# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
CONVERGE / CHELSEA WOLFE – Bloodmoon: I
| 17.01.2022

Renk cümbüşü.

Erhan Yiğit

Merhabalar, Geçtiğimiz Kasım ayının, hatta 2021′in en önemli albümlerinden biri olan ”Bloodmoon: I” hakkında konuşacağız. Esasında bu kritiği ismail Vilehand’in yazması çok daha münasip olurdu ancak durumlar el vermiyor olacak ki ta Kasım ayında yazılması gereken ”Bloodmoon: I” Ocak 2022′ye sarktı. Neyse ”The Dusk in Us” ile çok ses getiren, Hardcore sahnesinin en değerli oluşumlarından CONVERGE’ün ve Indie rock’ın en parlak isimlerinden CHELSEA WOLFE’un birlikteliğinden doğan ”Bloodmoon: I” tüm şarkılarında bu birlikteliğin esas alındığı, iki tarafında kendine özgü bileşenlerinin başarılı bir biçimde sentezlendiği, neredeyse tüm albümün ”harika”ya yakın olduğu gerçekten eşsiz bir albüm.

Geçmişten beri CONVERGE ile sıkı bağları bulunan ve 2017′de çıkan ”Hiss Spun”ı CONVERGE insanı Kurt Ballou ile birlikte kaydeden CHELSEA WOLFE’un bu birlikteliği çok daha önceden beri istediğini ve CONVERGE’ün de ”Tipik Converge müziğinden daha farklı bir şeyler yapmak istiyorduk” söylemini düşündüğümüz de böyle bir birlikteliğin gelmemesi zaten imkansız gibiydi.

İlk başlarda birbirine aslında oldukça uzak tarzlarda müzik anlayışlarına ev sahipliği yapan bu iki oluşumun bu işin altından kalkamayacağını düşündüysem de albümden ilk teklinin yayınlanmasıyla bu düşüncelerim yerle yeksan olmuş ve bu ikilinin yaratacakları melankoli denizinin içine kendimi atmak için sabırsızlanmaya başlamıştım. Gelin bu ikili bu denizi doldurmak için neler yapmış daha yakından bakalım;

Her iki topluluğunda kendi sahnelerinde ciğer sökücü bir takım işlerle (de) tanındığını ve ”dert” diye tabir ettiğimiz şeyleri üstün kalite anlayışıyla işlediğini düşündüğümüz de bu birlikteliğin kötü sonuçlara vesile olamayacağını zaten anlıyoruz. Buradan hareketle son yılların en iyi collaboration albümlerinden birisi olarak nitelendirdiğim ”Bloodmoon: I” baştan sona olmasa da deli dolu bir çok anıyla dinleyiciye hükmediyor, onu sarıyor, sahip olduğu atmosferiyle kapağında gördüğümüz renk karmaşasını sonuna kadar hissettiriyor.

Albümün açılış şarkısı Blood Moon tipik bir CHELSEA WOLFE şarkısı gibi başlıyor, ilerleyen dakikalarda CONVERGE’ün de olaya dahil olmasıyla şarkının sis perdesi aralanıyor ve özlediğimiz CONVERGE’ün agresif tavırlarını yavaştan görmeye başlıyoruz. İkinci şarkı Viscera of Men ise bence albümün açık ara en iyi şarkısı; Blood Moon ile organik bir şekilde birleştirilen parça masa sandalye kıran, kuduz köpek gibi oraya buraya salyalarını akıtan klasik bir CONVERGE girişi ile biz metal severleri karşılıyor ama bu hayvanlık istenilen düzeyde devam etmiyor. Sözünü ettiğim hayvanlık sadece şarkının girişinde kendine yer bulurken albümün kalan diğer 9 şarkısında olduğu gibi saz genellikle CHELSEA WOLFE’un elinde kalıyor.

