01. Imperium
02. Kaisarion
03. Spillways
04. Call Me Little Sunshine
05. Hunter’s Moon
06. Watcher In The Sky
07. Dominion
08. Twenties
09. Darkness At The Heart Of My Love
10. Griftwood
11. Bite Of Passage
12. Respite On The Spital Fields
“Spillways” klibi yayında.
Albümden “Twenties” yayınlandı.
Grup bir süre önceki Reno konserinde “Enter Sandman”i canlı olarak çalmış. GHOST şarkıyı yakın zamanda çıkan METALLICA tribute albümü için cover’lamıştı.
Albümden “Kaisarion” birkaç gün önce canlı olarak icra edildi.
İkinci single “Call Me Little Sunshine” yayınlandı.
Albümün ilk single’ı “Hunter’s Moon” da Eylül 2021′de klibiyle birlikte yayınlanmıştı.
Meliora ve Prequelle’de eksik olan şey nedir tam adını koyamıyorum ama artık hiç dinlemiyorum. sanırım Infestissumam sonrası fazla şakacı ve ciddiyetsiz bir şova dönüştü belki de ondan. secular haze’in klibindeki o retro occult rock havası gitti. fazla danslı manslı, square hammer’de olduğu gibi neşeli bir müzik yapmaya başladı (kötü değil bu arada rats falan çok iyi parça).
Yıllarca Ghost hakkında yorum yapıyorum ayağına alttan alta Blue Öyster Cult övüp durdum. Neyse ki BÖC yeni albüm yaptı da hakkında rahat rahat konuşup kurtuldum derdimden. Amma velakin söylemeliyim ki Tobias’ın sesini Buck Dharma’ya oldukça benzetiyorum.
Aynısını Volbeat için de Social Distortion överek çok yaptım.
@Raddor, Yeminle şu an beynimde gizli kapılar açıldı. Ben de Ghost dinlerken hep böyle bir benzetme hissiyle dinliyordum ama kime benzeteceğimi bulamıyordum bir türlü.
Halloween Kills isimli bir albümden bu. Gitarda Opeth’ten Fredrik Akesson var. Davulda da Hux Nettermalm var. Prodüktörü de Meliora’nın da prodüktörlüğünü yapmış olan Klas Ahlund, kendisini belli bazı Ke$ha, Madonna ve Katy Perry parçalarından da tanıyabilirsiniz.
Ghost’u ilk dinlediğim zaman bu ne amk demiştim zamanla işin esprisini çözünce epey keyif aldığım bir grup haline geldi, çok zeki müzik yapıyorlar, kliplerinden tut imajlarına her şeyleri zeka kokuyor. Ghost’u çözeni Ghost hayal kırıklığına uğratmıyor.
@Yatım, Hepimiz bir çok grubu dinleyen insanların, Ghost bunlar yanında yaptığı müziği ve konseptiyse 70′ler öykünmesiyle ve pop işleriyle ayrılıyor şahsen ben böyle olduğu için seviyorum, yaptığı her iş radyoda çalınacak işler ve bu özelliği beni çekiyor, ben Abba’da, Blue Öyster Cult’te dinlerim, Ghost’ta bunları da duyabilmek mümkün mesela.
Sevmeyene de neden sevmiyor diyemem çok iyi anlıyorum.
Yorumlara bakacak olursak sitede Ghost’u hala beğenen 3-5 kişiden biri ben kalmışım hahaha. Aynı durum Volbeat için de geçerliydi de neyse ki son albümle rüzgar tersine döndü. İnsanların neden Ghost’a kıl olduğunu anlayabiliyorum ama bence böyle bir kıllığa hiç gerek yok. İstedikleri kadar imaj/konsept kassınlar, ilk iki albümden uzaklaşsınlar, daha önce yapılmış şeyler yapsınlar, adamlar hala çok iyi müzik yazıyor. Son maddeye tık attığın sürece geri kalan hiçbir şeyin önemi yok.
Son albümde playlistime aldığım tek bir parça olmamıştı. 3. albümde 6,5/10luk bir albümdü. İlk 2 albümün hatrına yine dinleyeceğim ama beklentim flan yok bu saatten sonra. Hoşlanmadığım bir yöne baya baya direksiyon kırmış durumda Ghost uzun zamandır.
Evet Kaisarion alışılmış ghost formülünün dışında ama ben beğendim şimdilik. Call me little sunshine çok az hayal kırıklığı olmuştu, Hunter’s Moon taş gibi şarkı.
Bir masterpiece olmayacağı barizdi zaten, ama Kiss the goat epsinden sonraki beklentimi tamamen yitirdim, Ghost’un en zayıf halkası, ortalamanın üstü keyifli bir albüm çıkacak gibi gözüküyor.
Çoğu kişi yerden yere vurmuş ama ben yine iyi bir iş çıkaracaklarını düşünüyorum. Ghost bence tavırlarıyla, icra ettikleri müzik tarzıyla metal camiasında çok yerden yere vuruluyorlar ama ben bunu bir farklılık olarak görüp benimseme taraftarıyım. Tarzı hitap etmiyor olabilir bir ama icra ettikleri tarzı bence çok güzel temsil ediyorlar bu konuda başarılı olduklarını düşünüyorum. Hunter’s Moon bence oldukça güzeldi çıkışından bu yana zaman zaman loop’a aldığım olmuştur arada hala dinliyorum. Uzun lafın kısası bence güzel bir grup bu albümden de umutluyum iyi bir iş çıkaracaklarını düşünüyorum.
Twenties, uzak ara Ghost’un yaptığı en kötü şarkı. Bu kadarı da pes doğrusu! Samimiyetten uzak sözler, aşırı derecede cheesy melodiler, neredeyse Eurovision şarkı yarışmasından fırlamış nakarat.. albümden ümidimi tamamen kesmiş durumdayım.
Ghost’un albümünü 1 kez dinledim. Yorumumu kritiğe saklıyorum, tek diyeceğim neredeyse tamamen AOR olmuşlar. Journey, Boston, Foreigner kafaları. Bu konuda şimdilik bir şey demiyorum ama albüme Ghost’un en iyi albümü diyen siteler var.
Ne yaşıyorsunuz arkadaş? Biz 13 yıldır neye tanık oluyoruz, neyin evrimini izliyoruz, bir grubun dünyanın tepesine çıkışına tanık oluyoruz da bu albüme en iyisi diyorsunuz acaba?
Kötülemek için söylemiyorum ama “Opus Eponymous”, “Infestissumam” gibi Ghost’u metal tarihine yazdıran albümler, “Meliora” gibi dünya sahnesine çıkaran bir albüm dururken bugün çıkan bir albüme “Ghost’un en iyi albümü” demek için pek çok konuda yanılıyor olmanız lazım.
