Yazıların açılış kısımlarında genelde ya ilgili grubun metal dünyasında durduğu noktadan ya da gruba ilişkin kişisel geçmişimden bahsediyorum. Konu KREATOR gibi bir grup olduğunda bunu yapmak elbette ki son derece kolay, zira hem KREATOR’un metal dünyası açısından ne kadar önemli ve değerli olduğu ortada hem de gruba dair anlatabileceğim bin tane farklı anım, deneyimim, cart curtum var.
Ancak bu kez bunların hiçbirini yapmadan direkt “Hate Über Alles”e girmek istiyorum, çünkü sıkkınım dostlar. Sıkkınım, bıkkınım ve şikâyetçi olduğum şeyler var. 20 yıldan uzun süre çıkardığı “Violent Revolution” ile doksanların ikinci yarısında yaptığı birtakım şeyleri telafi etme yoluna giden KREATOR, sonrasında tavizsiz, azgın, cazgır tavrıyla thrash metal dünyasının en çok saygı duyulan oluşumlarından biri olarak kendini sert müzik seven dinleyicilerin gözünde yeniden konumlandırmıştı. Thrash metalin Almanya kanadının zirvesinde yer alan grup, ticari anlamdaki bu zirve konumunu müzikal olarak da yansıtan işler sunuyor ve bunca yıl sonra thrash metal yaparak anlamlı ve geçerli olmayı sürdürüyordu.
Grubun müziğine kattığı çeşitli melodik unsurlar ve metal marşı yazma çabasının olumlu sonuçlar vermesi, KREATOR’ı pek çoklarının gözünde “1000 yıldır müzik yapmasına rağmen hâlâ cool olmayı sürdüren gruplar” listesinin üst sıralarına yerleştiriyordu. Şu anda karşımızda duran “Hate Über Alles”e baktığımızda, KREATOR’ın farklı bir şey denemek istediğini ve müziğindeki saldırganlığı törpülediğini görüyoruz. Ölene dek thrash metal yapacaklar diye bir kural yok elbet, ancak burada can sıkan birtakım başka durumlar var.
Kendi açımdan baktığımda benim için “Hate Über Alles”i özetleyen iki sıfat var. Bunlardan biri “sıkıcı”, diğeri “can sıkıcı”. Sıkıcı, çünkü albüm basbayağı SIKICI. Yayınlanan ilk ilk iki single’la yürek hoplatan grup, sonraki single’larla birlikte son derece vasat, heyecansız, bayık bir tarafa kaymış ve “haydaaa” dedirtmişti. Albüm çıktıktan sonra durumun daha da kötü olduğunu gördüm, zira klip olarak yayınlanmayan şarkılar arasından pek çoğu akılda kalıcılıktan uzak, yıllar sonra KREATOR dendi mi akla gelmeyecek yapıtlardı. Bana mı öyle geliyor diye etrafa bakındığımda, albüme 9/10 ya da 9,5/10 verenler olduğunu da gördüm 4/10 ya da 5/10 verenler olduğunu da. Burada bir duralım.
Kimseyi zan altında bırakmak istememekle birlikte “Hate Über Alles”e 9-9,5 veren bir insanın ya KREATOR’la -hatta metalle- yeni tanıştığını ya da sadece KREATOR olduğu için albümü dikkatli dinlemeden bu notu verdiğini düşünürüm. Diğer yandan Kerrang gibi kaşarlanmış, olayı fabrikasyona bağlamış ancak en azından köklü bir basın organının albüme 4 vermiş olması KREATOR açısından bir gösterge olarak alınabilir. “Hate Über Alles”, “Endorama” ve türevlerini bir kenara ayırırsam, sert mizaçlı KREATOR’dan dinlediğim heyecanı en az, ilham vericilikten en uzak, tutkusu en düşük albüm.
Hadi sıkıcılığı bir yere kadar görmezden gelelim, diyelim ki bu albümde böyle oldu ve KREATOR bu seferlik boş attı. Öfleriz, pöfleriz, bir sonraki iyi olur deriz geçip gider. Ancak burada diğer bir duygu olan can sıkıcılık devreye giriyor. KREATOR’ın “Hate Über Alles”de yaptığı şey canımı sıkıyor. Daha uzun vadeli, grubun geleceği adına da kuşkulandıran ve tedirgin eden bir sıkılma bu. Neden? Çünkü albümü dinlediğimde KREATOR’ın sadece sıkıcı bir albüm yaptığını değil, sürecin de belli oranda tıkandığını görüyorum.