CONVERGE’ün muhteşem müzisyenlik becerisi sayesinde albüm Lord of Liars’a kadar akıp gidiyor, ancak CHELSEA WOLFE’un CONVERGE dinleyicisine çok da uygun olmadığını düşündüğüm uzun inlemeleri ve yer yer adama gına getiren gotik karakterinden dolayı albüm bazen sıkıcı bir hal almaya başlıyor. Ne yalan söyleyeyim işin içinde CONVERGE müzisyenliği olmasa aklı başında hiçbir Hardcore dinleyicisi bu kadar ağlaklığa ve düşmüşlüğe gelmez. Zaten albümü her dinleyiş de bu melankoli denizinin gitgide daha da boğucu olmaya başladığını hissetsek de bu durumu bile çekici kılan bu CONVERGE detayının var olması benim için albümün en güzel yanı.

”Bloodmoon: I” aslında bir CONVERGE albümü. CHELSEA WOLFE ile bir birliktelik esas olsa da burada kazanılan puanların büyük kısmı bence CONVERGE’a gider. Her ne kadar albüm bu durumun tam tersini ispat edercesine CHELSEA WOLFE ve Kankileri formatında ilerlese ve CONVERGE kendi albümünde sanki konuk müzisyen konumuna düşse de dediğim gibi CONVERGE’ün eşsiz müziği albümü adeta taşıyor,

Buraya kadar CONVERGE’ü yüceltip CHELSEA WOLFE’u biraz gömdüm ama bu tamamıyla benim müzik zevkimle ve albüme bakış açımla alakalı. ”Bloodmoon: I” genel itibariyle bütünlüklü ve oldukça başarılı bir albüm olduğu için pekala bir çok dinleyici tarafından bütünüyle sevilebilme ve koyunlara alınabilme potansiyeline sahip şüphesiz. Kritiğin gelmesi biraz zaman aldıysa da sıcağı sıcağına dinlemek için çok da geç değil diyorum ve ”Bloodmoon: I”ı 2021′in önemli albümlerinden biri olarak değerlendiriyorum.

8/10
Albümün okur notu: 12345678910 (6.33/10, Toplam oy: 40)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2021
Şirket
Epitaph
Kadro
Chelsea Wolfe: Vokal, gitar

CONVERGE:
Jacob Bannon: Vokal
Kurt Ballou: Gitar, bas, geri vokal
Nate Newton: Bas, gitar, geri vokal
Ben Koller: Davul, perküsyon

Konuk:
Stephen Brodsky: Bas, ek vokaller
Ben Chisholm: Synth, piyano, bas, elektronik altyapı
Şarkılar
1. Blood Moon
2. Viscera of Men
3. Coil
4. Flower Moon
5. Tongues Playing Dead
6. Lord of Liars
7. Failure Forever
8. Scorpion's Sting
9. Daimon
10. Crimson Stone
11. Blood Dawn
  Yorum alanı

“CONVERGE / CHELSEA WOLFE – Bloodmoon: I” yazısına 32 yorum var

  1. İlker says:

    Ağır Converge hayranı ve Chelsea Wolfe’u çok seven biri olarak bu ortaklık duyurulduğundan beri müzik ile alakalı uzak ara en çok beklediğim şey bu albümdü ve beklediğimi sonuna kadar buldum. Muazzam bir birliktelik olmuş, bayılmadığım tek bir saniyesi yok, başyapıt seviyesinde bir iş. Böylesine “yoğun” bir albüm uzun süredir dinlediğimi hatırlamıyorum. Birbirlerinin müziklerine çok iyi entegre etmişler besteleri ve sound da gayet yerinde. Daha sayfalarca övebilirim albümü ama bu kadarı yetsin. Benim için yılın albümü.

  2. Erkan30 says:

    Şöyle bi göz gezdirince yazıyı kimin yazdığını tahmin ettim ve yanılmadım.

    Yiğit

    @Erkan30, albümü beğenmedim. Buna sadece erhan yiğit 8+ verir dedim, yanılmadım.

    TanSolo

    @Yiğit, sen ne anlarsın lan gundi?

  3. Rashid says:

    Chelsea Wolfe biraz fazla gömülmüş sanki :D Açıkcası ben baştan sona bayıldım albüme. Chelsea Wolfe’nin sesini çok seven ama müziği aşırı bayık geldiği için “Blooodmoon: I” bana ilaç gibi geldi. Albüm isminin “I” ile bitmesi de bunun bir albümlük ortaklık değil de uzun süreli bir proje olduğu izlenimi vermesi beni çok sevindiriyor.