@Ahmet Saraçoğlu, Ghost’un artık The Night Flight Orchestra gibi bir gruba dönüştüğünü kabul edersek eğlenceli albüm. Ama ne kadar dinlerim bilmiyorum.
@şeyh hulud, şeytan meytan muhabbeti tamamen kalktı tabii artık. Albüm kapakları, “Twenties” gibi şarkılar ve genel hissiyat olarak bana Imperial Triumphant’ın olabildiğince karanlık ve şiddetli bir anlayışla işlediği urban/retro/distopya temasını olabildiğince aydınlık bir anlayışla işliyorlarmış gibi geliyor artık. Ayrıca gündemden referans alan şarkılar da yazıyorlar. Mesela bu albümdeki “Griftwood” tamamen Trump’ın yardımcısı Mike Pence’le ilgili.
@Ahmet Saraçoğlu, Bence en kötü albümleri olduğunu düşünüyorum. Hunter’s Moon güzeldi ama genel olarak albüme baktığımda hiç tatmin etmedi beni. Umarım bu albümden sonra eski tarzlarına geri dönerler yoksa Ghost bu gidişle benim gözümde tamamen biter.
Sinema tabiriyle festival seyircisine değil, gişe seyircisine hitap eden bir albüm yapmışlar. Bağımsız olamayan müzik eleştirmenleri böyle albümlere bayılırlar. Ghost’un ilk albümüyle aynı cümlede bile kullanılmaması gereken bir albüm.
@deadhouse, Green Day’e ekleme yapayım. Nickelback bile var albümde. Gidin yeni İn Flamesvarimüziksever tayfayı kandırın amk. Bunlar herkesi salak sanıyor.
@Noumena, Lazım. Fakat ben kariyerlerinin başından bu yana bu çizgide olan gruplara saygı duyuyorum. Sonradan böyle bir tercihte olan gruplara saygı duyamıyorum. Sanatçı bilerek, isteyerek kendi derinliğini şana, şöhrete feda ediyorsa o sanatçı doğru yolda değil demektir. Yok başından beri böyleyse ben o kişiye bir şey söyleyemem. Tutarlıdır o. Benim o sanatçıya laf söyleme hakkım olmaz. Çünkü onu değerlendirme kıstasıma almam. Kıyas etmem. Ghost ilk albümünden bu yana sevilir, sevilmez bir şekilde müzikal derinlik barındıran bir gruptu. Bu albümde tümüyle memleketdaşları Anders Friden’ın yolundan gitmişler. Misal Opeth de müzikal olarak değişikliğe gitti. Hiç tercih etmem ve sevmem yeni hallerini. Ancak yine de onların değişikliği salt müzikal değişiklikten ibaretti. Ghost ve In Flames gibi grupların yaptığı şey başka. Olumsuz ve antipatik oluyorlar bu halleriyle.
Mesela Ghost’u ilk kez tanıdığım şarkı olan Ritual ile son albümdeki Twenties’i yanyana koyuyorum da, gerçi kıyas yapmak bile abes. Ama şu anlaşılıyor ki Ghost bu günlere geleceğini zaten biliyordu, başından beri bir proje grubu idi son albüm ile tribünlere oynayan bir pop/rock grubuna iyice evrilmiş oldular. Ama yok ben almayayım
@deadhouse, albümün Ghost diskografisinde nerede durduğu ve genel olarak değeri tartışılabilir ama Tobias’ın beste yapma konusunda ciddi anlamda aşırı yetenekli olduğu reddedilemez bence. Albüme bayılmadım, ölüp bitmiyorum ama her dinleyişimde daha fazla ısındığımı ve beste anlamında Tobias’ı daha çok takdir ettiğimi söyleyebilirim.
@Ahmet Saraçoğlu, Yetenekli olduğuna katılıyorum. Yalnız bu durum Ghost dinlerkenki Nickelback, Green Day dinliyormuş hissini yok etmiyor. 2000′lerin başlarında patlayan alternatif rock furyasına dönüş yapmışlar gibi. Ortada bence biz her türlü müziği yapabiliriz, yetenekliyiz, derinlikse derinlik, basitlikse basitlik tavrı var. Besteler iyi olabilir, ama şarkılarda bariz bir yüzeysel hava var. Seven seven var tabii ona bir şey diyemem. Ghost değil de yeni çıkan bir grup yapsa bir albüme olumlu bir şeyler söyleyebilirdim. Ghost yapınca basit ve lüzumsuz bir albüm geldi bana.
@Ahmet Saraçoğlu, Bir grubun nasıl idare edilmesi gerektiğine dair, showrunnerlığa dair çok başarılı bir örnek olarak gösterebiliriz Ghost’u sanırım.Aslen yapılan iş de kaliteli olunca 10küsür yılda herkesin gözü önünde zirveye çıktı adamlar.Ders gibi.
Ghost rock müziğin Marvel’ı gibi oldu. Son albümü severek dinliyorum ama mükemmel albüm gibi şeyler söylemem tabi. Hunters Moon ve Call Me Little Sunshine çok lezzetli işler. Ghost ya da In Flames gibi gruplara dellenmeye gerek yok artık, her şey belli ve değişecek gibi gözükmüyor.
@ben, yukarıda “bağımsız olamayan müzik eleştirmenleri böyle albümlere bayılırlar” dendi. Bağımsızlık noktasında bir sıkıntım olduğunu sanmıyorum, buna rağmen albüme bayılmasam da baya beğendim ve sürekli dinliyorum. Gayet güzel albüm bence, şikâyet edecek bir şey yok. Bir grubun sıfırdan zirveye çıkmasına tanık olmak bile güzel bir şey. In Flames ayrı bir konu, gerçekten bozdular ve bir noktaya kadar gelebildiler ancak Ghost’ta durum farklı. Ghost bir şeyi bozmadı ve üstüne üstlük dünyanın zirvesine çıktı.
@Ahmet Saraçoğlu, ‘Sıfırdan zirveye çıkmasına tanık olmak’ kısmında iyimser olamayacağım zira bu durum bana A Star is Born filmindeki Lady Gaga’yı hatırlatıyor. Albümü ben de sık sık çeviriyorum, kötü albüm değil belki ama aşırı mainstream besteler, formülü belli nakaratlar ile X grubu yapsa da sevilecek bir albüm kotarılmış. Amaç belli, Ghost için herşey yolunda ama benim için -Meeh..
Bence bu adamların müziği en başından beri pek derinlik sahibi değildi. Opus Eponymous’u ilk defa dinlediğim gün 2. sefer açtığım da “Lan aslında o kadar da matah değilmiş.” demiştim. Yermek için söylemiyorum, hala keyif aldığım bir albüm Opus Eponymous fakat bence Ghost’un hiçbir zaman derin bir müzik yapmak gibi bir derdi yoktu.
