Erhan Yiğit

Son yıllarda MISþYRMING, ZHRINE ve SVARTIDAUÐI gibi gruplarla yükselişe geçen İzlanda black metalinin kısmen sessiz ama kaotik tarafında yer alan MONTE PENUMBRA’nın son albümünün kritiğinden selamlar, diğer türlere oranla yöresellik/ulusallık etkisinin oldukça önemli bir paya sahip olduğu ve bu bağlamda dinler dinlemez veya adını duyar duymaz “Bu kesin, şuradandır” dediğim, davul pattern’larından tutun da gitarın en küçük bir tremolo hareketine kadar farklılık gösterdiğini düşündüğüm black metalin bu yöresel/ulusal olma olayı şu an incelemekte olduğum MONTE PENUMBRA için de geçerli. Fakat burada şöyle bir durum var: MONTE PENUMBRA İzlandalı bir grup değil. Grubun tek kadrolu elemanı olan W.uR ise aslen Hollandalı ama Portekizde yaşayıp İzlanda black metali icra eden bir müzik kişisi.

W.uR bu İzlanda black metali olayına çok kafa takmış bir müzisyen olacak ki ürettiği materyalin İzlanda kokması için elinden gelen her şeyi yapmaya çalışmış ve açıkçası oldukça da başarılı olmuş. Mesela albümün davul kayıtları ve mix/mastering kısmı İzlanda’da yapılmış. W.uR davulların arkasına ALMYRKVI ve SINMARA gruplarında çalan yetenekli müzisyen Bjarni Einarsson’ı geçirirken mastering için ise İzlanda black metalinin vazgeçilmez kaptanlarından olan Stephen Lockhart ile birlikte çalışmış ve ortaya korkunçluğundan ve lezzetinden ödün vermeyen, son derece yabani bir albüm çıkıvermiş.

İlk olarak 2013′de yayınladıkları ”Heirloom of Sullen Fall” isimli albüm ile piyasaya merhaba diyen MONTE PENUMBRA’nın müziğinde benim tespit ettiğim 2 ana bileşen bulunuyor; Bunlardan ilki doom metal ve bazen sludge metal kıyılarına kadar girmekten çekinmeyen ağır ve baskın bir atmosfer yaratma çabası; MONTE PENUMBRA bunu desteklemek için ezici riflerin arkasına lezzetli clean gitarlar katıyor, aynı zamanda aynı yere çok nefis zil oyunlarını da ekleyerek yer yer dinleyicinin nefes almasına ve şarkıların yarattığı karambolden kısa bir süreliğine çıkmasına müsaade ediyor. İkinci ana bileşen ise W.uR’un tüm bunları ulusal bir çerçeveye sığdırabilmek ve müziğine bilinen bir kimlik giydirebilmek için başta da dediğim gibi İzlanda’nın tozunu toprağını esas alıyor. Burası bayağı önemli çünkü W.uR tüm bunları bir bütün olarak sunabilmek için yapıyor. Eğer istenseydi Finlandiya satanistlerinin yaptığı gibi melankolik bir gümbürtü tercih edilebilirdi veya İzlanda karanlığı yerine Fransa’nın yenilikçi sularına balıklama dalınabilirdi ama yok, ille de İzlanda olacak. Çünkü ilk başta sözünü ettiğim gruplar tam olarak MONTE PENUMBRA’nın ilham almak isteyeceği bir black metal biçimini benimsiyor.

”As Blades in the Firmament”ı ilk dinleyişimde sevgili ismail vilehand ile birlikte baktığımız INFERNO’nun bu yıl çıkardığı son sapıklığı olan ”Paradeigma (Phosphenes of Aphotic Eternity)” albümüne benzettim. Vokal haricinde bir çok önemli detayın bu iki albümde buluşması ve dinleyene benzer karanlıkları ve habislikleri bahşetmesi öncelikli olarak MONTE PENUMBRA’nın da sırtını sağlam bir yere yasladığını işaret etmişti. Küçük bir araştırmayla da her iki grubun da aynı prodüktörün liderliğinde çalıştığını öğrenmiş oldum. (Ki zaten apaçık ortadaydı).

İşbu 6 şarkıdan ibaret olan 41 dakika boyunca kulaklara iddialı bir kaos kusan ”As Blades in the Firmament”da sayısız ve bir o kadar da keşfetmeye değer şeyler barınıyor; ”Davulcunun ride zilini çok seveni makbuldür” düşüncesine sahip bir dinleyen olduğumdan mütevellit Bjarni Einarsson’ın albümün her yerine özenle yerleştirdiği zil oyunları ve tempoyu arada düşürebilmek adına yaptığı ağırdan alma hareketleri olsun, Trephining the Severed Head of the Oracle şarkısının 6:09 civarlarında giren ve bu yıl duyduğum en iyi şeylerden biri olan uğursuz melodileri olsun, albümün açılış şarkısı Black Mould on Rye Grass’de bulunan clean gitar bölümleri olsun neredeyse her şeyiyle yerli yerinde duran, mutlaka bakılması gereken bir albüm.

Dinlemeye başladığım andan itibaren bu sene içinde arka arkaya en çok dinlediğim albümlerden birisi olan ”As Blades in the Firmament”i bu senenin değerli black metal işlerinden birisi olarak görürken. Kaosu, karambolü ve İzlanda black metalini seven herkese gönül rahatlığıyla bu albümü tavsiye ediyorum.