KREATOR’ın “x against y” kalıbını bir kez daha kullandığını, şarkı tempolarının düştüğünü, yaşlanan büyük grupların vazgeçilmezi olan “grubun geçmişinden ve mirasından bahseden şarkı” yazdığını ve şarkılara “ooooOOOOOOoooOOOOOOOooo”lar koymaktan çekinmediğini görüyorum. Evet, ölene kadar thrash metal yapmak zorunda değiller ancak sıkıcı, heyecansız, dümdüz şarkılar yapmak zorunda da değiller. İşte bu durum benim canımı sıkıyor ve grubun sonrası için de tadımın kaçmasına neden oluyor. Belki gereksiz bir çıkarım ancak 2022’de oluşumuz ve grup elemanlarının yaşlarını düşündüğümde “Hate Über Alles”in KREATOR’ın bundan sonrasının da net bir göstergesi olduğunu hissediyorum. Sanıyorum ki bundan sonraki albümlerde de 1-2 tane tavizsiz gibi duran thrash metal parçası ve sonrasında bu albümdeki gibi heavy metal karakterli şarkılar dinleyeceğiz kendilerinden.
Albümde iyi şeyler de var elbet, ancak o iyi şeyler de genele yayılan yavanlık, sönüklük ve klişe sevicilikten ötürü arada kaynayıp gidiyor. Otuz sekiz bin kere tekrarlanan “Remember! Remember!”lar, “Us against you!”lar arasında şöyle kodu mu oturtan bir şeyler bulmak için ekstra efor sarf etmek, 2022 yılının ortalarına geldiğimiz şu günlerde, benim gibi çeyrek asırlık bir KREATOR dinleyicisinde karşılık bulamıyor, albümü sevmek için çabalama isteği uyandırmıyor.
Beni böyle düşünmeye iten şey, ne kadar doğru bir düşünce bilmem ama, grubun 2 yıla yakın bir salgın döneminin ve o dönemin atıllığının ardından bu denli orta tempo, heyecansız ve bayık bir 46 dakikayla çıkıp gelmiş olması. Mille’yi düşünüyorum, genelde pek çok konudaki öfkesini ve dünya meselelerine olan akıl dolu yaklaşım ve söylemlerini düşünüyorum ve bu albümde bilakis son derece yorgun, üşengeç, albüm çıkarmaya yetecek kadar şarkı yazalım da nasıl olursa olsun düşüncesinde bir KREATOR görüyorum. Belki tüm bunları yaşadığım hayal kırıklığından dolayı söylüyorum, ama yok… Albümü 9. ya da 10. dinleyişim ve bu yazı bittikten sonra “Hate Über Alles”i bir daha dinlemeyeceğimi biliyorum. İşte hepsinden daha can sıkıcı olan da bu.
Kadro Mille Petrozza: Vokal, gitar
Sami Yli-Sirniö: Gitar
Frédéric Leclercq: Bas
Ventor: Davul
Konuk:
Sofia Portanet: Vokal (8)
Şarkılar 1. Sergio Corbucci Is Dead
2. Hate über alles
3. Killer of Jesus
4. Crush the Tyrants
5. Strongest of the Strong
6. Become Immortal
7. Conquer and Destroy
8. Midnight Sun
9. Demonic Future
10. Pride Comes Before the Fall
11. Dying Planet
çok kötü çok. tarifsiz kötü.son 2 albumdur büyük sıçıyorlar. hele o autotunelu şarkı yok mu? olm sizin kafanıza bir şey mi düşüyor bu fikirleri yazarken bilmiyorum ki? bu saatten sonra babalardan tek beklentim 30 temmuzda yeni şarkılardan çok çok az çalmaları. hatta hiç çalmasalar harika olur.