@Dysplasia, nişlik, tüketilebilirlikten ve anlaşılabilirlikten uzaklık. Genel olarak grubun anaakıma hitap etmesinden şikayet edildiğini gördüğüm için böyle dedim.
@TanSolo, İlk dinlediğim zaman bu ne amk demiştim ama müziğinin felsefesini anlayınca gayet keyif verici bir grup olduğunu keşfettim.
Müzikleri gayet pop, yeni hiçbir şey sunmuyor ve derin değil. Bunu bilerek dinlediğin zaman ya keyif alıyorsun ya da geri salıyorsun grubu. Bu kadar basit.
Bu 70 ve 80 etkilenmeleri, imajları, gavur tabiriyle catchy olmalarını, basit olmalarını seviyorum ben, pop olmalarını seviyorum. Böyle olunca da popüler oluyorlar, hiçbir müzikal sınırları olmadığı için de gayet esnekler, yarın daha da pop ya da daha da sert işler yapabilirler, hayranları da yadırgamaz, death metal bile yapsalar onu radyo dostu yapabilirler bu da başka bir yetenek işi kesinlikle.
Teknik ya da ince işçilik istesem şahsen bu gruptan istemem.
@Noumena, Zirveye çıkmak da gayet kişisel bir şey. Listelerde birinci olmak zirveye çıkmak mıdır? Grup açısından bir başarıdır bu. Ben dinleyiciyim. Grubun çok satması, büyümesi, çok dinlenmesi grup açısından iyi bir şey. Dinleyici olarak esas mesele benim için müzik. Bence Ghost bu albümle çöküşe geçiyor, zirveye tırmanmıyor. Sonraki albümü hayal edebiliyorum. Bu albümdeki şarkıları bile aratacak düzeyde ve basitlikte şarkılar bizi bekliyor.
Yüzeysel olmak, pop olmak, basit olmak, mainstream olmak bunlar başka gruplar hakaret olabilir ama Ghost tam olarak buydu, müziğinin bir parçası ve konsepti zaten buydu neden hayal kırıklığı oldu anlamak güç şahsen.
İlk albümü saymazsak eğer Ghost yön falan değiştirmedi, müziği hep böyleydi, bu belki bazen size daha sofistike gelmiştir bazen gelmemiştir ama müziği hep poptu, hep basitti, hep popülerdi, çoğu zaman yüzeysel ve basitti, dinleyici olan Ghost’tan beklediğin bu zaten, teknik death metal grubunu belki basitleştiler falan diye eleştirebiliriz ama Ghost’u böyle eleştirmek çok makul gelmiyor kulağa.
@Boba Fett, Bence de Tobias Forge’un en başından beri istediği böyle bir müzik yapmaktı zaten, sadece ticari veya kariyerle bağlantılı bir karar değildir. 2006 yılında çıkan, Ghost soundunun büyük oranda temelini oluşturan Subvision albümünden de belli oluyor bu durum.
Ben Ghost’un müzikal yön olarak “bozmadığını” düşünmüyorum ama ben albümden gayet keyif aldım. İkinci Ghost albümündeki ruhanilik bunda kesinlikle yok ve bence tamamen alakasız müzikal anlayışları var ama yine de bir şekilde bu adamların her yaptığını seviyorum. Bu albümde de aldığım keyif şekil değiştirdi ama yok olmadı.
bir kaç gündür döndürmeme rağmen hala daha alışamadım. ciddi bir hit parça eksikliği var. melodiler güzel olsa da biri diğerinin hiç bir şekilde önüne geçmiyor.
bu albümü bütünleyici kılabilir; ancak süresi dolduğunda geriye akılda pek bir şey bırakmıyor.
@deadhouse, bence Impera baştan sona Ghost bir albüm, üstelik davayı satma gibi bir durum da yok. Herkes istediğini düşünür tabii ama ben Ghost’ta ekstra bir değişim, başka hedeflere yönelme falan görmüyorum. Bence Ghost istediği her şeyi yapabilecek tıynette bir oluşum olduğunu ikinci albümünden beyan etmişti zaten.
Ta 6 sene önce çıkan Square Hammer bile bu albümdeki pek çok şarkıdan daha pop, o yüzden bu albümde şaşırılacak bir şeyler olduğunun düşünülmesine şaşırıyorum.
@Ahmet Saraçoğlu, Sertlikten ziyade müzikal çizgi benziyor. Doğrudur, yumuşaklık olarak bu şarkıdan çok daha yumuşak şarkılar çıkarmıştı Ghost. Ancak bence müzikal derinlik açısından bu kadar yüzeyselleşmemişti. Year Zero’yu hatırlıyorum mesela. Çok basit görünen,yumuşak bir şarkı. Ama defalarca dinlendiğinde çok kaliteli, aslında yapması zor bir beste olduğu anlaşılıyor. Ben bu albümde her açıdan basitlik gördüm.
@deadhouse, anlıyorum. Zaten ayrıştırıcılık noktasında grubun zirvesi kesinlikle bu albüm. Ben yüzeysellik gözüyle bakmadım ilk andan beri. Mesela yukarıda, daha albümü 1 kez dinlemişken şunu yazmıştım:
“Ghost’un albümünü 1 kez dinledim. Yorumumu kritiğe saklıyorum, tek diyeceğim neredeyse tamamen AOR olmuşlar. Journey, Boston, Foreigner kafaları. Bu konuda şimdilik bir şey demiyorum ama albüme Ghost’un en iyi albümü diyen siteler var.
Ne yaşıyorsunuz arkadaş? Biz 13 yıldır neye tanık oluyoruz, neyin evrimini izliyoruz, bir grubun dünyanın tepesine çıkışına tanık oluyoruz da bu albüme en iyisi diyorsunuz acaba?”
Albümü 50 kez falan dinledim ve şu anda bu görüşe katılmasam bile neden böyle düşünülebileceğini veya birilerinin böyle düşünmesinin normal olabileceğini anlıyorum. Aşırı akılda kalıcı bir albüm ve bu tarz şeyleri seven dinleyiciler açısından bağımlılık yapıcı bir tarafı var. Bunu Ghost karakteri çerçevesinde yaptığı için de başka hiçbir şeye benzemeyen bir şey ortaya çıkıyor.
Yukarıda Berca’nın da bazı başka arkadaşların da dediği gibi bence gayet keyifli bir albüm. Şahsen Meliora’dan sonra Ghost’a olan ilgim biraz sönümlenmişti ve Prequelle de bu durumu değiştirmek adına çok bir şey yapmadı. Şimdiyse kendi adıma Tobias Forge’un tek başına gövde gösterisi yaptığı yolculuğunu izlemenin keyfini çıkarıyorum diyebilirim.
