Şu görüşü 3,5 yaşımdan beri savunurum: hırpani müzik yapan ABD’li bir metal grubunda kökleri bir üçüncü dünya ülkesine dayanan elemanlar varsa o grup iş yapar. Bu yeri gelir bir Latin Amerika ülkesi olur yeri gelir Filipinler, Endonezya gibi sıkıntısı eksik olmayan bir Uzak Doğu ülkesi. Bir grupta Paul Milton’lar, John Collins’ler değil de Alvaro Reyes’ler, Adhiarja Rahmawati ağırlıktaysa o grubun müziği daha bir paçoz, daha bir şerefsiz olur. Bu böyledir.

2019’da çıkardığı “Wretched Illusions” ile ortamlara kafa göz giren ABD’li death metal/hardcore ama daha çok death metal grubu CREEPING DEATH de bu gruplardan biri. Kadrosunda soyadları Alavi ve Mejia gibi göçmen ailelerden geldiği belli olan üyeler barındıran grubun geçmişinde de Vazquez’ler Mazquez’ler falan var. Dolayısıyla CREEPING DEATH’in ihtiyaç duyduğu paçozluk, hırçınlık damarlarındaki asil kanda fazlasıyla mevcut.

“Wretched Illusions” ile mahalle kavgasının, dinlenmeli dayağın, cezalandırmalı seksin müziği yapan CREEPING DEATH arayı çok açmadan “The Edge of Existence” EP’siyle bir kez daha karşımızda. 6 şarkı barındıran bu 23 dakikalık EP gerçekten de son derece doyurucu bir çalışma. Sonuçta bu bir EP ve 15 dk sürseydi de kimse bıkbık edemezdi. Ancak karşımızda, misal FULL OF HELL’in yeni albümünden daha uzun süren ve EP’den ziyade kısa bir albüm havası barındıran bir çalışma var.

“The Edge of Existence”a baktığımda fark ettiğim ilk şey gitar tonundaki değişim oldu. Albümdeki kırçıllı tonun aksine bu EP’de bizi daha tok, etli, dolgun bir gitar tonu karşılıyor ve bu da şarkılara daha ezici bir hava katıyor. Beste açısından baktığımızda “Wretched Illusions” şablonunun dışına çok da taşmayan şarkılar görsek de örneğin “Relics from the Past”te grubun triplet gitar ve kick’lerle pek lezzetli groove’lar döşediğini görüyoruz.

Grup bildiğimiz orta tempo death metalini anlık patlamalar ve gazlanmalar eşliğinde sunarak EP’ye dinamizm katarken, bir yandan da daha da düşük tempolara inerek iyicene ezme vazifesini de hakkını vererek görüyor. Death metal ve hardcore dendiği zaman aklınıza baştan sona enerji topu, adrenalin bonbası bir şeyler geliyorsa CREEPING DEATH’te bunu biraz ağır çekimde tadacağınızı bilmeniz yararlı olabilir. Nihayetinde amaç ezmekse, uçan kafa atmaksa CREEPING DEATH bunu her şekilde yapıyor; o konuda sıkıntı yok.

Tüm bu kalemlerden dolayı, “The Edge of Existence” size bu tarz bir müzikten isteyeceğiniz şeyleri veren gayet bereketli bir EP. Hem süresi hem de içeriği açısından bir eksiklik noksanlık görmediğim bu çalışmayı küçük dozda (ve çok da koşturmadan) bir dayak yemek isteyen herkese önerebilirim.