Metal dünyası içerisinde sayısız enteresanlık, gelenek, fenomen barındırıyor. Bana kalırsa bu fenomenlerin en önemlilerinden biri de “yaşlı ekstrem metalciler”.

Kaç yaşına gelirse gelsin, bu işten herhangi bir kazanç elde etsin ya da etmesin bu işi asla bırakmayan; metalin vahşetine duyduğu tutkuyu bir gram azaltmayan çeşitli insanlar var ve bu insanların bu müziğin bu kadar uzun soluklu olmasında bu kişilerin, ateşi söndürmeyen bu kıymetli insanların büyük rolü olduğunu düşünüyorum.

Bugün de bu fenomenlerden biriyle, 41 yıldır asla vazgeçmeyen ve bir dolu eleman değişikliğine rağmen grubunu asla ikinci plana atmayan 63 yaşındaki müzisyen Zhema Rodero’nun grubu VULCANO’yla birlikteyiz.

1980 yılında ASTAROTH olarak kurulan ve kısa bir süre heavy metal yaptıktan sonra black/death/thrash metal üçgenindeki leş kimliğine bürünen VULCANO, Brezilya’nın metal dünyasına kazandırdığı ilk gruplardan biri olarak karşımızda duruyor.

Ülkenin tartışmasız en büyük grubu olan SEPULTURA’dan 3 yıl, yine Brezilya’nın ekstrem metal dünyasına kazandırdığı en önemli oluşumlardan olan SARCÓFAGO’dan ise 4 yıl önce işe koyulan VULCANO, birtakım sebeplerden adını geniş kitlelere duyuramamış ve underground’u takip eden kitlenin haberdar olduğu bir oluşum olarak kalmış bir grup. Yeni albümleri “Stone Orange”ı yakın zamanda çıkaran grup bakalım 41 yılın ardından metal ateşini nasıl canlı tutuyor, Güney Amerika’nın ekstrem metal bayrağını nasıl dalgalandırıyor.

İlk söylenmesi gereken VULCANO’nun, yani Zhema Rodero’nun metali ÇOK fazla sevdiği. Sadece şarkı isimlerine bakmak bile grubun olaya yaklaşımını, barındırdığı old-school karakteri gösterir cinsten. “Metal Seeds”, “A Night in a Metal Gig”, “Rebels from 80s” gibi şarkı isimlerinden grubun genel mizacını anlayabilirsiniz. Bu isimler esasında bir hair metal, glam metal, hard rock grubunun şarkıları da olabilecek türde isimler ancak VULCANO bunları black/death/thrash metalin “üçlüyüz güçlüyüz” anlayışıyla olabildiğince leş ve çiğ bir kimlikle sunuyor. Grubun Brezilya underground sahnesinde nasıl algılandığını görmek için, yine Brezilyalı bir grup olan CADAVERISE’ın “Vulcano Will Live Forever” adlı bir şarkısı olduğunu söylemek yeterli olacaktır. Hem ilginç hem de biraz komik bir durum olarak, VULCANO bu albümde CADAVERISE’ın kendisi için yazdığı bu şarkıyı cover’lamış. Metal dünyasında bunun başka bir örneği var mıdır bilmiyorum ama bence yerel bir sahne içerisinde görülebilecek hoş bir olay.

Bu hoşluğun haricinde albümün genel olarak son derece kötücül bir mizacı var. Rifler, vokaller, her şey old-school bir anlayışla icra edilmişler ve seksenlerden fırlamış gibi duran bir his barındırıyorlar. Bu açıdan bakınca VULCANO’nun SARCÓFAGO, NIFELHEIM, CELTIC FROST gibi değerlerle aynı rafta yer aldığını ve onların sunduğu ateşin bir benzerini, bu isimlerin hiçbirinin olmadığı 2022 yılında aynen sunabildiğini söyleyebiliriz. Bu açıdan bakınca bile VULCANO özelinde Zhema Rodero gibi isimlerin metalin her ne pahasına olursa olsun yaşatılması açısından ne kadar önemli olduğunu bir kez daha görebiliriz.

VULCANO’nun yaptığı bu tavizsiz old-school metalin 2022 yılında bile gayet geçerli ve anlamlı olması müthiş bir şey. Evet, belki grubun ismini bugüne dek duymamış pek çok insan olabilir, ancak metalin özünde geçmişi araştırmak, gün yüzüne çıkmakta zorlanmış cevherleri kazıyıp çıkarmak olduğundan old-school ekstrem metal sevenlerin VULCANO’yu da benimseyeceğini düşünüyorum. Tek bir albümle 35 yıl öncesine gitmek, zor şartlar ve imkânsızlıklar altında bir şekilde metal yapmaya çalışan deli dolu -ve terli- Latino gençlerin garajdan bozma prova stüdyolarına konuk olmak istiyorsanız “Stone Orange”ı kaçırmayın.