@Ahmet Saraçoğlu, Square Hammer şarkısının (ki çok severim) iskeleti hangi pop grubunda var ya yapmayın. Biz zaten hiçbir zaman Ghost’un aşırı ekstrem bir müzik yaptığını savunmadık ama Impera’daki şarkılar çok jenerik bunu savunanla tartışırım, kesinlikle eski Ghost ruhu yok olay bundan ibaret. Duyduğum şey sadece kolay nakaratlı melodik rock. Sevene saygımız sonsuz tabii zevkler..
Ilk dinlemelerde pek begenmemistim, özellikle Twenties’e gicik olmustum ama dinledikce acildi album. Cok leziz sarkilar var, Kaisarion, Spillways, Call Me Little Sunshine, Griftwood, Respite on the Spitalfields falan cok guzel. Twenties bile sardi. Bir tek Watcher in the Sky biraz bayik geldi bana, nakarat guzel ama cok tekrar ediyor.
Ben pek bir bozulma göremedim sahsen, Ghost hep buydu, pamuk seker gibi muzik yapiyorlar en basindan beri. Zaten “Ghost metal grubu mu? :D:D” elestirileri de uzun zamandir var. Ama ben de eski albumlerdeki rituel havasini, dini sembolleri, lirikleri filan kullanarak seker gibi sarkilar yapan Ghost’u ve Eyes Wide Shut’tan firlamis maskeler kullanan Nameless Ghoul’lari daha cok seviyordum, bu imaj degisimi, yeni maskeler filan beni pek acmadi. En azindan Papa Emeritus tekrar gercek papaya benzemis kiyafet olarak, onu sevdim.
Albumun Ghost acisindan net bir basari oldugu da apacik ortada bence. Her yerde listelerde tepelere cikiyorlar, birkac gun önce Jimmy Kimmel Show’da canli caldilar, gecen sene (ya da 2 sene önce) Isvec’in devlet kanalinin en cok izlenen yarisma programlarindan birinde Papa Emeritus cikip Rolling Stones coverladi, fan kitlesi özellikle de Amerika’da cilginca buyuyor. Bunlar basarilmasi kolay seyler degil.
Kaliteli ve akilda kalici bestelerle, sahane bir imaj ve konseptle, Tobias gibi zeki, farkli muzik turlerini yalayip yutmus bir adamla ve biraz da sansla Ghost son yillarin en buyuk metal gruplarindan biri oldu. Eski devler yavas yavas emekli olmaya basladiginda arena dolduracak metal grubu kalmayacak, Ghost bu boslugu doldurmaya aday gruplardan biri en azindan.
Satan önlerini acik etsin, Ahmet’in yukarida dedigi gibi Dismember tisörtuyle röportaj veren adamin bu kadar basarili olmasindan ben de mutluyum.
@Ömer Kus, Ömerim eline sağlık. Bir ricam olacak; haberler ana sayfadan uçup gittiği ve sonradan da pek kimse tarafından aranmadığı için yarın sabah Ghost kritiği yayınlanınca bu yorumu kopyalayıp onun altına da yorum olarak atarsan iyi olur. Albümün altında konuşulur, haberle birlikte kaynayıp gitmez.
@Ahmet Saraçoğlu, evet ben de öyle yapmayi dusunmustum zaten :) Hatta albumu bekleyecektim aslinda bu yorumu yazmak icin ama vakit bulunca beklemeden unutmadan buraya yazayim dedim. Kritigi de merakla bekliyorum.
Ben Ghost’un Masked Ball ile sahneye sisler dumanlar içinde gelip seyircileri kutsayan, 5 yaşındaki bebelere bile satan övdüren, ceset maskesiyle Genesis çalarken ghoullar için tebrik toplayan, ağır başlı hallerini çok seviyordum ordan oraya zıplayan sağ sola koşuşturan hallerine karşı ise nötrüm. Varsın hoplasın zıplasın, hakkıdır.
Bence Cannibal Corpse tişörtü giyen Kourtney Kardashian metal müziğe Ghost’dan daha fazla hizmet ediyor. Şimdilik söyleceklerim bu kadar ama yarın akşam fırsat bulabilirsem kritiğin altına ağır döşeyeceğim.
Albüm Amerikada ilk haftada 62 bin cd ve plak satmış, 2022de ilk haftasında en çok satan albüm olmuş ve 1994den beri ilk haftasında en çok plak satan hard rock albümü olmuş :’)
yani Infestissumamdan sonra düşüşe geçen grubun buradan toparlaması zor ama umarım yanılırım
Üstteki resme bakıp kahkaha atabilmek için 2 gündür sayısız defa bu başlığa tıkladım :D
Meliora ve Prequelle’de eksik olan şey nedir tam adını koyamıyorum ama artık hiç dinlemiyorum. sanırım Infestissumam sonrası fazla şakacı ve ciddiyetsiz bir şova dönüştü belki de ondan. secular haze’in klibindeki o retro occult rock havası gitti. fazla danslı manslı, square hammer’de olduğu gibi neşeli bir müzik yapmaya başladı (kötü değil bu arada rats falan çok iyi parça).
Yıllarca Ghost hakkında yorum yapıyorum ayağına alttan alta Blue Öyster Cult övüp durdum. Neyse ki BÖC yeni albüm yaptı da hakkında rahat rahat konuşup kurtuldum derdimden. Amma velakin söylemeliyim ki Tobias’ın sesini Buck Dharma’ya oldukça benzetiyorum.
Aynısını Volbeat için de Social Distortion överek çok yaptım.
05.11.2020
@Raddor, Yeminle şu an beynimde gizli kapılar açıldı. Ben de Ghost dinlerken hep böyle bir benzetme hissiyle dinliyordum ama kime benzeteceğimi bulamıyordum bir türlü.
Halloween Kills isimli bir albümden bu. Gitarda Opeth’ten Fredrik Akesson var. Davulda da Hux Nettermalm var. Prodüktörü de Meliora’nın da prodüktörlüğünü yapmış olan Klas Ahlund, kendisini belli bazı Ke$ha, Madonna ve Katy Perry parçalarından da tanıyabilirsiniz.
30.09.2021
@emre, Bu arada bunun için kaynağım parçanın meta verisi. Mabad sallaması değildir.
2018 yapımı Halloween filminin devamı olan önümüzdeki ay çıkacak Halloween Kills filmi için yapılmış şarkı.
Şarkı Seven Inches… EP’si ve Prequelle arası. Ben sevdim şarkıyı. Ghost’un son dönemini seven herkes de sevecektir diye umarım.