Kreator’un çok büyük hayranıyım. Diğer tüm gruplardan çok çok ayrı bir yerde oldu benim için her zaman. Fakat albümle ilgili o kadar büyük hayal kırıklığı yaşıyorum ki, baştan sona yalnızca bir kez dinleyebildim. Birkaç kez daha dinleyebileceğimi sanmıyorum fakat diskografilerinin en kötü albümü olduğunu düşünüyorum. Hate Über Alles single olarak çıktığında beklentileri ne kadar yükselttiysek, o kadar boktan bir albümle geldiler. Çok üzgünüm.
Kreator’u canlı izlemek en büyük hayalimdi, Rock Off’ta bunu gerçekleştireceğim sonunda bir aksilik olmazsa. Umarım albümden Hate Über Alles harici herhangi bir şarkı çalmazlar.
Burada ilk izlenimlerimi detaylı yazdım, düşüncelerim maalesef bir gram değişmedi, aynı şeyleri yazmak istemiyorum artı olarak son derece zorlama, bir kaç şarkı hariç yapılmış olmak için yapılmış şarkılar, bütünlüksüz, yavan ve gerçekten sıkıcı bir albüm. Büyük bir Kreator fanı ve dinleyicisi olarak bu kelimeleri sarf ettiğim için çok üzgünüm.
Hayal kırıklığı ama kötü değil. Bir süre daha durup dururken HATE ÜBER ALLES veya STRONGEST OF THE STRONG diye nakaratlar aklıma geleceğini düşünüyorum. Midnight Sun da zamanla sevdiğim bir parça olmuştu keşke kadın vokali sadece nakarata koysalardı. Single olmayanlardan Killer Of Jesus, Demonic Future gibi parçaları da sevdim.
Albüm gerçekten sıkıcıyım diye bağırıyor, dinlenmesi için değil de fon müziği olsun gibi yapılmış bölümler gerçekten hem sıktı hem de üzdü. Beklentilerimin çok altında ama benim için işleyen bir 7/10.
Gods Of Violence > Phantom Antichrist > Hate Über Alles
@enemyofgod, İnanılmaz iyimser ve pozitifsin, seviyorum seni. Biliyor musun senin gibi pozitif insanlarla kıyameti izlerken oturup sigara içmek istiyorum. Çünkü hayata senin gibi pozitif bakmaya çalışanlara, öyle zamanlarda ihtiyaç var. Her şeyin güllük gülistanlık olduğu, veyahut idare ettiği, veyahut çok kötü olmadığı zamanlarda değil de gerçekten her anlamda yıkımın gerçekleştiği zamanlarda insanlık senin gibilerine ihtiyaç duyacak. Kesinlikle pollyanacılık değil seninkisi, o aptalca olurdu.
Hate über alles
Strongest of the Strong (özellikle parçanın düzenlemesi çok başarılı)
Demonic Future (albümün gizli hiti bence ama başka Kreator albümlerinin bonusu falan olabilir o da ayrı konu)
Become Immortal’ı kendinizi ‘Bu bir Running Wild şarkıaı değil’ diye telkin ederseniz bir nebze sevebilirsiniz. Bunların dışında çok bayık bir albüm ne yazık ki
Neden alman thrash’i safhında Sodom’un en daşşağa sahip grup olduğunu görüyoruz bence. Bizi asla hayal kırıklığına uğratmayan nadir gruplardan biri. Kreator ise hayal kırıklığı konusunda sabıkalı ve başarısız maalesef.
Kreator’u çok seviyorum ama keşke bizi bu kadar üzmese :(
Midnight Sun’daki konuk vokal Sofia Portanet Almanya’da baya eni konu Pop yapan bir şarkıcı. Kreator’un tarzıyla uzaktan yakından alakası yok. 10-12 Sene önce davulcu Ventor’un bir röportajını okumuştum. Mille Petrozza’nın çok fazla pop dinlediği, Metal o kadar dinlemediği gibisinden bir şeyler söylemişti. Bu eksende düşününce tarzlar olarak bu kadar alakasız bir Collaboration’ı çok yadırgamamak lazım.
Gerçi günümüz Metal piyasasında böyle çok alakasız füzyonlar olabiliyor. Mesela Megadeth bu çıkacak yeni albümünde Gangsta Rap’in önemli ismi Ice-T ile çalışacakmış, keza Ozzy son albümünde gitti Travis Scott ile düet yaptı falan. Günümüz Metal piyasasında oluyor artık böyle alakasız collablar.
