Mayıs 2020′de çıkardığı “Ofte jeg drømmer mig død“le, özellikle de albüm kapağının çarpıcılığıyla bir anda ilgi çeken ve 2020′nin en çok konuşulan black metal işlerinden birine imza atan Danimarkalı black metal grubu AFSKY ile birlikteyiz aradan geçen 2 yıl sonra.

Ole Pedersen Luk adlı arkadaşın 2015′te başlattığı tek kişilik bir proje olan AFSKY, dinleyenlerin unutmasını imkânsız kılacak bir keder, acı, ızdırap üçgeni sunduğu “Ofte jeg drømmer mig død” ile gerçekten de akıllara kazınan bir iş yapmayı başarmıştı.

Bunu hiç sulandırmadan, salya sümüğe bulaşmadan, gerçekten de içkin bir şekilde yapmış olmasıysa o albümü başarılı kılan etkenlerin başında geliyordu.

Bu süre zarfında hem albümün kendisi hem de kapağı vesilesiyle pek çok kişi tarafından sevilen AFSKY, şimdi de toplam süreleri 20 dakikayı bulan 8 şarkıdan oluşan akustik bir albümle karşımızda.

“Sessizlikte” anlamına gelen “I Stilhed”, başından sonuna huzur, sükunet, sakinlik, minimalizm, kırılganlık, narinlik çerçevesinde vücut bulan bir çalışma.

İlk albüm “Sorg”da ve akabindeki “Ofte jeg drømmer mig død”de gördüğümüz yürek parçalamalı black metal kahroluşlarının zerre yer bulmadığı; vokalsiz, davulsuz, bassız, klavyesiz, tamamen çırılçıplak akustik gitarla icra edilmiş bir EP “I Stilhed”.

EP’deki müzikal karaktere baktığımızda Luk’un black metal kimliğinden tamamen sıyrıldığını ve nadir de olsa acıklı tarafa kayan ancak genel anlamda aydınlık olmaya daha yatkın; olayın majör tarafıyla minör tarafını dengeleyen bir kimlik oluşturduğunu görüyoruz. Zaten EP’yi oluşturan şarkılardan bir kısmı yeni, bir kısmı ise AFSKY’nin şimdiye dek çıkardığı iki albümde yer alan şarkılar arasında akustik introsu ya da outrosu olan şarkıların bu intor ve outroları. Bunu zaten şarkı isimlerine bakınca da görebilirsiniz. Bunların dışında bir de “Sorg”daki “Glemsomhedens elv”in yeniden kaydedilmiş hâli var (Hayır, BURZUM cover’ı değil, o “Glemselens elv”).

Olay folk dokunuşlara kaymadığı için Orta Çağ müziğinden, medieval bir karakterden söz edemeyiz, ancak bu müziğin gerçekten de insanı eskilere götüren, huzur veren, melankolik ama üzücü olmayan bir havası olduğu da ortada. Pek kimse, belki de hiç kimse bilmez ama Richard Searles adlı, medieval müzik konusunda çok başarılı bir gitarist vardır. Şarkılarında gerçekten de 1500′lerin Britanya’sına gidersiniz, masalsı bir atmosfere dalarsınız. “I Stilhed”i dinlerken oralara gitmedim, o atmosferlere dalmadım ancak mizaç olarak benzer bir naiflik, ona yakın bir lezzet buldum diyebilirim. EP 20 dakika boyunca sizi sakinleştirmek, rahatlatmak, gevşetmek için elinden geleni yapıyor ve gayet iddiasız ancak ne yaptığını bilir şekilde bunda muvaffak oluyor.

Kitap okurken, bir şeyler yazarken arkada çalacak bir şeyler arıyorsanız; klişe olmasın ama yağmurlu bir günde boş bir otobanda araba kullanırken sizi huzurla dolduracak bir şeylere bakınıyorsanız ya da sadece saf akustik gitar dinlemek istiyorsanız, “I Stilhed” tam aradığınız şey olabilir. Bu hoş ara sıcak için AFSKY’ye teşekkür ediyoruz; şimdi sıra ciğerimizi yakmada, bizi paramparça etmede. Arayı açmadan bekliyoruz.