Bu arada Halloween Kills de yeni çıkacak bir film. Filmin soundtrack’inde bu parça var: https://www.imdb.com/title/tt10665338/
evet ghosttan da artık ümidi kesiyoruz… elde ne kaldı pek bişey kalmadı. neyse müzik dinlemeyiveririz artık napalım
Ghost’u ilk dinlediğim zaman bu ne amk demiştim zamanla işin esprisini çözünce epey keyif aldığım bir grup haline geldi, çok zeki müzik yapıyorlar, kliplerinden tut imajlarına her şeyleri zeka kokuyor. Ghost’u çözeni Ghost hayal kırıklığına uğratmıyor.
30.09.2021
@Boba Fett, kesinlikle katılıyorum.
30.09.2021
@Boba Fett, Ghost’u çözeni Ghost hayal kırıklığına uğratmıyor kısmına katılmıyorum
04.10.2021
@owlbos, Bence tam tersi. Ghost’u çözen, hayal kırıklığına uğrar.
04.10.2021
@Boba Fett, ben hala sevmem iyi kötü bilmem de hiç benlik deel yemişim satanik konseptini
20.01.2022
@Yatım, Hepimiz bir çok grubu dinleyen insanların, Ghost bunlar yanında yaptığı müziği ve konseptiyse 70′ler öykünmesiyle ve pop işleriyle ayrılıyor şahsen ben böyle olduğu için seviyorum, yaptığı her iş radyoda çalınacak işler ve bu özelliği beni çekiyor, ben Abba’da, Blue Öyster Cult’te dinlerim, Ghost’ta bunları da duyabilmek mümkün mesela.
Sevmeyene de neden sevmiyor diyemem çok iyi anlıyorum.
Sormak istediğim şey çok kısa ve net. Bu grubun tavrı insanları sıkmadı mı artık?
4 gün önce çıkan klip neredeyse 1 milyon kişi tarafından izlenmiş. Kim izliyor olm bunları?
Yorumlara bakacak olursak sitede Ghost’u hala beğenen 3-5 kişiden biri ben kalmışım hahaha. Aynı durum Volbeat için de geçerliydi de neyse ki son albümle rüzgar tersine döndü. İnsanların neden Ghost’a kıl olduğunu anlayabiliyorum ama bence böyle bir kıllığa hiç gerek yok. İstedikleri kadar imaj/konsept kassınlar, ilk iki albümden uzaklaşsınlar, daha önce yapılmış şeyler yapsınlar, adamlar hala çok iyi müzik yazıyor. Son maddeye tık attığın sürece geri kalan hiçbir şeyin önemi yok.
Kapağı çok beğendim
o bildiğimiz Ghost melodileri azalıyor gibi ama hala çok iyiler.
Albüm kapağı nedense bana Powerslave albüm kapağını anımsatıyor.
Kötü bir grup değil ama benim kanım bir türlü ısınamadı Ghost’a. Bilmiyorum pozitif bir enerji yakalayamadım. Bazı gruplara karşı oluyor öyle.
Son albümde playlistime aldığım tek bir parça olmamıştı. 3. albümde 6,5/10luk bir albümdü. İlk 2 albümün hatrına yine dinleyeceğim ama beklentim flan yok bu saatten sonra. Hoşlanmadığım bir yöne baya baya direksiyon kırmış durumda Ghost uzun zamandır.
Bu adamlar hala dinleniyor mu yau? Yanlış anlaşılmasın çok iyiydi de belki 10 yıldır ne gördüm ne duydum :)
bu ne lan ahahah. guns n roses gibi başlayıp green day gibi devam ediyor şuan şarkı
29.01.2022
@owlbos, baya baya sikindirik pop punk grubu olmuş Ghost bu şarkıda. (Green Day’e laf çakmadım burda)
10.03.2022
@owlbos, Kaisarion kadar kötü bir şarkı ne zamandır dinlememiştim. Teşekkürler Pepe Emeritus.
10.03.2022
@owlbos, Oha Twenties ondan 10 kat daha kötüymüş.
Yeni parça Kaisarion, Iron Maiden kokuyor.
Nameless Ghoul’lar Metro Exodus’tan fırlamışlar.
Evet Kaisarion alışılmış ghost formülünün dışında ama ben beğendim şimdilik. Call me little sunshine çok az hayal kırıklığı olmuştu, Hunter’s Moon taş gibi şarkı.
Bir masterpiece olmayacağı barizdi zaten, ama Kiss the goat epsinden sonraki beklentimi tamamen yitirdim, Ghost’un en zayıf halkası, ortalamanın üstü keyifli bir albüm çıkacak gibi gözüküyor.
29.01.2022
@enemyofgod, Ha bir de Nameless Ghoul’ların pek bir ghoul hâli kalmamış gibi.
Çoğu kişi yerden yere vurmuş ama ben yine iyi bir iş çıkaracaklarını düşünüyorum. Ghost bence tavırlarıyla, icra ettikleri müzik tarzıyla metal camiasında çok yerden yere vuruluyorlar ama ben bunu bir farklılık olarak görüp benimseme taraftarıyım. Tarzı hitap etmiyor olabilir bir ama icra ettikleri tarzı bence çok güzel temsil ediyorlar bu konuda başarılı olduklarını düşünüyorum. Hunter’s Moon bence oldukça güzeldi çıkışından bu yana zaman zaman loop’a aldığım olmuştur arada hala dinliyorum. Uzun lafın kısası bence güzel bir grup bu albümden de umutluyum iyi bir iş çıkaracaklarını düşünüyorum.
Twenties, uzak ara Ghost’un yaptığı en kötü şarkı. Bu kadarı da pes doğrusu! Samimiyetten uzak sözler, aşırı derecede cheesy melodiler, neredeyse Eurovision şarkı yarışmasından fırlamış nakarat.. albümden ümidimi tamamen kesmiş durumdayım.
Ghost’un yeni albümü oldukça yavan kalmış. Albümü 3 defa dinlememe rağmen akılda kalıcı bir şarkı bulamadım.
Ghost’un albümünü 1 kez dinledim. Yorumumu kritiğe saklıyorum, tek diyeceğim neredeyse tamamen AOR olmuşlar. Journey, Boston, Foreigner kafaları. Bu konuda şimdilik bir şey demiyorum ama albüme Ghost’un en iyi albümü diyen siteler var.
Ne yaşıyorsunuz arkadaş? Biz 13 yıldır neye tanık oluyoruz, neyin evrimini izliyoruz, bir grubun dünyanın tepesine çıkışına tanık oluyoruz da bu albüme en iyisi diyorsunuz acaba?
Kötülemek için söylemiyorum ama “Opus Eponymous”, “Infestissumam” gibi Ghost’u metal tarihine yazdıran albümler, “Meliora” gibi dünya sahnesine çıkaran bir albüm dururken bugün çıkan bir albüme “Ghost’un en iyi albümü” demek için pek çok konuda yanılıyor olmanız lazım.