Çıktığı gece dinlediğimde ilk iki şarkı hariç bir boka benzetememistim fakat zaman geçtikçe albümün bütün olarak değil de şarkı şarkı gayet başarılı olduğunu fark ettim. Her ne kadar albüme adını veren şarkı, Demonic Future, Killer of Jesus gibi şarkılar gerçekten çok iyi olsa da Become Immortal, Conquer and Destroy ve son şarkı inanılmaz kötü.
Albümde güzel parçaların ve kötü parçaların arasındaki kalite farkı çok fazla. Bu da albümden alınan tadı inanılmaz düşürüyor ve albümün bir bütün halinde dinlenilmesinin önüne geçiyor.
Albümdeki bazı şarkılar 9/10 fakat diğerleri maalesef 3/10 bile değil. Sene sonunda hem en iyiler listemde hem de hayal kırıklığı listemde yer alır.
çok kötü çok. tarifsiz kötü.son 2 albumdur büyük sıçıyorlar. hele o autotunelu şarkı yok mu? olm sizin kafanıza bir şey mi düşüyor bu fikirleri yazarken bilmiyorum ki? bu saatten sonra babalardan tek beklentim 30 temmuzda yeni şarkılardan çok çok az çalmaları. hatta hiç çalmasalar harika olur.
Sıkıcı sıfatı bu albüme çok uyuyor. Dinlerken bitse artık dediğim anlar çok fazla oldu. Başka bir grup olsa kapatıp geçerdim. Büyük hayal kırıklığı
Kreator’un çok büyük hayranıyım. Diğer tüm gruplardan çok çok ayrı bir yerde oldu benim için her zaman. Fakat albümle ilgili o kadar büyük hayal kırıklığı yaşıyorum ki, baştan sona yalnızca bir kez dinleyebildim. Birkaç kez daha dinleyebileceğimi sanmıyorum fakat diskografilerinin en kötü albümü olduğunu düşünüyorum. Hate Über Alles single olarak çıktığında beklentileri ne kadar yükselttiysek, o kadar boktan bir albümle geldiler. Çok üzgünüm.
Kreator’u canlı izlemek en büyük hayalimdi, Rock Off’ta bunu gerçekleştireceğim sonunda bir aksilik olmazsa. Umarım albümden Hate Über Alles harici herhangi bir şarkı çalmazlar.
http://www.pasifagresif.com/2022/06/kreator-yeni-album/comment-page-2/#comment-1068066
Burada ilk izlenimlerimi detaylı yazdım, düşüncelerim maalesef bir gram değişmedi, aynı şeyleri yazmak istemiyorum artı olarak son derece zorlama, bir kaç şarkı hariç yapılmış olmak için yapılmış şarkılar, bütünlüksüz, yavan ve gerçekten sıkıcı bir albüm. Büyük bir Kreator fanı ve dinleyicisi olarak bu kelimeleri sarf ettiğim için çok üzgünüm.
Aklıma Matrix 4′ü getirdi. İkisine de büyük beklentiyle girdim ve çooooooook büyük hayal kırıklığıyla ayrıldım. Bizimla değılsın.
Hayal kırıklığı ama kötü değil. Bir süre daha durup dururken HATE ÜBER ALLES veya STRONGEST OF THE STRONG diye nakaratlar aklıma geleceğini düşünüyorum. Midnight Sun da zamanla sevdiğim bir parça olmuştu keşke kadın vokali sadece nakarata koysalardı. Single olmayanlardan Killer Of Jesus, Demonic Future gibi parçaları da sevdim.
Albüm gerçekten sıkıcıyım diye bağırıyor, dinlenmesi için değil de fon müziği olsun gibi yapılmış bölümler gerçekten hem sıktı hem de üzdü. Beklentilerimin çok altında ama benim için işleyen bir 7/10.
