Geçtiğimiz yıl incelediğim İsviçreli black metal grubu HÅN’ı keşfetme sebebim olan grupla, TARDIGRADA’yla beraberiz bugün. 2010 yılında kurulan grubun “Emotionale Ödnis” albümünü dinlemiştim ve yeni bir albüm çıkaracaklarından da Eisenwald’ın yayınladığı “Verrat” single’ıyla haberdar olmuştum. HÅN gitaristi Kryptos’un yakın zamanda benimle iletişime geçmesi ve albümü incelememi rica etmesiyle “Vom Bruh bis zur Freiheit”ı incelemeyi unuttuğumu fark ettim. Konu underground gruplar olunca bizde rica esastır, dolayısıyla ben de ayıpsın kral diyerek albümü inceleyeceğimi söyledim. İşte karşınızda işini gayet düzgün yapan bir grup olan TARDIGRADA ve geçen yıl çıkan albümleri “Vom Bruh bis zur Freiheit”.

Atmosferik black metal icra eden TARDIGRADA’nın müziğinde türün en belirgin özelliklerinin tümünü görebiliyoruz. Geniş geniş tremolo gitarlar, akıllara türün keder tarafına yakın duran isimlerini getirebilecek bir sound ve yenilik peşinde koşmamasına rağmen işini gayet (d)üzgün yapan bir grup.

Geniş perspektiften bakınca TARDIGRADA’nın yaptığı müziğin temelinde “Souvenirs d’un Autre Monde” dönemi ALCEST’in çok daha öfkeli bir yansımasını da AUSTERE benzeri ızdırapları da görmek mümkün. ALCEST tarafına shoegaze’den ziyade post-black metal penceresinden bakabilirsiniz. Çoğu şarkıda arka planda sürekli devam eden sabit bir katmanmışçasına kullanılan ve atmosfer yaratan bir klavye desteği rolünü üstlenen efektli bir gitar var. Bunun üzerine döşenen atarlı, agresif rifler ve Kryptos’un gayet başarılı vokalleriyle albüm yansıtmak istediği öfke ve çırpınışı başarıyla sunabiliyor. Bir de üstüne clean gitar arpejleriyle oluşan karanlık hava eklenince “Vom Bruh bis zur Freiheit”ın atmosferik black metal adına ortalamanın üstüne çıkmaması imkânsız gibi bir şey oluyor.

Burada esas konu TARDIGRADA’nın blackgaze, post-black metal gibi günümüzde tutan trendlerin peşinden gitmektense olayın black metal tarafını, karanlığını öne çıkararak güçlü bir karakter olması. Sonuçta ortada terör örgütü black metali veya şehir suyuna zehir katan kötülükte bir black metal yok ancak diğer yandan ağlak, salya sümük, kırılgan bir black metal de yok. Dengeli, ne yaptığını bilen ve bunu iyi şekilde sunan bir grup TARDIGRADA.

Türün dinamikleri gereği kimi şarkıların bazı anlarının birbirine yakın durduğunu söylemek mümkün, lakin atmosferik black metal adı üstünde bir atmosfer yaratmak istediğinden birtakım şeyleri tekrarlaması, uzatması, sündürmesi gayet doğal. Önemli olan bunları dinleyiciyi sıkmadan kullanılması ve TARDIGRADA’nın bu konu öyle bariz bir sıkıntısı yok. Albüm akıp gidiyor.

Atmosferik black metal seviyorsanız ve bu işi tutkuyla yaptığını belli eden kendi hâlinde bir grup dinlemek istiyorsanız, geçtiğimiz yıl çıkan ve keşke zamanında görüp inceleseydik diye düşündüğüm “Vom Bruh bis zur Freiheit”ı gönül rahatlığıyla dinleyebilir; acısıyla, kederiyle, öfkesiyle gayet dengeli bir iş çıkaran TARDIGRADA’yla -henüz tanışmadıysanız- tanışabilirsiniz.