İncelemesi önümüzdeki hafta buralarda.
11.03.2022
@Ahmet Saraçoğlu, Ghost’un artık The Night Flight Orchestra gibi bir gruba dönüştüğünü kabul edersek eğlenceli albüm. Ama ne kadar dinlerim bilmiyorum.
11.03.2022
@şeyh hulud, şeytan meytan muhabbeti tamamen kalktı tabii artık. Albüm kapakları, “Twenties” gibi şarkılar ve genel hissiyat olarak bana Imperial Triumphant’ın olabildiğince karanlık ve şiddetli bir anlayışla işlediği urban/retro/distopya temasını olabildiğince aydınlık bir anlayışla işliyorlarmış gibi geliyor artık. Ayrıca gündemden referans alan şarkılar da yazıyorlar. Mesela bu albümdeki “Griftwood” tamamen Trump’ın yardımcısı Mike Pence’le ilgili.
15.03.2022
@Ahmet Saraçoğlu, Bence en kötü albümleri olduğunu düşünüyorum. Hunter’s Moon güzeldi ama genel olarak albüme baktığımda hiç tatmin etmedi beni. Umarım bu albümden sonra eski tarzlarına geri dönerler yoksa Ghost bu gidişle benim gözümde tamamen biter.
Sinema tabiriyle festival seyircisine değil, gişe seyircisine hitap eden bir albüm yapmışlar. Bağımsız olamayan müzik eleştirmenleri böyle albümlere bayılırlar. Ghost’un ilk albümüyle aynı cümlede bile kullanılmaması gereken bir albüm.
11.03.2022
@deadhouse, Green Day’e ekleme yapayım. Nickelback bile var albümde. Gidin yeni İn Flamesvarimüziksever tayfayı kandırın amk. Bunlar herkesi salak sanıyor.
12.03.2022
@deadhouse, eeee sonuçta her dönem stadyum dolduracak grup lazım organizatörlere
12.03.2022
@Noumena, Lazım. Fakat ben kariyerlerinin başından bu yana bu çizgide olan gruplara saygı duyuyorum. Sonradan böyle bir tercihte olan gruplara saygı duyamıyorum. Sanatçı bilerek, isteyerek kendi derinliğini şana, şöhrete feda ediyorsa o sanatçı doğru yolda değil demektir. Yok başından beri böyleyse ben o kişiye bir şey söyleyemem. Tutarlıdır o. Benim o sanatçıya laf söyleme hakkım olmaz. Çünkü onu değerlendirme kıstasıma almam. Kıyas etmem. Ghost ilk albümünden bu yana sevilir, sevilmez bir şekilde müzikal derinlik barındıran bir gruptu. Bu albümde tümüyle memleketdaşları Anders Friden’ın yolundan gitmişler. Misal Opeth de müzikal olarak değişikliğe gitti. Hiç tercih etmem ve sevmem yeni hallerini. Ancak yine de onların değişikliği salt müzikal değişiklikten ibaretti. Ghost ve In Flames gibi grupların yaptığı şey başka. Olumsuz ve antipatik oluyorlar bu halleriyle.
13.03.2022
@deadhouse, +1
Mesela Ghost’u ilk kez tanıdığım şarkı olan Ritual ile son albümdeki Twenties’i yanyana koyuyorum da, gerçi kıyas yapmak bile abes. Ama şu anlaşılıyor ki Ghost bu günlere geleceğini zaten biliyordu, başından beri bir proje grubu idi son albüm ile tribünlere oynayan bir pop/rock grubuna iyice evrilmiş oldular. Ama yok ben almayayım
16.03.2022
@deadhouse, albümün Ghost diskografisinde nerede durduğu ve genel olarak değeri tartışılabilir ama Tobias’ın beste yapma konusunda ciddi anlamda aşırı yetenekli olduğu reddedilemez bence. Albüme bayılmadım, ölüp bitmiyorum ama her dinleyişimde daha fazla ısındığımı ve beste anlamında Tobias’ı daha çok takdir ettiğimi söyleyebilirim.
16.03.2022
@Ahmet Saraçoğlu, Yetenekli olduğuna katılıyorum. Yalnız bu durum Ghost dinlerkenki Nickelback, Green Day dinliyormuş hissini yok etmiyor. 2000′lerin başlarında patlayan alternatif rock furyasına dönüş yapmışlar gibi. Ortada bence biz her türlü müziği yapabiliriz, yetenekliyiz, derinlikse derinlik, basitlikse basitlik tavrı var. Besteler iyi olabilir, ama şarkılarda bariz bir yüzeysel hava var. Seven seven var tabii ona bir şey diyemem. Ghost değil de yeni çıkan bir grup yapsa bir albüme olumlu bir şeyler söyleyebilirdim. Ghost yapınca basit ve lüzumsuz bir albüm geldi bana.
Yeni Metallica’ya merhaba deyin.
Impera ilk hafta satışları:
Almanya: 1.
İsveç: 1.
İngiltere: 2.
Hollanda: 2.
Belçika: 2.
Norveç: 2.
Avustralya: 3.
Fransa: 5.
19.03.2022
@Ahmet Saraçoğlu, Bir grubun nasıl idare edilmesi gerektiğine dair, showrunnerlığa dair çok başarılı bir örnek olarak gösterebiliriz Ghost’u sanırım.Aslen yapılan iş de kaliteli olunca 10küsür yılda herkesin gözü önünde zirveye çıktı adamlar.Ders gibi.
Ghost rock müziğin Marvel’ı gibi oldu. Son albümü severek dinliyorum ama mükemmel albüm gibi şeyler söylemem tabi. Hunters Moon ve Call Me Little Sunshine çok lezzetli işler. Ghost ya da In Flames gibi gruplara dellenmeye gerek yok artık, her şey belli ve değişecek gibi gözükmüyor.
19.03.2022
@ben, yukarıda “bağımsız olamayan müzik eleştirmenleri böyle albümlere bayılırlar” dendi. Bağımsızlık noktasında bir sıkıntım olduğunu sanmıyorum, buna rağmen albüme bayılmasam da baya beğendim ve sürekli dinliyorum. Gayet güzel albüm bence, şikâyet edecek bir şey yok. Bir grubun sıfırdan zirveye çıkmasına tanık olmak bile güzel bir şey. In Flames ayrı bir konu, gerçekten bozdular ve bir noktaya kadar gelebildiler ancak Ghost’ta durum farklı. Ghost bir şeyi bozmadı ve üstüne üstlük dünyanın zirvesine çıktı.