Gods Of Violence > Phantom Antichrist > Hate Über Alles
15.06.2022
@enemyofgod, İnanılmaz iyimser ve pozitifsin, seviyorum seni. Biliyor musun senin gibi pozitif insanlarla kıyameti izlerken oturup sigara içmek istiyorum. Çünkü hayata senin gibi pozitif bakmaya çalışanlara, öyle zamanlarda ihtiyaç var. Her şeyin güllük gülistanlık olduğu, veyahut idare ettiği, veyahut çok kötü olmadığı zamanlarda değil de gerçekten her anlamda yıkımın gerçekleştiği zamanlarda insanlık senin gibilerine ihtiyaç duyacak. Kesinlikle pollyanacılık değil seninkisi, o aptalca olurdu.
16.06.2022
@deadhouse, pollyanacılık uzak kalsın, iyimserlik daima iyidir. yorumların için teşekkürler.
Bu albüm benim için 3 şarkıdan oluşuyor.
Hate über alles
Strongest of the Strong (özellikle parçanın düzenlemesi çok başarılı)
Demonic Future (albümün gizli hiti bence ama başka Kreator albümlerinin bonusu falan olabilir o da ayrı konu)
Become Immortal’ı kendinizi ‘Bu bir Running Wild şarkıaı değil’ diye telkin ederseniz bir nebze sevebilirsiniz. Bunların dışında çok bayık bir albüm ne yazık ki
Yarrak gibi albüm. Sodom siker.
İlk şarkıda köpek gibi gaza gelmiştik halbuki. Korkunç bir hayal kırıklığı.
16.06.2022
@ismail vilehand, Genesis XIX’teki herhangi bir şarkı > bu albüm
Neden alman thrash’i safhında Sodom’un en daşşağa sahip grup olduğunu görüyoruz bence. Bizi asla hayal kırıklığına uğratmayan nadir gruplardan biri. Kreator ise hayal kırıklığı konusunda sabıkalı ve başarısız maalesef.
Kreator’u çok seviyorum ama keşke bizi bu kadar üzmese :(
Helal sana Kreator! Yıl sonu hayal kırıkları listesine adını altın harflerle yazdırdın.
Hiçbir beklentimin olmadığı Destruction’un gözünü seveyim.
Evil Invaders – Shattering Reflection kritiği gelmeli. Speed/Thrash/Heavy çizgisinde kayda değer bir çalışma.
Olmasaydı sonumuz böyle :(
Midnight Sun’daki konuk vokal Sofia Portanet Almanya’da baya eni konu Pop yapan bir şarkıcı. Kreator’un tarzıyla uzaktan yakından alakası yok. 10-12 Sene önce davulcu Ventor’un bir röportajını okumuştum. Mille Petrozza’nın çok fazla pop dinlediği, Metal o kadar dinlemediği gibisinden bir şeyler söylemişti. Bu eksende düşününce tarzlar olarak bu kadar alakasız bir Collaboration’ı çok yadırgamamak lazım.
Gerçi günümüz Metal piyasasında böyle çok alakasız füzyonlar olabiliyor. Mesela Megadeth bu çıkacak yeni albümünde Gangsta Rap’in önemli ismi Ice-T ile çalışacakmış, keza Ozzy son albümünde gitti Travis Scott ile düet yaptı falan. Günümüz Metal piyasasında oluyor artık böyle alakasız collablar.
Çıktığı gece dinlediğimde ilk iki şarkı hariç bir boka benzetememistim fakat zaman geçtikçe albümün bütün olarak değil de şarkı şarkı gayet başarılı olduğunu fark ettim. Her ne kadar albüme adını veren şarkı, Demonic Future, Killer of Jesus gibi şarkılar gerçekten çok iyi olsa da Become Immortal, Conquer and Destroy ve son şarkı inanılmaz kötü.
Albümde güzel parçaların ve kötü parçaların arasındaki kalite farkı çok fazla. Bu da albümden alınan tadı inanılmaz düşürüyor ve albümün bir bütün halinde dinlenilmesinin önüne geçiyor.
Albümdeki bazı şarkılar 9/10 fakat diğerleri maalesef 3/10 bile değil. Sene sonunda hem en iyiler listemde hem de hayal kırıklığı listemde yer alır.
Hiç olmamış diyemem ama olduğunu da iddia edemem.
13.08.2022
@Erhan, Bu arada bu haliyle bile Gods of Violence’dan iyi benim için.