    Erhan

    @Rashid, aslında gömmedim. Albümdeki agırlık Chelsea Wolfe’da olduğu için biraz sitem ettim.

    Rashid

    @Erhan, Bence her iki tarafda kendine has dokunuşları yapmışlar. İyi bir orta yol bulunmuş. Tabii bu düşüncene de saygım sonsuz.

  4. Erhan says:

    Arkadaşlar istediğim albüme 8 de veririm 9 da. Sikimin keyfine göre tamamen yani.

    Yiğit

    @Erhan, hayır veremezsin 😡😡😡!1!!1!

  5. owlbos says:

    @Erhan, Ben ki puan konularında baya baya kendimi cimri görürüm. Ha amk buna 8 9 verilmicek de neye verilecek.

    Ha bu arada has Converge’e taparım, her hangi bir Converge albmünü bu collab. albüme tercih ederim ama bu eserin kalitesini zerre düşürmez.

    Yiğit

    @owlbos, bu albüme 8-9 diyorsan o zaman bütün converge albümlerine 10 mu veriyorsun kanka?

    ismail vilehand

    @Yiğit, Mesela “No Heroes” veya “Axe to Fall” 10 üzerinden 28 falan olmalı.

    ismail vilehand

    Burada bir grubun albümü diğer albümleriyle kıyaslanarak puanlanmaz demek istedim. Her albümü kendi içinde, çıktığı dönem göz önünde bulundurularak puanlamak daha mantıklı.

    owlbos

    @Yiğit, Convergeü puanlama konusunda sıralamak gerçekten baya güç benim için. Jane Doe’den günümüze en düşük puanım 8 albümlere.

    İlker

    @owlbos, Bir de bence anlamsız bir kıyas yapılıyor şu an. Önceki Converge albümlerinden tamamen başka kafada bir albüm bu, grubun “bu halinin” alıcısı olup olmamakla ilgili sadece olay.

    Yiğit

    @İlker, kıyas değil ki. Bence bu albüm 8-9 oluyorsa Jane Doe ve Axe to Fall gibileri 28 olmalı vilehand’ın dediği gibi. Olay albümlerin aynı kafada olup olmamasından bağımsız.

    10/10 demek direkt top tier demek. Owlbos diğer albümleri daha çok beğendiğini söyleyip buna 9 diyince aradaki farkı belirleyecek bir ölçek kalmıyor gibi düşündüm ben. O yüzden öyle yazdım.

    İlker

    @Yiğit, Daha çok beğendiği albümlerle bu albüm arasında hiç de uçurum olmadığını düşündüğü için öyle demiştir, ben de öyle düşünüyorum.

    Erhan

    @Yiğit, puanlama tablasında sadece 10 rakam var. Sizin kafanıza göre Master of puppets’in de o zaman 167/10 falan olması lazım. Yok öyle bir şey.

    Bu albümün aldığı 8 ile atıyorum Hushed and Grimin aldığı 8 aynı değil.

    Puanlama yapılırken grubun sadece diskografisi göz önünde bulundurulmaz. Birbirinden farklı onlarca etken var. Bilmiyor gibi konuşmuşsunuz.

    Yiğit

    @Erhan, sağ ol Erhan 10 üzerinden değerlendirme yaparken 10 tane “rakam” olduğunu belirtmişsin. 0 da dahil 11 tane puan verebileceğimizi mi konuşayım, 10′un rakam olmamasından mı konuşayım, yoksa yazdıklarımdan hiçbir şey anlamadığını mı, bilemedim.

    Bir ara Rzeczom başlığında da albüme neden 9 verdiğimi yazmıştım. Bence 10/10 direkt mop, eif, the satanist gibilerse (bunu da kıyas olarak değil, referans olarak değerlendiriyorum) Rzeczom 9 olmalı demiştim. Yani anlayacağın üzere diskografi özelinde hiç düşünmüyorum. 10/10 demek farklı bir şey. Ve iyi ve kalburüstü albümlere 8-9 denince 10/10 olan albümler arasında fark kalmıyormuş gibi düşünüyorum.