19.03.2022
@Ahmet Saraçoğlu, ‘Sıfırdan zirveye çıkmasına tanık olmak’ kısmında iyimser olamayacağım zira bu durum bana A Star is Born filmindeki Lady Gaga’yı hatırlatıyor. Albümü ben de sık sık çeviriyorum, kötü albüm değil belki ama aşırı mainstream besteler, formülü belli nakaratlar ile X grubu yapsa da sevilecek bir albüm kotarılmış. Amaç belli, Ghost için herşey yolunda ama benim için -Meeh..
Bence bu adamların müziği en başından beri pek derinlik sahibi değildi. Opus Eponymous’u ilk defa dinlediğim gün 2. sefer açtığım da “Lan aslında o kadar da matah değilmiş.” demiştim. Yermek için söylemiyorum, hala keyif aldığım bir albüm Opus Eponymous fakat bence Ghost’un hiçbir zaman derin bir müzik yapmak gibi bir derdi yoktu.
Bu albümü de beğendim, oldukça eğlenceliydi.
19.03.2022
@TanSolo, Derinlikten kasıt ne ola ki?
19.03.2022
@Dysplasia, nişlik, tüketilebilirlikten ve anlaşılabilirlikten uzaklık. Genel olarak grubun anaakıma hitap etmesinden şikayet edildiğini gördüğüm için böyle dedim.
20.03.2022
@TanSolo, İlk dinlediğim zaman bu ne amk demiştim ama müziğinin felsefesini anlayınca gayet keyif verici bir grup olduğunu keşfettim.
Müzikleri gayet pop, yeni hiçbir şey sunmuyor ve derin değil. Bunu bilerek dinlediğin zaman ya keyif alıyorsun ya da geri salıyorsun grubu. Bu kadar basit.
Bu 70 ve 80 etkilenmeleri, imajları, gavur tabiriyle catchy olmalarını, basit olmalarını seviyorum ben, pop olmalarını seviyorum. Böyle olunca da popüler oluyorlar, hiçbir müzikal sınırları olmadığı için de gayet esnekler, yarın daha da pop ya da daha da sert işler yapabilirler, hayranları da yadırgamaz, death metal bile yapsalar onu radyo dostu yapabilirler bu da başka bir yetenek işi kesinlikle.
Teknik ya da ince işçilik istesem şahsen bu gruptan istemem.
Bir tane ghost şarkısı dinlememiş olabilirim ya. Bir şey de kaçırmıyorum glb.
peacemaker dizisinden sonra avrupa glam metali dinleme gazı gelmişti bu albümdeki glam metal tatları da güzel sürpriz oldu. gayet keyifli albüm
19.03.2022
@Alican Kına, ben de belki de bu yüzden beğendim.
@Noumena, Zirveye çıkmak da gayet kişisel bir şey. Listelerde birinci olmak zirveye çıkmak mıdır? Grup açısından bir başarıdır bu. Ben dinleyiciyim. Grubun çok satması, büyümesi, çok dinlenmesi grup açısından iyi bir şey. Dinleyici olarak esas mesele benim için müzik. Bence Ghost bu albümle çöküşe geçiyor, zirveye tırmanmıyor. Sonraki albümü hayal edebiliyorum. Bu albümdeki şarkıları bile aratacak düzeyde ve basitlikte şarkılar bizi bekliyor.
Yüzeysel olmak, pop olmak, basit olmak, mainstream olmak bunlar başka gruplar hakaret olabilir ama Ghost tam olarak buydu, müziğinin bir parçası ve konsepti zaten buydu neden hayal kırıklığı oldu anlamak güç şahsen.
İlk albümü saymazsak eğer Ghost yön falan değiştirmedi, müziği hep böyleydi, bu belki bazen size daha sofistike gelmiştir bazen gelmemiştir ama müziği hep poptu, hep basitti, hep popülerdi, çoğu zaman yüzeysel ve basitti, dinleyici olan Ghost’tan beklediğin bu zaten, teknik death metal grubunu belki basitleştiler falan diye eleştirebiliriz ama Ghost’u böyle eleştirmek çok makul gelmiyor kulağa.
20.03.2022
@Boba Fett, Bence de Tobias Forge’un en başından beri istediği böyle bir müzik yapmaktı zaten, sadece ticari veya kariyerle bağlantılı bir karar değildir. 2006 yılında çıkan, Ghost soundunun büyük oranda temelini oluşturan Subvision albümünden de belli oluyor bu durum.
Dismember tişörtüyle röportaj veren bir adamın Avrupa’nın pek çok ülkesinde 1 numara olan bir albüm çıkarmış olmasından dolayı mutluyum.
Ben Ghost’un müzikal yön olarak “bozmadığını” düşünmüyorum ama ben albümden gayet keyif aldım. İkinci Ghost albümündeki ruhanilik bunda kesinlikle yok ve bence tamamen alakasız müzikal anlayışları var ama yine de bir şekilde bu adamların her yaptığını seviyorum. Bu albümde de aldığım keyif şekil değiştirdi ama yok olmadı.
bir kaç gündür döndürmeme rağmen hala daha alışamadım. ciddi bir hit parça eksikliği var. melodiler güzel olsa da biri diğerinin hiç bir şekilde önüne geçmiyor.
bu albümü bütünleyici kılabilir; ancak süresi dolduğunda geriye akılda pek bir şey bırakmıyor.
Ghost’un bir sonraki albümünün ilk single’ı çıktı.
https://youtu.be/Aiay8I5IPB8
21.03.2022
@deadhouse, bence Impera baştan sona Ghost bir albüm, üstelik davayı satma gibi bir durum da yok. Herkes istediğini düşünür tabii ama ben Ghost’ta ekstra bir değişim, başka hedeflere yönelme falan görmüyorum. Bence Ghost istediği her şeyi yapabilecek tıynette bir oluşum olduğunu ikinci albümünden beyan etmişti zaten.
Ta 6 sene önce çıkan Square Hammer bile bu albümdeki pek çok şarkıdan daha pop, o yüzden bu albümde şaşırılacak bir şeyler olduğunun düşünülmesine şaşırıyorum.
21.03.2022
@Ahmet Saraçoğlu, Sertlikten ziyade müzikal çizgi benziyor. Doğrudur, yumuşaklık olarak bu şarkıdan çok daha yumuşak şarkılar çıkarmıştı Ghost. Ancak bence müzikal derinlik açısından bu kadar yüzeyselleşmemişti. Year Zero’yu hatırlıyorum mesela. Çok basit görünen,yumuşak bir şarkı. Ama defalarca dinlendiğinde çok kaliteli, aslında yapması zor bir beste olduğu anlaşılıyor. Ben bu albümde her açıdan basitlik gördüm.
