PA zaman zaman beni şaşırtıyor. Esasında şaşırtan şey PA değil kendim oluyorum ama yine de PA’nın arama sayfasına girip “nası ya?” dediğim çok olmuştur. Bunun sebebi de yazdığıma, incelediğime %100 emin olduğum kimi şeylerin yazılmadığını, atlandığını görmek oluyor. Şu anda da benzer bir şaşkınlık içerisindeyim. NOCTURNAL GRAVES’in son iki albümünün incelendiği, Avustralya’nın rezil rüsva pek çok grubunun kendine yer bulduğu PA sayfalarında nasıl olup da şu ana dek bir DENOUNCEMENT PYRE albümünün incelenmediğine ilişkin küçük çaplı bir şok yaşıyorum. Her şeyi geçtim, 2016′nın black/death metal özelindeki en kıymetli işlerinden biri olan “Black Sun Unbound”u incelememiş olmama hayret ediyor, kendimi ayıplıyorum.

Neyse ki grup yepisyeni albümü “Forever Burning”le imdadıma yetişti ve sitedeki DENOUNCEMENT PYRES’sızlığa bir son verme şansı elde ettim. Konuyla ilgilenenlerin kapağından da tahmin edebileceği üzere albümün genel temasını Moloch oluşturuyor. Çocukların anne babaları tarafından kurban edilerek “ağam, paşam, al yi de karnın doysun” diye sunulduğu bu arkadaş dinî kitaplardan tutun da pek çok inanışta, mitolojide kendine yer bulan bir figür olarak karşımıza çıkıyor.

Tıpkı Florida’nın en pislik grupları üretmesi, refahtan geberen İskandinav ülkelerinin müzik tarihinin en kötücül müziklerini üretmesi gibi, diğer bir refah ülkesi olan cennet vatan Avustralya da birbirinden leş, haysiyetsiz, şeref yoksunu grup çıkararak metal dünyasının foseptik ihtiyacını karşılayan bir ülke olarak dikkat çekiyor. “Başka derdiniz mi yok ağzına sıçtıklarım” dedirtecek kadar sorunsuz ve nefis bir yer olan Melbourne’den bizleri selamlayan bu üç hayvan evladı, DENOUNCEMENT PYRE’da gerçek birer rahatsız gibi çirkin müziklerini üzerimize kusmaktan, kulaklarımıza terör yaşatmaktan geri durmuyorlar.

“Forever Burning”deki müziğe baktığımızda karşımızda black metal ile death metalin toksik ilişkisi sonucu doğmuş deforme bir bebek görüyoruz. Moloch’a kurban edilmeden önce bu bebeği şöyle bir inceleyecek olursak, bu yavrucağın tamamı kötücül riflerle örülen ve bu iki türün de özelliklerini taşıyan müzikal özelliklerle bezeli olduğunu fark ediyoruz. Albüm adı gibi cayır cayır rifler ve 40 dakikaya yayılan bir kötülük var “Forever Burning”de.

Bu tür müziğin akılda kalıcılık noktası, genelde black/death metalin en kilit noktasını oluşturuyor. Akılda kalıcılıktan kastım elbette ki akla kazınan nakaratlar vesaire değil. Daha light anlamda BEHEMOTH’ın “The Satanist“te yaptığına, daha ekstrem anlamda ise PROSCRIPTION’ın “Conduit“te yaptığına benzer bir akılda kalıcılıktan söz ediyorum.

DENOUNCEMENT PYRE bu noktada ortalamanın biraz üstü bir yerde konumlanıyor, ancak ortalama üstü bu tekil bileşenleri bir araya getirdiğinizde sizi doyuracak türde bir albüm çıkıyor.

Avustralya’nın DESTRÖYER 666′le, NOCTURNAL GRAVES‘le, GRAVE UPHEAVAL‘la depreşen karanlığını seviyorsanız DENOUNCEMENT PYRE’ı da mutlaka seversiniz diye düşünüyorum.