Immolation’dan sonra en beğendiğim albüm oldu. 8,5 çalışır benden.
Çok geç dinleyebildim bu albümü, tertemiz işmiş gerçekten. 8/10. Özlemişiz Krisiun’u.