2018’de çıkardıkları ilk albümleri “Perverse Offerings to the Void”, Antalya’ya taşınmamız öncesinde İstanbul’da yazdığım son albümlerden biriydi.

Net hatırlıyorum; Cihangir’in tam merkezinde bu albümü dinleyerek yürürken karşıdan eşofman takımlı, yuvarlak çerçeveli güneş gözlüklü, emekli özel harekâtçı gibi gözüken bir abi geliyordu ve nedense bu grup bende o görüntüyle yer etmişti. Abi cep telefonuyla konuşuyor; emekli olmasına rağmen, muhtemelen sahadayken kurduğu bağlantılarla falan bir iş çözüyordu.

Bugün incelemekte olduğum yeni albümleri “Adorned in Ruin”de ilk albümdekinin kesinlikle üstüne koyan bir GOLGOTHAN REMAINS var. Nedir bu üstüne koyuş? Bir kere adamlar ilk albüme hükmeden INCANTATION karakterini artık kusursuz bir noktaya çıkarmışlar ve ekledikleri yan unsurlarla genel anlamda güçlenmişler.

Albüm en ufak detayına kadar karanlık ve buhran vadediyor ve Avustralyalı grupların bu tür pislikler konusunda ne kadar hünerli oldukları düşünüldüğünde, GOLGOTHAN REMAINS de beklentileri boşa çıkarmayan bir hayvanlık, çürümüşlük sunuyor.

Golgotha esasında Kudüs surları dışında yer alan ve zamanında İsa’nın çarmıha gerildiğine inanılan tepenin adı. Ayrıca İncil’in çeşitli versiyonlarında “kurukafa” anlamında da kullanılıyor. İster dinî manada düşünün ister ölümü çağrıştırma noktasında bir kurukafa olarak bakın, bence çok başarılı bir albüm kapağı eşliğinde sunulan “Adorned in Ruin” yaratmak istediği atmosferi pek de zorlanmayan dinleyiciye dayatmayı başarıyor.

Yapı itibarıyla kaçınılmaz şekilde MORBID ANGEL ekmeği de yiyen grup, bunu misal bir GOREPHILIA düzeyinde yapmasa da death metalin hırıltılı terörünü yayarken geçmişin bu sürüngen devinden de belirli oranda faydalanıyor. Pisliğe bulanmış, karabasan muhteviyatlı pek çok death metal grubu gibi “Nespithe”in yolundan giden ve dört, beş kelimeden oluşan uzun şarkı isimlerini tercih eden GOLGOTHAN REMAINS, albümdeki sürünmeli ağır tempolar ile blast beat’li yardırmalar arasında çok iyi bir denge kurmuş. Yeri geldiğinde perişanları oynayan ve tane tane nota seçimleriyle ızdırap girdapları yaratan grup, bazen de OF FEATHER AND BONE’vari bir yıkım kasırgasına dönüşebiliyor.

Anlayış olarak çok net, direkt ve tavizsiz bir yaklaşım benimsediklerinden şarkıların geneline baktığımızda özel olarak ayrıştırılır bir farklılık, deney girişimi, yan unsur bulmak zor. Aynı kalıptan çıkmışlar demek istemesem de GOLGOTHAN REMAINS’in hatları çok net bir death metal anlayışı var ve bu doğrultuda dinleyiciyi ezmek, yıpratmak ve teslim olmaya zorlamak için ellerinden geleni yapıyorlar. Eğer akılda kalıcı, yıllar sonra bile unutamayacağınız death metal yapıtları arıyorsanız “Adorned in Ruin” o albümlerden biri değil, ancak death metal gelsin, beni şöyle bir sarssın, ortalığı yakıp yıksın, sonra da çekip gitsin diye düşünüyorsanız 38 dakikalık “Adorned in Ruin” bunu çatır çatır yapacaktır diye düşünüyorum.

Avustralya’nın karanlık, pislik, hayvanlık konusunda ne kadar korkulası bir güç olduğunu bilen dinleyicilerdenseniz, tahmin edebileceğiniz düzeyde bir yıkımla karşı karşıya olduğunuzu da anlamış olmalısınız. GOLGOTHAN REMAINS karanlıklarda saklanan, sürüngen tabiatlı, sağından solundan cerahat akan, kâbuslara layık death metali gayet iyi yapıyor ve bu tanımı çekici bulanlara da albümü dinlemek düşüyor.