Konu Fransa’ya veya Fransa’nın Black metalde bu zamana kadar bizlere neler sunduğuna geldiğinde lafı fazla eveleyip gevelemeye gerek yok. Fransa Black metal sahnesi günümüzde artık Norveç ve Polonya sahneleri kadar iyi biliniyor, hatta diğer sahnelerden çoğunlukla daha ”Yenilikçi” olmaları sebebiyle yaptıkları şeylerde çeşit çeşit gariplikler, coşkular, dinleyeni alıp başka yerlere sürüklemeler bulabiliyoruz.
Bu bağlamda yeni şeyler ile bunları bize kanıtlayan gruplardan örnek verecek olursak PASSEISME, ESOCTRILIHUM, ÆTHĔRĬA CONSCĬENTĬA ve FERRITERIUM gibi toplulukların isimlerini zikredebirim. Eğer fark ettiyseniz saydığım bu gruplar Black metal etiketine bağlı kalarak tamamıyla birbirinden farklı şeyler yapıyorlar ve hepsi Fransız.
Bugün ise yine yukarıda adını zikrettiklerimden çok daha farklı bir Black metal icra eden CELESTE ile birlikteyiz. Son albümü Infidele(s)’i 2017 yılında yayınlayan ve o da dahil yaptıkları tüm albümlerde belli kesimler tarafından hatırı sayılır oranda beğeniler elde eden CELESTE Black metali Hardcore ve bir miktar da Post metal formülüne dayanarak yapıyor. Grubu dinlerken bazen Death metal, bazen Sludge metal, bazen ise bildiğimiz Metalcore dinliyormuş gibi hissediyoruz. En önemlisi ise CELESTE bunların tümünü ince bir profesyonellik ve ne yaptığını bilirlik etmenleriyle gerçekleştiriyor.
CELESTE’nin tüm albüm kapaklarında aynı tarzda görseller kullandığını ve yaptıkları müziğin albüm kapaklarının tersine daha karmaşık ve daha çığırtkan olduğunu, Aradan geçen bunca albümün ve zamanın ardından kendi ayakları üzerinde durabildiğini Assassine(s) ile artık kanıtlamak istediğini görüyoruz.
Şu an elimde tuttuğum Assassine(s) CELESTE’nin bu zamana kadar yaptığı 6 albümün arasında en iyilerinden birisi. Assassine(s)’i bu şekilde tarif etmemin ana sebebi grubun önceki 5 albüm boyunca uzun uzadıya demlelediği tınısını ve Black metal stilini bu albümde iyice ayyuka çıkarması; Assassine(s) tepeden tırnağa dert ve mizantropi kokan, gücünü birey psikolojisinin derinliklerinden alan oldukça ağır bir albüm.
Toplamda 8 şarkıya ev sahipliği yapan ve 41 dakika süren Assassine(s)’in az çok neye benzediğini tarif edecek olursam DER WEG EINER FREIHEIT, YOUNG IN THE WAY, SVDESTADA, OATHBREAKER ve HIEROPHANT gibi dert kusmayı kendine görev edinen grupların müziğinin bir bileşimi diyebilirim ama Assassine(s) elbette sadece bunlarla sınırlı değil; Kullanılan rif örgülerine ve Davul sound’una/pattern’larına baktığımızda CELESTE’nin bahsi geçen Black metal gruplarına aykırı olarak GOJIRA’dan bile etkilendiğinden söz edilebilir.
Bu kadar geniş bir ilham yelpazesinin ve Hardcore/Black metaldeki engin tecrübesinin arkasında güvenle, bağıra çağıra duran Assassine(s) kendi dalında bu yıl kesinlikle öne çıkacak albümlerden birisi. Eğer Nuclear Blast önümüzde aylar içerisinde bu grubun tanıtımına biraz daha önem verirse Assassine(s)’in birçok insanın tam da ihtiyacı olduğu şey olduğunu görebiliriz.