    Diğer bütün Converge albümleri daha iyiyse hepsi 10 olmalı herhalde çıkarımında bulundum ve sonra da bunu gayet rasyonelce açıkladım. Çünkü bu 8-9′sa aradaki farkı belirtmek için Jane Doe’ye 28 vermek, kalanlara da 20-25 falan vermek gerekir dedik şaka yollu. Yine de sağ ol 10 üzerinden 167 falan veremeyeceğimi söylemişsin. Yani cevap yazarken hem kendi yazdığını hem de karşıdakinin yazdığını dönüp tekrardan hiç mi okumuyorsun da bu kadar falso çıkarımlarda bulunuyorsun her seferinde?

    Erhan

    @Yiğit, Yiğit bu tartışma özelinde daha fazla konuşmayacağım. Söylemek istediğimi anlamışsındır gene de.

    Benim dikkatimi çeken şey sitede benim aleyhime olan bütün yorumlarda içinde mutlaka sen de oluyorsun. Resmen elinde tuzla koşarak geliyorsun.

    Koca rumuzlu arkadaş da aynını yapardı hep. O da böyle kötü niyetli tartışmalarla gündeme gelirdi.

    Genelde senin yazdığın yorumları ben kaale almadığım için cevap vermezdim ama söylemek istedim, tutamadim.

    Lütfen bundan sonra benimle alakalı bir şey de parlama. Senden rica ediyorum.

    Erhan

    @Erhan, şunu de tekrar ekleyeyim. Kritiği yazan da puanlayan da benim. Benim ölçeğim ve kriterlerim sizinkiyle uyuşmayabilir. Bu da pek sikimde değil doğrusu.

    Yiğit

    @Erhan, kıyamam. Son birkaç gün haricinde aleyhine hiçbir mesaj atmadım. Burada da üst tarafta “sikimde değil” mesajından önce de sana yönelik bir şey yazmamıştım. Bu albüme senin 8 vereceğini tahmin ettiğimi belirttim öncesinde. Bunda bir artniyet yok. Ama senin buna olan cevabın “sikimin keyfine göre veririm”

    Burada da owlbos özelinde konuşuyordum ama yine sen damladın. “Bilmiyor gibi konuşmuşsun”, “sikimde değil” gibi cevaplarla boş atıyorsun. Şu üslubuna dön bir bak. Verecek cevabın olmayınca boş konuşmakta üzerine yok valla. Aynısını rzeczom’a da yapıyorsun ki o çocuk benden çok daha saygılı bir şekilde düşüncesini belirtmişti. Ben ise burada senle değil owlbos ile muhatap oluyordum. Ki onunla da bir derdim yok yanlış anlaşılmasın. Fikrimi belirtmiştim kendisine sadece.

    Diyeceğim o ki parlayan taraf sensin. Dediğim gibi yazdıklarımı ve kendi yazdıklarını dönüp tekrardan okumadan cevap veriyorsun. Tavsiyem dön bir tekrar oku; kim tuzlukla koşmuş, kim çirkin ve bilmiş bir üslupla yazmış gör derim.

    Yani diyecek daha çok şey var da, açıkça anlattığım şeyleri bile kavramakta zorlanıyorsun. O yüzden uzatamayacam ben de. İyi günler dilerim.

    owlbos

    @Yiğit, sitede kendini baştan sonra sıkmadan dinleten albümlere notlar 8den başlıyor benim gözümde. Bu albüm de benim bu sene dinlediğim en iyi 3-5 albümden biri. 2021 yılında çıkmış en iyi 3-5 albümden biri olan işe 6 mı demeliyim? Ayrıca albüme notum 9 değil 8 tıpkı yazar gibi. İlker’e de katılıyorum bu albümü diğer Converge işlerinden bir tık farklı bir klasmanda değerlendirmek lazım bence.

