Kadrosunu NECROPHAGIST ve OBSCURA elemanlarıyla güçlendiren SADIST’ten klip
27.04.2022
Accabadora.
1990 yılında kurulan ve günümüze dek 8 albüm çıkaran İtalyan progresif death metal grubu SADIST 1 yıl kadar önce kadrosunu eski NECROPHAGIST davulcusu Romain Goulon ve OBSCURA, eski PESTILENCE basçısı Jeroen Paul Thesseling’le güçlendirmişti.
Grup yeni albümü “Firescorched“u 20 Mayıs’ta çıkarıyor.
01. Accabadora
02. Fleshbound
03. Finger Food
04. Burial Of A Clown
05. Loa
06. Aggression/Regression
07. Three Mothers And The Old Devil Father
08. Trauma (Impaired Mind Functionality)
09. Firescorched
“Accabadora” klibi yayında.
İlk single “Finger Food” da şöyle.
Yorum alanı
“Kadrosunu NECROPHAGIST ve OBSCURA elemanlarıyla güçlendiren SADIST’ten klip” yazısına 31 yorum var
@Boba Fett, haber mail’i direkt Jeroen Paul Thesseling’den gelince haberi iyi satayım dedim ahah. O “Italian progressive death metallers SADIST work on ninth full-length album” diye yolladı, ben biraz süsledim.
@Ahmet Saraçoğlu, Tam 12′den vuruyor hedefi, başlığa girip baba grupları görünce daha da coşuyorsun. Çok başarılı, abazalar nasıl mynet tuzağına düşüyorsa PDM hastaları da buna düşer.
@enemyofgod, ben asıl Sadus’un tekrar aktif hale gelmesine şaşırdım. Artık tam güneyli bandalarını çekip Lynyrd Skynyrd, ZZ Top, Creedence Clearwater Revival tribute grubunda çalıcak yaşta ve tipteyken kanlı thrash tekrar nasıl akıllarına geldi hayret.
@Horrendous, içinde bulunduğu albümün güzelliği açısından Human ve The Gathering, bireysel performansı açısından A Vision of Misery ve Individual Thought Patterns.
Steve DiGiorgio’nun metal tarihinin en akıl almaz bas gitaristi olduğunu iddia etmek çok da cesur bir söylem olmaz herhalde. Soruyu sorduktan sonra ben de afalladım, affedin.
Control Denied – The Fragile Art of Existence yazan olmamasına şaşırmakla beraber Quo Vadis – Defiant Imagination cevapları da cezbedici geldi. En sevdiğim Death albümü Human ama oyumu Individual Thought Patterns’a veriyorum.
Gitar tonu olarak Sadus – Chemical Exposure’ı ayrı bir başlıkta övmek istiyorum, melodik bir davul kick’i gibi resmen. Rafine edilmemiş muazzam tok, eski mektep bir ton. Bası güçlü moniterlerde dinleyince böğrüne böğrüne vuruyor her nota.
Teşekkürler cevaplar için. Bana bas gitarın önemini öğreten yegane insandır kendileri; sevindirik oldum adını andığımıza. Dönence şarkısını her duyduğumda aklıma DiGiorgio geliyor bir de hahahahha.
Grubun “Above the Light” albümünde vokallik yapan ve ilerleyen albümlerde de uzun süre bas gitaristlik yapan Andy Marchini’nin vokallik yapmaya devam etmesini çok isterdim Sadist’te. Açık konuşucam, söyleyiş tarzı daha çok metalcore gruplarına yakışan Trevor Nadir’i (Sadist’in de metalcore stili bir albümü var) hiç yakıştırmıyorum Sadist’e. Son albümleri Spellbound’da ve self titled albümlerinde (“Sadist”) Nadir’in vokalini nispeten başarılı bulsam da mesela bir “Season in Silence” ya da “Crust” hiç tahammül edemediğim albümler. Tommy Talamanca’nın cidden grupta yerleşik bir sound ve özgünlüğünü koruma konusunda sorunları var; “Above the Light” ve “Tribe” gibi iki canavar albüm yapmışsın, sonrasında gelen albümler o seviyenin yanına yaklaşamıyor. Halbuki adam multi-estrumentalist bir deha… Akıl almaz iş gerçekten.
Romain Goulon harika bir baterist ve Sadist’e de son derece yakışır. Eski Pestilence basçısı da yakışır Sadist gibi bir gruba; ama tekrar söylüyorum, bu grubun vokal tarzını değiştirmesi lazım. Yok yani, ilk iki albümü dinleyip sonra grubun diğer albümlerine bir bakayım desem vokal yüzünden hep bir ısınma sorunu çekiyorum. Halbuki şarkıların müzik alt yapısı genelde çok iyi oluyor. Talamanca’nın klavye kullanımı ayrı bir level zaten.