21.03.2022
@deadhouse, anlıyorum. Zaten ayrıştırıcılık noktasında grubun zirvesi kesinlikle bu albüm. Ben yüzeysellik gözüyle bakmadım ilk andan beri. Mesela yukarıda, daha albümü 1 kez dinlemişken şunu yazmıştım:
“Ghost’un albümünü 1 kez dinledim. Yorumumu kritiğe saklıyorum, tek diyeceğim neredeyse tamamen AOR olmuşlar. Journey, Boston, Foreigner kafaları. Bu konuda şimdilik bir şey demiyorum ama albüme Ghost’un en iyi albümü diyen siteler var.
Ne yaşıyorsunuz arkadaş? Biz 13 yıldır neye tanık oluyoruz, neyin evrimini izliyoruz, bir grubun dünyanın tepesine çıkışına tanık oluyoruz da bu albüme en iyisi diyorsunuz acaba?”
Albümü 50 kez falan dinledim ve şu anda bu görüşe katılmasam bile neden böyle düşünülebileceğini veya birilerinin böyle düşünmesinin normal olabileceğini anlıyorum. Aşırı akılda kalıcı bir albüm ve bu tarz şeyleri seven dinleyiciler açısından bağımlılık yapıcı bir tarafı var. Bunu Ghost karakteri çerçevesinde yaptığı için de başka hiçbir şeye benzemeyen bir şey ortaya çıkıyor.
Yukarıda Berca’nın da bazı başka arkadaşların da dediği gibi bence gayet keyifli bir albüm. Şahsen Meliora’dan sonra Ghost’a olan ilgim biraz sönümlenmişti ve Prequelle de bu durumu değiştirmek adına çok bir şey yapmadı. Şimdiyse kendi adıma Tobias Forge’un tek başına gövde gösterisi yaptığı yolculuğunu izlemenin keyfini çıkarıyorum diyebilirim.
21.03.2022
@Ahmet Saraçoğlu, Square Hammer şarkısının (ki çok severim) iskeleti hangi pop grubunda var ya yapmayın. Biz zaten hiçbir zaman Ghost’un aşırı ekstrem bir müzik yaptığını savunmadık ama Impera’daki şarkılar çok jenerik bunu savunanla tartışırım, kesinlikle eski Ghost ruhu yok olay bundan ibaret. Duyduğum şey sadece kolay nakaratlı melodik rock. Sevene saygımız sonsuz tabii zevkler..
21.03.2022
@deadhouse, o değil de Avril Lavigne bu adamla nasıl evlendi ya…
21.03.2022
@ismail vilehand, Şimdi baktım da 2 sene evli kalmışlar zaten. Zararın neresinden dönülse kardır demiş Avril ablamız.
dinlemesi çok keyifli albüm olmuş. sadece ghost’un artık o okült/retro şarkıları gitmiş, enerjik/mutlu bir sound gelmiş diyebiliriz.
Ilk dinlemelerde pek begenmemistim, özellikle Twenties’e gicik olmustum ama dinledikce acildi album. Cok leziz sarkilar var, Kaisarion, Spillways, Call Me Little Sunshine, Griftwood, Respite on the Spitalfields falan cok guzel. Twenties bile sardi. Bir tek Watcher in the Sky biraz bayik geldi bana, nakarat guzel ama cok tekrar ediyor.
Ben pek bir bozulma göremedim sahsen, Ghost hep buydu, pamuk seker gibi muzik yapiyorlar en basindan beri. Zaten “Ghost metal grubu mu? :D:D” elestirileri de uzun zamandir var. Ama ben de eski albumlerdeki rituel havasini, dini sembolleri, lirikleri filan kullanarak seker gibi sarkilar yapan Ghost’u ve Eyes Wide Shut’tan firlamis maskeler kullanan Nameless Ghoul’lari daha cok seviyordum, bu imaj degisimi, yeni maskeler filan beni pek acmadi. En azindan Papa Emeritus tekrar gercek papaya benzemis kiyafet olarak, onu sevdim.
Albumun Ghost acisindan net bir basari oldugu da apacik ortada bence. Her yerde listelerde tepelere cikiyorlar, birkac gun önce Jimmy Kimmel Show’da canli caldilar, gecen sene (ya da 2 sene önce) Isvec’in devlet kanalinin en cok izlenen yarisma programlarindan birinde Papa Emeritus cikip Rolling Stones coverladi, fan kitlesi özellikle de Amerika’da cilginca buyuyor. Bunlar basarilmasi kolay seyler degil.
Kaliteli ve akilda kalici bestelerle, sahane bir imaj ve konseptle, Tobias gibi zeki, farkli muzik turlerini yalayip yutmus bir adamla ve biraz da sansla Ghost son yillarin en buyuk metal gruplarindan biri oldu. Eski devler yavas yavas emekli olmaya basladiginda arena dolduracak metal grubu kalmayacak, Ghost bu boslugu doldurmaya aday gruplardan biri en azindan.
Satan önlerini acik etsin, Ahmet’in yukarida dedigi gibi Dismember tisörtuyle röportaj veren adamin bu kadar basarili olmasindan ben de mutluyum.
22.03.2022
@Ömer Kus, Ömerim eline sağlık. Bir ricam olacak; haberler ana sayfadan uçup gittiği ve sonradan da pek kimse tarafından aranmadığı için yarın sabah Ghost kritiği yayınlanınca bu yorumu kopyalayıp onun altına da yorum olarak atarsan iyi olur. Albümün altında konuşulur, haberle birlikte kaynayıp gitmez.
22.03.2022
@Ahmet Saraçoğlu, evet ben de öyle yapmayi dusunmustum zaten :) Hatta albumu bekleyecektim aslinda bu yorumu yazmak icin ama vakit bulunca beklemeden unutmadan buraya yazayim dedim. Kritigi de merakla bekliyorum.
Ben Ghost’un Masked Ball ile sahneye sisler dumanlar içinde gelip seyircileri kutsayan, 5 yaşındaki bebelere bile satan övdüren, ceset maskesiyle Genesis çalarken ghoullar için tebrik toplayan, ağır başlı hallerini çok seviyordum ordan oraya zıplayan sağ sola koşuşturan hallerine karşı ise nötrüm. Varsın hoplasın zıplasın, hakkıdır.
22.03.2022
@owlbos, Yeni albümü bugüne kadar farklı zamanlarda 4 kez dinledim, hatta 4.yü tamamlayamayıp Stand By Him açıp kendime geldim.
Bence Cannibal Corpse tişörtü giyen Kourtney Kardashian metal müziğe Ghost’dan daha fazla hizmet ediyor. Şimdilik söyleceklerim bu kadar ama yarın akşam fırsat bulabilirsem kritiğin altına ağır döşeyeceğim.
Albüm Amerikada ilk haftada 62 bin cd ve plak satmış, 2022de ilk haftasında en çok satan albüm olmuş ve 1994den beri ilk haftasında en çok plak satan hard rock albümü olmuş :’)