  6. TanSolo says:

    Bu albümü değerlendirirken öncelikle Converge diskografisindeki diğer albümlerle kıyaslanmaması gerektiğini düşünüyorum. Bence en yakın olduğu The Dusk In Us’tan bile çok farklı. Albüm birçok anda kulağa Converge işi gibi gelmiyor. Keza Chelsea Wolfe’un diğer işleriyle kıyaslayarak değerlendirilmesini de yanlış buluyorum. O zaman bu albümü değerlendirirken nereden referans alacağız derseniz Mariner, May Our Chambers Be Ful ve Neurosis & Jarboe gibi albümleri sayarım. Onlara çok daha yakın bir motivasyona ve duruşa sahip.
    Yukarıdaki “bu bu kadarsa şu kaç olacak?” tartışmasında ise problem bence başka. Jane Doe’nun başyapıt olduğu konusunda kimsenin tereddütü yok, ayrışılan nokta sadece Bloodmoon: I ve bence çok iyi bir albüm. Axe to Fall’la yok bilmem ne ile kıyaslayarak bir yere varılabileceğini zannetmiyorum. İllaki Converge’ün diğer işleriyle kıyaslayacak olursam da 21. yy işleri içinde sona yazarım ama bu nezdinde iyi bir albüm olduğu gerçeğini değiştirmez.
    1, 3, 6, 8, 9 ve 10 bence muazzam şarkılar, albüme de 8/10 veririm. Ayrıca Chelsea Wolfe da gayet iyidir küçük görenleri kınıyorum

  7. Fırat says:

    Bence puanın hiç bir albümle karşılaştırmadan mutlak bir şekilde verilmesi gerekiyor. Karşılaştırma yapıldığı anda işler boka sarıyor. Bir albümle karşılaştırırsan farklı, başka bir albümle kıyaslarsan farklı bir sonuç alıyorsun. Değişken ve sonu yok. Kişisel fikrim tabi, diğer görüşe de saygı duyuyorum.

    Yiğit

    @Fırat, kanka belirttiğim gibi yaptığım şey kıyaslamaktan çok referans puan olarak görmekti. Kıyaslanamayacak olsalar da her albümün kendince belli bir niteliği ve buna göre bir puanı var kişiye göre. Benim kendi görüşüm verilen puanlarla bu nitelik farklarının daha açıkça görülmesi yönünde. Zaten puanlama mevzusunda illaki sakatlık oluyor. Ki sitede de yıllardır konuşulan bir mevzu bu.

  8. Berca B. says:

    Puan olayını birbirinizi kıracak noktaya gelecek kadar ciddiye almayın derim arkadaşlar. Şahsen benim nazarımda kritikte yazanların %90 önemi varken, puanın %10 önemi var. Kaldı ki puan dediğimiz şey o kadar da rasyonel bişi değil. Öyle olsaydı ne iyi ne kötü albümlere tam ortadan 5 vermek gerekirdi ki bu sitede 5 verilen bir albümün “çok çok kötü” anlamına geldiğini hepimiz biliyoruz. Yine çok rasyonel düşünürsek 7-7,5 alan bir albümün çok iyiye yakın bir yerde olması gerekirken bizim algımızda “fena değil” olduğunu da biliyoruz. Puan algısının bu kadar karıştığı ve iyi albümlerin 8′den başladığı bir yerde puana çok da önem atfetmemek gerek gibi.

  9. Arkadaşlar biraz sakin yahu.

  10. owlbos says:

    Amacım hiç kimseyi kırmak değildi. Ki zaten şahsen tanıştığım ve ne kadar iyi, kaliteli insanlar olduğuna bizzat şahit olduğum insanlar da bu konuya dahiller şuanda. Bu puanlama konularında herkes kendince ”böyle değerlendirmek daha mantıklı” penceresiyle bakıyor. Buna saygı duyuyorum, ancak ”buna sadece erhan yiğit 8+ verir dedim, yanılmadım” baya ağır bir itam gibi geldi bana. hayır mk işte bende 8+ veriyorum gibi bir çıkış yapmış oldum.

    Chelsea Wolfe bir zamanlar müziğine ilgi duyduğum ama kısa zamanda uzaklaştığım bir ablamızdı. Converge’le ortak işe soyununca aha işte bu sefer yakalıcak beni diye düşündüm. Baya da başarılı bir birlitelik olmuş bence. Ama sek Converge çok daha fazla tercih ettiğim bir şeydir. Bu albüme 8 verirken de açıkcası diğer albümleri gözümün önüne getirmedim. Bastım 8′i geçtim.

  11. 1 says:

    Biz orospu çocuğuyduk!

  12. Tuna says:

    Chelsea Wolfe’ün vokalleri albüme inanılmaz kaotik bir hava katıyor. Converge’in en iyi 2-3 albümünden biri bence.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.