@Noshophoros, hocam ne kadar doğru konuşmuşsun. death metale metalcore vokali yapılmasın artık yeter, güzel müzikleri vojkal yüzünden dinleyemiyoruz. duy sesimizi death metal ocakları
Açıkçası parçayı baya beğendim. Talamanca her zamanki gibi kendine mahsus besteciliğini klavye ve gitar üstünden konuşturmuş. Fakat beni daha da şaşırtan ve sevindiren, parçanın genelinde Trevor Nadir’in vokal performansı. Fazla scream tonlarında gezinmediğinden midir nedir, bu parçadaki ses tonu ve söyleyişi gayet hoşuma gitti. Sanki yukarıdaki yorumumda nidalarımı duymuş. Eğer albüm genelinde böyleyse gayet umutluyum.
Necrophagist ve diğer işlerindeki icralarından ötürü sanırım, Romain Goulon’un çalışı bana biraz “mütevazı” geldi. Elbette iyi iş çıkarmış, ama ondan biraz çılgınlıklar beklemiyor da değilim.
Bas, evvelki Sadist albümlerinde olduğu üzere gayet vurgulu ve yerli yerinde.
Açıkçası beklentim arttı epey. İçimde “Spellbound”u geçecek gibi bir havası var bu albümün, kapağından şarkıdaki tonlarına değin hissettiriyor.
Umarım bir şarkıdan aşırı gaza gelmemişimdir ve albüm beni yanıltmaz.
“Kadrosunu NECROPHAGIST ve OBSCURA elemanlarıyla güçlendiren”
Vay babayun kemuguna… Ünlü manken öyle bir şey yaptı ki ile yarışır.
21.11.2020
@Boba Fett, haber mail’i direkt Jeroen Paul Thesseling’den gelince haberi iyi satayım dedim ahah. O “Italian progressive death metallers SADIST work on ninth full-length album” diye yolladı, ben biraz süsledim.
21.11.2020
@Ahmet Saraçoğlu, Tam 12′den vuruyor hedefi, başlığa girip baba grupları görünce daha da coşuyorsun. Çok başarılı, abazalar nasıl mynet tuzağına düşüyorsa PDM hastaları da buna düşer.
22.11.2020
@Boba Fett, ahah
iyi haber adam gibi bişi dinleriz uzun zaman sonra.
Ya sadus steve digiorgionun grubuydu ne yapayım onsuz sadusu
Şu Sadist’in Sadus’tan çektiğini de…
08.12.2020
@Ahmet Saraçoğlu, hahahaha.
Şaka maka Steve DiGiorgio Sadustan ayrılmış gözüküyor.
https://www.metal-archives.com/bands/Sadus/1012
Bu arada reklam kadrosu yapmış Sadist bence tutmaz, tutarsa olay olur.
08.12.2020
@enemyofgod, ben asıl Sadus’un tekrar aktif hale gelmesine şaşırdım. Artık tam güneyli bandalarını çekip Lynyrd Skynyrd, ZZ Top, Creedence Clearwater Revival tribute grubunda çalıcak yaşta ve tipteyken kanlı thrash tekrar nasıl akıllarına geldi hayret.
08.12.2020
@Berca B., Steve’siz çok da bir şey yapacaklarını zannetmem açıkçası. Konser verirler geçerler veya alırlar genç birini yazdırırlar şarkıyı.
Sadus’un bir üretimi yok ki boşverin. Coroner, Vektor, Anacrusis falan var
Lafı geçmişken düşüncelerinizi merak ediyorum. Steve DiGiorgio’nun en iyi işi hangisi sizce?
08.12.2020
@Horrendous, en iyi işten kastın ne? grup, albüm, şarkı; o kadar çok ki adamın yer aldığı işler.
08.12.2020
@Horrendous, içinde bulunduğu albümün güzelliği açısından Human ve The Gathering, bireysel performansı açısından A Vision of Misery ve Individual Thought Patterns.
08.12.2020
@Horrendous, Ben secemedim valla ama sanirim su ucu favorim.
pasifagresif.com/2009/04/quo-vadis-defiant-imagination/
pasifagresif.com/2016/02/death-individual-thought-patterns-2/
pasifagresif.com/2010/01/sadus-elements-of-anger/
08.12.2020
@Horrendous, zor soru fakat ben Quo Vadis – Defiant Imagination’a ayrı bir hastayım. Albüm baştan sona bas şöleni, Dead Man’s Diary ise ayrı bir olay.
08.12.2020
@Horrendous, Human.
08.12.2020
@deadhouse, +1.
Bir de Steve Digiorgiolu Obituary İstanbul konseri izlediğim en iyi konserlerden biriydi.
08.12.2020
@Merdomerdo, O gün efsaneydi ya.
08.12.2020
@Horrendous, Individual Thought Patterns.
