Fransa’nın 2000’lerin başlarında metal dünyasında patlama yapmasını sağlayan gruplar esasında doksanların ortalarında ya da doksanların sonlarına kurulan ve mevzubahis patlama için hazırlanan gruplardı

GOJIRA, GODZILLA adı altında 1996’da işe koyulurken DEATHSPELL OMEGA ise 1998’de yumurtadan çıkmıştı.

Fransa’nın köklü gruplarından biri olan DAGOBA’yla beraberiz bugün. 1997’de kurulan ve groove/endüstriyel metal icra eden grup kuruluşundan günümüze gayet istikrarlı şekilde albüm çıkaran ve belli bir ortalamayı tutturan bir topluluk.

Kurucusu, vokalisti, gitaristi, esas bestecisi, prodüktörü Shawter öncülüğünde ilerleyen DAGOBA, kariyerinin albümsüz geçen en uzun süresi olan 5 yıllık bir aranın ardından 8. albümü “By Night”la karşımızda.

DAGOBA’ya baktığımızda genel olarak tam bir sahne grubu ve gölgeleri konserlerde büyüyen şarkılar görüyoruz. Grup groove metalin gaz ve zıplama odaklı beste anlayışını gayet iyi gösteriyor ve esasında albümlerden ziyade sahnede izlemenin daha zevkli olacağı izlenimini veriyor.

Bunun başlıca sebebi grubun canlı ortamda çok ekmek çıkaracak staccato rifler eşliğinde gayet kolay, hatta ilk andan anlaşılıp akla kazınacak şarkılar yazması ve bunu seyircinin eşlik etmek isteyebileceği tarzda vokallerle süslemesi. Kolay akılda kalacak nakaratlar ve bu nakaratları daha pazarlanabilir yapış biçimleri Shawter’ın prodüksiyon tarafını da gözler önüne seriyor ve ortaya pek çok insana çok çekici gelebilecek bir konser müziği çıkıyor.

“By Night”, sevip sevmeyeceğinizi ilk birkaç şarkıyı dinlediğiniz anda anlayabileceğiniz ve çok spesifik bir sound’u öne çıkaran bir albüm. Sonuna kadar modern bir anlayışta; endüstriyel metalin sample’lar ve dijital dokunuşlarla dolu dünyasını yansıtan; bol kick’li davulları ve DAGOBA’nın en önemli kalemlerinden olan farklı karakterde vokalleri harmanlayan albüm bu tarafıyla gerçekten de bu müziği seven ya da sevebilecek kitleye hitap ediyor. Bunu özellikle söylüyorum çünkü bu tür modern olaylardan hoşlaşmıyorsanız DAGOBA’yı da “By Night”ı da sevmeniz çok ama çok zor.

Müzikal karakter açısından referans vermek istersem aklıma ilk gelen grupların başında, bu işin kitabını yazan gruplardan İsviçreli SYBREED geliyor. SYBREED’e göre daha lineer ve kuru diyebileceğim DAGOBA müziği sertlik dozunu artırdığı anlarda “ORBIT CULTURE lite”; pamuklaştığı anlarda ise neredeyse bir Chris Cornell şarkısı kadar radyo dostu olabiliyor (misal “The Dark Crossing”in nakaratı”). Yer yer “Ire Works” dönemi THE DILLINGER ESCAPE PLAN’in son derece basit ve çarpıcı nakaratlarına göz kırpabiliyor.

DAGOBA’yla ilgili olarak son kelamlara geldiğimde grubun hiçbir şekilde kasıntı olmayan, neyse o olan ve saniyesinde karar verebileceğiniz bir müzik yaptığını söylemek mümkün. Eğer yazıda bahsettiğim şeyleri seviyorsanız DAGOBA’yla da keyifli bir 40 dakika geçirebilirsiniz. Yok eğer bu tarz şeylere çok uzaksanız “By Night”ın bu konuya olumlu bir katkısı olmayacaktır.