Bahsettiklerimden hareketle CELESTE’nin ihtiyacınız olduğunu düşündüğünüz şeyi yaptığını anlıyorsanız Assassine(s)’i mutlaka dinlemelisiniz.
Kadro Johan: Vokal, bas
Guillaume: Gitar
Sébastien: Gitar
Royer: Davul
Şarkılar 1. Des torrents de coups
2. De tes yeux bleus perlés
3. Nonchalantes de beauté
4. Draguée tout au fond
5. (A)
6. Il a tant rêvé d’elles
7. Elle se répète froidement
8. Le cœur noir charbon
bir black metal albümü için breakdown kullanımının epey yoğun olduğu bir albüm, ama yoğun duygulu ve kaliteli bir iş. bi’ de “De tes yeux bleus perlés” google translate “senin inci mavisi gözlerinden” diye çevrilince kafamda “senin o gözlerin var ya” çaldı.
Albüm kapağını çok beğendim. Yıllar boyu sövdüm metal gruplarına; saçma, klişe, anlamsız kapaklar yapıyorlar diye. Son 2-3 senedir güzel, yaratıcı kapaklar geliyor. Aferin. İblisli, haçlı, yaraklı, kuru kafalı kapaklar bayıyor artık.
Shoegaze/Sludge etkileşimli Black grupları genelde ilgimi çeken bir tür olsa da bu albümü kritikteki kadar iyi bulamadım maalesef. Black metalden oldukça uzak bir ektrem bir albüm gibi tınlıyor şarkılar. En kötüsü de şarkılarda enstrümanlar çok çok geride, vokaller fazla ön planda ve kulak tırmalıyor. Bununla birlikte 5.şarkıyı çok sevdiğimi söylemeliyim. Çok benzer olmasa da vatandaşları olan grup Penitence Onirique’in 2019 çıkışlı Vestige albümünü de bu albümü sevenlere önerebilirim.
Albüme bayıldım. Kapağıyla, müziğiyle, her şeyiyle intiharımı öne çekmem için yeterli.
Gercekten muhtesem bir album. Gunde iki kez ceviriyorum – kapak, atmosfer, riffler, bateri, sozler… her yonuyle tam bir saheser.
Blackened Gojira but make it really solid. Kanli canli bir 9/10 albumu.
Kimin düzgün ki diye sorarlar adama. Çok iyi albüm çooook.🤘🏻
bir black metal albümü için breakdown kullanımının epey yoğun olduğu bir albüm, ama yoğun duygulu ve kaliteli bir iş. bi’ de “De tes yeux bleus perlés” google translate “senin inci mavisi gözlerinden” diye çevrilince kafamda “senin o gözlerin var ya” çaldı.
8,5/10
2022 yıl sonu listesi yazı dosyasını açtıran ilk albüm oldu. İleride listede kalır mı bilmem ama şahane albüm. 9/10
Albüm kapağını çok beğendim. Yıllar boyu sövdüm metal gruplarına; saçma, klişe, anlamsız kapaklar yapıyorlar diye. Son 2-3 senedir güzel, yaratıcı kapaklar geliyor. Aferin. İblisli, haçlı, yaraklı, kuru kafalı kapaklar bayıyor artık.
Shoegaze/Sludge etkileşimli Black grupları genelde ilgimi çeken bir tür olsa da bu albümü kritikteki kadar iyi bulamadım maalesef. Black metalden oldukça uzak bir ektrem bir albüm gibi tınlıyor şarkılar. En kötüsü de şarkılarda enstrümanlar çok çok geride, vokaller fazla ön planda ve kulak tırmalıyor. Bununla birlikte 5.şarkıyı çok sevdiğimi söylemeliyim. Çok benzer olmasa da vatandaşları olan grup Penitence Onirique’in 2019 çıkışlı Vestige albümünü de bu albümü sevenlere önerebilirim.
Çok fazla Kujira.