08.12.2020
@İlker, Hem bireysel performansı hem de albümün kendi güzelliği açısından.
09.12.2020
@Horrendous,
Ben de Defiant Imagination ve Individual Thought Patterns arasında kaldım.
09.12.2020
Steve DiGiorgio’nun metal tarihinin en akıl almaz bas gitaristi olduğunu iddia etmek çok da cesur bir söylem olmaz herhalde. Soruyu sorduktan sonra ben de afalladım, affedin.
Control Denied – The Fragile Art of Existence yazan olmamasına şaşırmakla beraber Quo Vadis – Defiant Imagination cevapları da cezbedici geldi. En sevdiğim Death albümü Human ama oyumu Individual Thought Patterns’a veriyorum.
Gitar tonu olarak Sadus – Chemical Exposure’ı ayrı bir başlıkta övmek istiyorum, melodik bir davul kick’i gibi resmen. Rafine edilmemiş muazzam tok, eski mektep bir ton. Bası güçlü moniterlerde dinleyince böğrüne böğrüne vuruyor her nota.
Teşekkürler cevaplar için. Bana bas gitarın önemini öğreten yegane insandır kendileri; sevindirik oldum adını andığımıza. Dönence şarkısını her duyduğumda aklıma DiGiorgio geliyor bir de hahahahha.
Grubun “Above the Light” albümünde vokallik yapan ve ilerleyen albümlerde de uzun süre bas gitaristlik yapan Andy Marchini’nin vokallik yapmaya devam etmesini çok isterdim Sadist’te. Açık konuşucam, söyleyiş tarzı daha çok metalcore gruplarına yakışan Trevor Nadir’i (Sadist’in de metalcore stili bir albümü var) hiç yakıştırmıyorum Sadist’e. Son albümleri Spellbound’da ve self titled albümlerinde (“Sadist”) Nadir’in vokalini nispeten başarılı bulsam da mesela bir “Season in Silence” ya da “Crust” hiç tahammül edemediğim albümler. Tommy Talamanca’nın cidden grupta yerleşik bir sound ve özgünlüğünü koruma konusunda sorunları var; “Above the Light” ve “Tribe” gibi iki canavar albüm yapmışsın, sonrasında gelen albümler o seviyenin yanına yaklaşamıyor. Halbuki adam multi-estrumentalist bir deha… Akıl almaz iş gerçekten.
Romain Goulon harika bir baterist ve Sadist’e de son derece yakışır. Eski Pestilence basçısı da yakışır Sadist gibi bir gruba; ama tekrar söylüyorum, bu grubun vokal tarzını değiştirmesi lazım. Yok yani, ilk iki albümü dinleyip sonra grubun diğer albümlerine bir bakayım desem vokal yüzünden hep bir ısınma sorunu çekiyorum. Halbuki şarkıların müzik alt yapısı genelde çok iyi oluyor. Talamanca’nın klavye kullanımı ayrı bir level zaten.
@Noshophoros, hocam ne kadar doğru konuşmuşsun. death metale metalcore vokali yapılmasın artık yeter, güzel müzikleri vojkal yüzünden dinleyemiyoruz. duy sesimizi death metal ocakları
Ya tarih yazacaklar ya da tarih olacaklar.
19.02.2022
@enemyofgod, işin içine obscura girince tarih olmayı garantilemişler bence. Obscura iyi hoş da tayfası çok kolpa bence.
Açıkçası parçayı baya beğendim. Talamanca her zamanki gibi kendine mahsus besteciliğini klavye ve gitar üstünden konuşturmuş. Fakat beni daha da şaşırtan ve sevindiren, parçanın genelinde Trevor Nadir’in vokal performansı. Fazla scream tonlarında gezinmediğinden midir nedir, bu parçadaki ses tonu ve söyleyişi gayet hoşuma gitti. Sanki yukarıdaki yorumumda nidalarımı duymuş. Eğer albüm genelinde böyleyse gayet umutluyum.
Necrophagist ve diğer işlerindeki icralarından ötürü sanırım, Romain Goulon’un çalışı bana biraz “mütevazı” geldi. Elbette iyi iş çıkarmış, ama ondan biraz çılgınlıklar beklemiyor da değilim.
Bas, evvelki Sadist albümlerinde olduğu üzere gayet vurgulu ve yerli yerinde.
Açıkçası beklentim arttı epey. İçimde “Spellbound”u geçecek gibi bir havası var bu albümün, kapağından şarkıdaki tonlarına değin hissettiriyor.
Umarım bir şarkıdan aşırı gaza gelmemişimdir ve albüm beni yanıltmaz.
Sevdim, güzel şarkı. Hyeana > Firescorched > Spellbound diyorum. Ama benim tahminlerim asla tutmaz, hadi hayırlısı.
Çok iyi şarkı.