Haziran 2009′da açılan pasifagresif’te yayınlanan 2000. albüm incelememle karşınızdayım bugün. Aradan geçen bunca yıl düşünüldüğünde bu sayı normal mi yoksa nereden baksan manyaklık mı çok emin olmamakla birlikte, albüm incelemesi yazma konusunda henüz hiçbir sıkılma, üşenme, zorlanma emaresi göstermiyor oluşumun ışığında bu sayının elim kolum tuttuğu sürece daha da artacağını söyleyebilirim. Bu 2000 incelemede (pasifagresif’teki toplam inceleme sayısı ise şu an için 4200) birilerinin işine yarayacak, birilerinin yeni bir şeyler keşfetmesine vesile olacak şeyler yazdığımın farkındayım, bu yüzden bundan sonra da aynen devam edeceğim.
Şimdi gelelim konumuza. Metal: A Headbanger’s Journey belgeselindeki meşhur “Satan” cevabı, eşcinsel olduğunu açıklaması, Norveç’te bir müzikalde rol alması gibi konularla doğal olarak black metal dünyasının en çok konuşulan isimlerinden biri hâline gelen Gaahl, yavru tavşanlarla halk oyunu oynasa dahi zeval gelmeyecek bir GORGOROTH geçmişine sahip. Black metalin en korkutucu, en şok edici gruplarından biriyle yıllar boyunca yaptıkları; şok edici sahne performanslarının merkezinde yer alması ve albümden albüme estirdiği Satanik terör ile Gaahl şüphesiz ki black metal tarihine adını kazımış önemli figürlerden biri.
Kariyerine bir konser albümüyle başlayan kaç grup vardır bilmiyorum ama GAAHLS WYRD’in ilk çalışması 2017 yılında yayınladıkları ve davullarda LEPROUS’tan Baard Kolstad’ın, vokal ve hurdy-gurdy’de Kvitrafn’ın yer aldığı “Bergen Nov ’15” olmuştu. Çeşitli gruplardan cover’lar içeren bu çalışmanın ardından grup 2019 yılında biz dâhil pek çok kişinin görmezden geldiği ve aslında gayet iyi bir albüm olan “GastiR – Ghosts Invited”ı çıkarmıştı. Heavy metal ve black metali bir potada eritmelerine rağmen aslında ikisini de tam olarak yapmayan grup, bana kalırsa ENSLAVED, SARKE, VED BUENS ENDE/VIRUS kırması bir müzikle Gaahl severlere merhaba demişti.
GAAHLS WYRD Kasım ayının başında da şu anda incelemesini okumakta olduğunuz “The Humming Mountain” EP’sini çıkardı. Gaahl’ın büyük oranda, hatta “The Dwell” dışında tamamen clean vokal yaptığı EP, “GastiR – Ghosts Invited”da hissedilen VED BUENS ENDE/VIRUS havasının azaldığı ve ENSLAVED/SARKE tarafının daha baskın kaldığı bir profil çiziyor.
Esasında ENSLAVED’le olan bağlantıya çok şaşırmamak gerek, zira grubun yapımcısı “Utgard”dan bu yana ENSLAVED davulcusu olan Iver Sandøy’dan başkası değil. Kendisi bu EP’de GAAHLS WYRD’in önemli bileşenlerinden biri olan klavyelerden de sorumlu. Bu klavye ve onunla bağlantılı olarak atmosfer konusu “The Humming Mountain” özelinde önemli, zira EP’de GAAHLS WYRD’in albüme nazaran daha -kimi zaman çok daha- sakin bir tarafını görüyoruz. 9 dakikalık bir meditasyon diyebileceğim “The Seed”le açılan EP’de vokallerin sertleştiği “The Dwell” ve genel olarak coşma emareleri gösteren çok yönlü “Awakening Remains – Before Leaving” dışında durgun, daha sakin bir hava var. Dolayısıyla albümü dinlediyseniz bu EP’den “From the Spear” gibi bir şey beklemeyin. Aynı şekilde albümün en ağır toplarından biri olan “Carving the Voices”taki gibi SARKE’vari, gothic rock vokalli bir yapıt da bulamayacaksınız.
Bunun yerine Gaahl’ı çok daha yalın, adeta ev hâliyle görebileceğimiz karakterde; sivri yanları törpülenmiş şarkılarla karşılaşıyoruz. EP’nin adındaki ve kapağındaki pastoral havadan da anlaşılacağı gibi Gaahl bu EP’de daha minimal, daha sakin takılmak istemiş. Albümdeki değişkenlik o kadar bariz şekilde karşımıza çıkmasa da ben EP’deki çeşitlilikten de Gaahl’ın vokal performansından da memnunum. Sonuçta Gaahl GORGOROTH’taki o ekstrem görüntüsüne ve vokallerine rağmen hisli bir abimiz ve GAAHLS WYRD’i kurup içindekileri bizimle paylaşmaya devam ediyor oluşundan dolayı mutluyum.
Nihayetinde Gaahl ve ekibi bu EP’de bize böylesi duru, sakin tarafları epey ön planda, huzur verecek düzeyde naif anlar içeren bir müzik sunuyorlar. Bu yüzden Metal: A Headbanger’s Journey’deki o meşhur sahneyi bu EP’ye uyarlayarak yazıya sevimli bir final yapabiliriz diye düşünüyorum.
Ahmet Saraçoğlu: “I like to start by just, you telling us, what is the primary ideology or primary ideas that fuel GAAHLS WYRD’s music?”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. Gaahl: “Mountain.”
Bi türlü sevemedim Gaahl’ın Wyrd’ını. GastiR’de yaşadıklarımın aynısını yaşadım bu albümde de. Şarkılarda tamlık yok gibi. Sanki bir bütün değil de kopuk kopuk notalardan oluşuyorlar.
Bi türlü sevemedim Gaahl’ın Wyrd’ını. GastiR’de yaşadıklarımın aynısını yaşadım bu albümde de. Şarkılarda tamlık yok gibi. Sanki bir bütün değil de kopuk kopuk notalardan oluşuyorlar.