İsveç death metali dendi mi UNLEASHED’in kendine özgü bir yeri var. Yıllar önce ülkemizde de izleme fırsatı bulduğumuz Stockholmlü grup, 1989’dan bu yana inatla, ısrarla, ısıra ısıra sürdürdüğü metal mücadelesini durmaya hiç niyeti yokmuşçasına sürdürüyor.

Adları ENTOMBED veya DISMEMBER kadar anılmıyor belki, ancak UNLEASHED çeyrek asırdan uzun zamandır gerçek bir death metal neferi olarak yola devam ediyor.

Açık söyleyeyim; UNLEASHED dendi mi mutlak başyapıtları olarak “Where No Life Dwells”i gören bir insanım. O albüm dışında bence grubun başyapıt denebilecek düzeyde bir albümü yok. Ancak vasat işleri de yok. İlk albümleri dışında benim için 9 ve üstü albümleri olmadığı gibi, 7’nin altında da işleri yok. 32 yılda 14 albüm çıkarmış bir grup için bu gayet müthiş bir istatistik.

Bir önceki albümleri “The Hunt for White Christ”ı 3,5 yıldır yaşamakta olduğumuz Antalya’ya taşındıktan 6 ay sonra evin hangi odasında, saat kaç sularında yazdığımı, albümden aldığım zevki net şekilde hatırlıyorum.

Aradan geçen bu süre zarfından UNLEASHED elbette ki boş durmamış ve yeni death metal saldırısını tam da kendilerinden beklenen şekilde, kuduz köpekler kovalıyormuşçasına yazıp ortamlara salmış.

“No Sign of Life” UNLEASHED özbeöz İsveç death metalini MOTÖRHEAD’le, yer yer ilk dönem SLAYER’la harmanladığı ve ortaya gerçek bir agresyon bombası çıkardığı bir albüm. Son derece çiğ, yırtıcı bir erken dönem SLAYER karakteriyle açılan albüm, kapağındaki referanstan da sezilebileceği üzere MOTÖRHEAD’in kuzeyli kuzeniymişçesine saldıran bir mizaca sahip.

Albümün en önemli özelliği ise bu saldırıları, kuduzlukları, agresyonları son derece akılda kalıcı şekilde sunabiliyor oluşu. Şarkılara entegre edilen melodiler, tremolo rifler ve vokal kalıpları hep bu akılda kalıcılığı besler nitelikte ve olayın içine eklenen groove elementi de dâhil olunca albümü sevmemek, albüme kayıtsız kalmak neredeyse imkânsız hâle geliyor.

UNLEASHED’in en önemli özelliği de daima bu olmuştur zaten. Adamlar %100 death metal kalarak akılda kalıcı olmayı; bir an olsun cıvıtmadan yıllarca unutulmayacak fikirleri sunmayı çok iyi başarıyorlar. Aradan 13 yıl geçmiş olmasına rağmen “Hammer Battalion”daki “Long Before Winter’s Call”u bıkmak bilmeden dinlemeye ve mırıldanmaya devam ediyor oluşumun da sebebi bu, “No Sign of Life”tan yayınlanan klip ve şarkı sözü videolarına bakıp “aslında bu şarkıya da klip çekilir”, “buna da çekilir” diye düşünüyor oluşumun sebebi de…

Albümün karakterine baktığımızda “No Sign of Life”ta belirgin şekilde hissedilen bir punk karakteri görüyoruz. Bu durum kendini müziğin MOTÖRHEAD’leşmesinde gösteriyor ve İsveç tatları da eklenince ister istemez lezzetlenen bir formül ortaya çıkıyor. Basit fikirler, hiç dolambaçlı yollara girmeyen şarkı yapıları, kötücül bir hava ve ne yaptığını bilen müzisyenler; alın size başarısız olması mümkün olmayan bir albüm.

Gerçekten her şarkısının çok iyi olduğunu düşündüğüm “No Sign of Life”a yüksek not verme konusunda bir saniye bile tereddüt yaşamadığımı söyleyebilirim. “The Hunt for White Christ” da çok iyi bir albümdü ama sefer yıllanmış şaraplıklarını çok daha belirgin şekilde göstermişler ve adeta ders niteliğinde bir iş yapmışlar. Albümü defalarca dinledim ve bazı şarkıların ciddi anlamda grubun 32 yıldır yazdığı en iyi şarkılar arasında olduğunu düşünüyorum. Eğer çok az farkla İsveç death metalinizi paçozlaştırmaya hazırsanız, UNLEASHED bu yıl dinleyebileceğiniz en iyi albümlerden biriyle size tam da istediğiniz veriyor, bana da grubu böyle vızır vızır övmek ve yakında yapacağımız röportajda “abi valla çok iyi abi, albüm köpek gibi abi” demek kalıyor.