Geçen gün yayınladığımız FIT FOR AN AUTOPSY incelemesinin girişinde deathcore’un yükseliş döneminden ve Lale Devri’nden biraz bahsetmiş ve günümüzde türü yükselten gruplar arasında olaya senfonik tatlar katan LORNA SHORE’u da saymıştım. Kariyerine Halo temalı bir deathcore ile başlayan SHADOW OF INTENT de deathcore’unu senfonik dokunuşlar ve birtakım yan unsurlarla zenginleştirme yoluna giden diğer bir grup. Başlangıçta bir stüdyo projesi olarak kurulan grup sonradan kitlesini genişlettikçe sahneye de adım atmış ve önemli grupların altında çalmış, yine hatırı sayılır birtakım türdaşlarını da yanına alarak headliner olduğu turnelere çıkmıştı.

Bugün SHADOW OF INTENT yeni neslin önemli vokalistlerinden biri sayılan bir vokaliste sahip, metal dünyasının önemli isimlerini albümlerinde konuk edebiliyor ve Kuzey Amerika’dan Avrupa’ya dört bir yanı turluyor. Bu açıdan bakınca adamların bir başarı öyküsü yazdıklarını rahatlıkla söyleyebiliriz. Yarattıkları deathcore teknik açıdan üst düzey, müziklerinin senfonik dokunuşlarla zenginleşen bir yapısı var ve kesinlikle alıcısı olacak mizaçta bir sound’a sahipler.

Grubun Halo temasından çıktığını iyice belli eden “Elegy”nin SHADOW OF INTENT’in breakthrough albümü olduğunu düşünüyorum. Bu zamana kadar yaptıklarının, oluşturdukları kitlenin meyvelerini ilk kez bu albümde anlamlı şekilde yiyeceklerini ve çıkacakları turnelrlee dinleyicilerini daha da artıracaklarını tahmin ediyorum.

Gelelim “Elegy”ye. Grup yeni albümünde deathcore’un son yıllardaki şahlanışından mantıklı şekilde faydalanacak ve arkasındaki rüzgârdan yararlanacak türde bir müzik yapıyor. Asıl önemli olansa asla bununla yetinmeyeceklerini hissettiren genel havaları. “Life of Exile” gibi bir şarkıya baktığınızda adamların resmen deathcore’a göz kırpan bir LINKIN PARK beste yapısı ortaya koyduklarını görüyoruz. Resmen bir death metal ballad’ı denebilecek bu şarkı resmen LINKIN PARK veya benzer ayarda bir grubun damar bir şarkısının metalize edilmiş cover’ı gibi geliyor kulağa.

Albüm bu tür denemeleri, rif yapısı olarak AT THE GATES meslek lisesinden mezun İsveç death metali karakterini benimseyen şarkıları, daha senfonik altyapılı olanları ve standart deathcore numaralarının başrolü oynadığı yapıtları bir arada sunarak esasında gayet çeşitli, çok yönlü bir tavır sergiliyor. WHITECHAPEL’dan Phil Bozeman’ın konuk olduğu “Where Millions Have Come to Die”da albümün en sert anlarından bazılarını sunan SHADOW OF INTENT, TESTAMENT vokalisti Chuck Billy’nin eşlik ettiği “Blood in the Sands of Time” ise genel itibarıyla lineer bir şarkı olmasına rağmen Billy’nin vokalleriyle istenen türde bir gazı vermeyi başarıyor. TESTAMENT’taki vokal tarzını avucumuzun içi gibi bildiğimiz Billy’nin bu şarkıdaki vokalleri ne yırtıcı thrash metal karakterinde ne de “Low”daki kadar death metal vokali havasında. Yine de söylediği kısım güzel olmuş.

Net şekilde hissedilen bir şey varsa, o da bu şarkılar canlı ortamda icra edilmesi ve seyirciyle etkileşime girmesi kesinlikle albümdekinden daha etkileyici bir hava oluşturacaktır. Bu açıdan bakınca ben SHADOW OF INTENT’in müziğinde hâlâ stüdyo projesi sterilliği ve suniliği alıyorum, ancak buradaki fark bu yeni şarkıların canlıda muhakkak ki iş yapacağı ve dinleyicilere büyük zevk vereceği. Dolayısıyla bir stüdyo projesi olarak başlayan SHADOW OF INTENT, albümde değil canlıda deneyimlenmesi bir grup olarak garip bir ironiye de imza atıyor.

Şahsen deathcore’dan çok daha tavizsiz, öfkeli ve karanlık bir anlayış beklediğimden SHADOW OF INTENT’in müziği benim zevkime çok da hitap etmiyor. Sertlik desen bir raddeye kadar, yaratıcılık desen belli bir noktaya kadar. Öne çıkan özelliklerinden biri olan senfonik olayları, misal bir LORNA SHORE kadar etkileyici kullanamıyorlar ve güvenli sularda yüzmeyi tercih ediyorlar. Şöyle bir bakınca grubun deathcore’dan hızlı şekilde uzaklaştığını ve modern bir death metal anlayışına doğru kaydığını da rahatlıkla görebiliyoruz. Yine de tüm bunlar “Elegy”nin kötü olduğu anlamına gelmiyor. Zaten çok iyi olan bireysel performanslarla güçlenen “Elegy”deki katmanlı ve değişken yapı albümü dinleyiciyle buluşturacak; “Elegy”nin kendisini sevdirmesini sağlayacak bir numaralı silah olacaktır. Umarım bestelerin heyecan dozu konusunda da bir şeyler yaparlar ve ileride kendilerinden daha tutkulu bir şeyler dinleyebiliriz.