Atina’nın Attica bölgesi Yunanistan metalinin merkezi konumunda bulunan ve ülkeden çıkan grupların yarısından fazlasına ev sahipliği yapan bir yerleşim. Metal-Archives’a bakıldığında, bugüne dek Yunanistan’dan çıkan toplam 2335 grubun 1265 tanesinin Attica’dan çıktığını görebiliyoruz. Bugün ağırladığımız ABYSSUS da yine bu bölgede meydana gelmiş ve primitif death metalini bizlerle paylaşmak için 2011 yılında yola çıkmış bir grup.

ABYSSUS’un death metali, death metale dair bildiğimiz en ilkel ve bir o kadar da tutkulu bileşenlerin bir araya geldiği bir tarifle karşımıza çıkıyor. İlk 2 albüm DEATH, POSSESSED, OBITUARY, ASPHYX, yer yer AUTOPSY, MASTER, CANCER, MASSACRE gibi grupları bir kıyma makinesine atıp iki kez çektirmeniz sonucunda ortaya çıkacak şey ABYSSUS’u boşluk bırakmaksızın ifade edecektir.

Ülkeden çıkan daha karanlık grupların black metal özelinde kendilerine Hellenic ön adını ekletecek düzeyde karakteristik bir müzik yaptıkları düşünüldüğünde ABYSSUS’un karakteristik olma, özgünlük, duyulur duyulmaz kendini belli etme gibi dertleri yok. Ortada GRUESOME’ın DEATH için yaptığı türde bir tribute ve ustalara saygı muhabbeti olmasa da adamlar 1987-1993 arasında yapılan çirkin, sevimsiz death metali neredeyse bire bir sunma gayretindeler.

Bunun sonucunda da ortaya tremolo kazımalar, tritondan geçilmeyen rifler ve gerginlikle dolu bir death metal anlayışı çıkıyor. Vokalist Kostas bu çirkinliği ilk dönem Chuck Schuldiner ile John Tardy arasında giden bir vokal kullanımıyla besliyor. Chuck’ın çiğliği ile Tardy’nin sonu “-BLEAAAAAHHH!” ile biten kusmalarını bir araya getiren Kostas bu sayede müziğin old-school bir çerçevede kalmasını ve 30-35 yıl öncesinin ruhunu yansıtmasını sağlıyor.

Şarkılar tamamıyla aynı anlayışta sunulduğundan ilk şarkıyı seven bir dinleyicinin “Death Revival”ın geri kalanını da sevmesi bir hayli olası. Şarkılardaki bu aynı kalıptan çıkma yapıyı kıran tek eser, başındaki Rum melodisi ve soykırım temasıyla Yunanların belirli bir coğrafyada çektiği sıkıntıları anlatan “Genocide”. Şarkının başında death metalden tamamen bağımsız, Anadolu’nun belirli konumlarında veya Yunan diyarlarında rahatlıkla duyabileceğimiz türde yaylı bir folk ezgisi var. Şarkının sözleri “Systematic killing…” diye başlıyor ama ceddimize mi sövüyorlar, aslan siz ne ayaksınız diye sözleri deşifre etmeye kasmadım.

Fazlasıyla alışık olunan bir tarz icra ettiklerinden tahlil noktasında yoruma ortam hazırlayan fazla bir imkân sunmadıklarından ABYSSUS’un müziğini tam olarak “ya sev ya terk et” şeklinde görüyorum. Old-school death metale sevdalıysanız ve adı geçen grupların ilk dönemleri sizi rüyalarınızda ıslatıyorsa ABYSSUS’a da mutlaka bakın. Sizin olayınız daha ışıltılı bir prodüksiyonla sunulan komplike ve sofistike bir death metalse burada sizlik hiçbir şey yok.