Pisliğe bulanmış, içinde black metal, thrash metal veya speed metalden bir şeyler barındıran underground bir grubun ömrü hayatında ulaşabileceği en büyük başarılardan biri DARKTHRONE’un bir albümünde logosunun yer almasıdır. Çok kral insanlar olan Fenriz ve Nocturno Culto, 2000’li yıllardaki bazı albümlerinin kapaklarında, metalin karanlık yüzünün meşalesini taşıdığını düşündükleri birkaç grubun logosuna yer vermişti.

“Circle the Wagons”ın kapağındaki karakterin bacağında İspanyol black/death metal grubu TEITANBLOOD’ın, kolunda ise ABD’li sludge/post-metal grubu MORNE’un logosu yer alırken; “Dark Thrones and Black Flags” kapağındaki karakterin üstünde Alman black/thrash metal grubu NOCTURNAL’ın logosu vardı. Bugün konuk ettiğimiz Norveçli black/thrash/speed metal grubu DEATHHAMMER’ın logosu ise DARKTHRONE’un “F.O.A.D.” albümün kapağındaki karakterin bel hizasında görülebiliyordu.

Bunlar enteresan olaylar, zira “F.O.A.D.” çıktığında daha DEATHHAMMER’ın bırakın ilk albümünü, herhangi bir EP’si bile yoktu. DARKTHRONE gibi kült bir grubun, sadece 3 adet demosu olan bir grubun logosunu kapağına taşıması, nereden baksanız kral hareket.

“Demek ki DEATHHAMMER’daki ışığı görmüşler” diyerek albüme geçebiliriz.

DEATHHAMMER black metal, speed metal ve thrash metal gibi birbirinden perişan karakterli üç alt türü bir arada sunan; bunu yaparken tamamıyla hoyrat, savurgan, sanki ellerine ne geçerse kullanıyormuş gibi gözüken bir yaklaşımla yapıyor. Bu tarz gruplara çok eskilerden, en ilkel zamanlardan, proto-black metal zamanlarından, dünyanın farklı coğrafyalarından çıkan ve leş sıfatıyla ilade edilen vizyoner isimlerden alışık olduğumuzdan DEATHHAMMER’la ilgili şaşırtıcı ve yeni bir şey olmadığı tahmin edilecektir.

Lakin…

…lakin bu iki adam utanmaz arlanmaz düzeyde bir old-school speed/thrash metal birikimine sahip ve bunu olabilecek en çiğ ve samimi şekilde sunmayı albüm boyunca başarıyorlar. “Electric Warfare” ile ilgili en karakteristik konulardan biri olan vokaller de bunu görmek adına bahsedilebilecek ilk unsurlardan biri. Vokaller bu tarz çirkin ve pislik bir müziğe uygun hoyratlıkta, şirretlikte olsa da aralara türün lezzetli detaylarından biri olan “çığırılarak söylenen rastgele heceler/kelimeler” sayesinde olay daha başka bir yerlere geliyor. Bu DEATHHAMMER’a çok güçlü bir old-school hava katıyor ve albümün karakteristik özelliklerinden, alametifarikalarından biri oluyor.

Mesela şöyle düşünün:

Siyahlar sert vokal yapılan kısımlar, kırmızılar reverb’lü çığlıkla söylenen kelimeler/heceler.

There is no garden of Eden and PEACE!
All life is ROT!ting and burning in sin
Only destruction for eterniTYYYYYYYY!
No pearly GATES! waits for you in this reALM!
They are the warriors of eVIL! power
BURS!ting out sacred damnaTIOOOOOON!

Bu olay dışında da albüm baştan sona eski kafayla yazılmış ancak her türlü cayır cayır, türlü türlü riflerle dolu bir beste yapısına sahip. “Return to Sodom/Soldiers of Darkness” gibi şarkılarda heavy metale yakın duran olaylara da giriyorlar, albümü sürekli değişen bombastik bir şeye dönüştürüyorlar.

Eğer seksenlerde yapılan karanlık işleri seviyorsaNIZ!, bu albümü sevmeme ihtimaliniz çok düşük. Özellikle vokalLER! le ilgili söylediğim detaylar, akılda kalıcı rifler ve genel kötücül havasıyla “Electric WAR!fare” bu yılın dikkate değer işlerinden biri. Old-school agresifliği ve leşLİK! dozu tam yerinde zehirleri seviyorsanız mutlaKA! dinleyin.