Erhan Yiğit

Metal ile tanıştığımda 13 yaşındaydım. Megadeth ile karşılaşmadan 1 sene evveline kadar türe mesafeli yaklaşmış ve şarkı isimlerini bile zar zor hatırladığım belki de metal bile olmayan üç beş rock grubu dışında doğru dürüst başka bir şey dinlemiyordum. Asıl olay ise Megadeth ile tanışıp Linkin Park ve Slipknot ile kendimi duvarlardan duvarlara fırlattığım zamanlarda yine tam senesini hatırlamadığım bir zamanda bir müzik kanalında IN FLAMES, MASTODON… Bilmem ne gruplarının Türkiye’ye geleceğini öğrenmemle gerçekleşti. Bu grupları daha önce hiç dinlememiştim ama fotoğrafları inanılmaz havalıydı; Brent Hinds olduğunu düşündüğüm bir grup üyesinin koluyla nah çekermişçesine yaptığı hareketi hala unutamıyorum mesela.

Bugünkü konuğumuz olan Massachusettsli gençlerden oluşan WRETCHED INFERNO ise ergenlik zamanlarını benim gibi bir takım şeylere salyalar akıtarak geçirmek yerine Brutal death metal yaparak değerlendirmeyi seçmiş. Tabii coğrafyam ve finansal durumum el vermiş olsaydı eğer ben de muhtemelen Thrash metal yapmayı tercih ederdim ama konumuz bu değil. Konumuz yaşları 16-17 aralığında olan üç çocuğun bu sene şimdiye kadar dinlediğim en iyi Brutal death metal albümlerinden birini yapmış olması. Şaka etmiyorum, “Decayed Butchery” 2021 yılı adına benim için en büyük sürprizlerden birisi oldu gerçekten. Yıllar geçtikçe özlemini daha da çok hissetmeye başladığım sikici ve öküz anırtan has 90′lar death metal sound’unu tamamen kusursuz bir şekilde “Decayed Butchery”da işlenmiş ve dinleyicinin beğenisine sunulmuş olarak buldum.

Albüm içerisinde dinleyiciyi şaşırtacak, bir anda “bu nedir böyle?” demesini sağlayacak ekstra bir şey yok. “Decayed Butchery” bildiğimiz death metali katıksız ve öz haliyle işleyen, baştan sona canilik ve adilik kokan, son derece gaddar bir albüm. 30 dakikadan kısa süresine ve profesyonel ellere teslim edildiği açık olan aşırı lezzetli prodüksiyonuna tav olduğum bu albümü beğenmeniz için size bir takım sebepler göstereceğim:

Öncelikli olarak eşine nadir rastlanan bas düğmesi sona dayanmış, mid düğmesi kapatılmış, tiz düğmesi ise yüzde 80 civarına kadar açılmış bir gitar tonu. (Nereden mi biliyorum? Çünkü ben de daima böyle ayarlarım) Ayarlamaları bu şekilde yapılmış herhangi bir gitarda basit bir akoru bile palm mute ile bastığınız anda kendisinizi alt komşunun oturma odasına düşmüş şekilde bulabilirsiniz. Öyle ki bu gitar tonuyla kereste bile doğrayabilirsiniz. Prodüksiyon namına her şey bununla sınırlı değil elbette; ne gitarların ne de vokalin önüne geçen yine mükemmel bir denge düzeni içerisinde kaydedilmiş, snare tonunun adeta albümü taşıdığı davul sound’unu ise bir başka güzellik olarak değerlendirmek istiyorum. Yerli yerinde atılmış ataklar ve ustaların gözünü dolduracak cinste bir davul çalma stili “Decayed Butchery”e fazladan yarım puan vermemi sağlayan çok önemli bir faktör.

Albümdeki şarkıların birbiri ardına kesilmeden gelmesi ve bunun albümün sanki tek bir şarkıdan oluşuyormuş hissini yaratması da sanki yarım saatlik bir kıyıma aralıksız şahit oluyormuşsunuz gibi bir durumu ortaya koyuyor ve bu da “Decayed Butchery”i gün içerisinde aralıksız 8-10 kere dinleme isteğini uyandırıyor. Bu bahsini ettiğim bir çok pozitif öğeyi bir araya getirdiğiniz anda da elimizde CANNIBAL CORPSE, DYING FETUS, DECREPIT BIRTH ve DISGORGE gibi grupların nefretiyle, azgınlığıyla yıkanmış bir bomba beliriyor.

Albüm hakkında daha fazla dile getirilmesi gereken fazladan bir şey yok; 3 genç toplanmış ve abilerinden öğrendikleri her şeyi olabilecek en güzel seviyede ve en doğru şekilde yapmışlar. Eğer bu yıl içerisinde Death metal olayını kafanızda bitirip listelerinizi aşağı yukarı doldurduysanız WRETCHED INFERNO o listelere ansızın balıklama dalabilir, sizi şaşırtabilir ve en güzeli de bu sene içinde dinleyebileceğiniz en iyi Brutal death metal albümlerinden birinin sahibi olabilir. Es geçmeyin derim.