Şiddetle yoğurulmuş, nefretle örülmüş, yıkımla beslenmiş bir şeyler dinlemeye hazırsanız gözünüz aydın. Bugün bizleri ABD’den selamlayan OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE’ın üçüncü çalışması “Disavowed, and Left Hopeless”la beraberiz. Death metal ve black metali bir potada eriten OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE, isminin tam zıttı bir şekilde gürültüye, kaosa ve karanlığa tapınan bir ruh hâline sahip. Black metal ve death metalin genelde karambole ve tavizsiz yıkıma bel bağladığı düşünüldüğünde, OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE’ın son derece dinamik, tane tane ve unsurları rahatça ayrıştırılabilen bir müzik yaptığını söyleyebiliriz. Olayın death metal tarafına odaklanmasına rağmen benzer türde bir yıkım sunan OF FEATHER AND BONE veya çok daha kaotik ve karambol sulara yelken açan INFERNAL COIL, HISSING, BLACK CURSE gibi grupların aksine OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE’ın müziğini ilk andan anlaması da benimsemesi de alışması da daha kolay.

Ne var ki bunun sebebi OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE’ın müziğinde birtakım tavizler vermesi veya kolay dinlenir bir black/death metal sentezi sunmaya çalışması değil. Bunun sebebi, grubun yıkımını olabildiğince temiz bir sound’la, yırtıcı gitarlar ve çamura bulanmayan riflerle örme yoluna gitmesi. Tüm bu işitsel savaşın sadece iki kişiden çıkıyor olmasının yarattığı çekiciliğin yanı sıra, albümdeki prodüksiyonun berraklığından ve bu berraklığın özünde bu kadar karanlık bir türü ne kadar iyi yansıttığından da bahsetmek gerekiyor. “Disavowed, and Left Hopeless”ın prodüksiyonundan ABD’de yaşayan Türk yapımcı ve müzisyen Erol Uluğ sorumlu ve tıpkı bu yıl içinde çıkan bir diğer hayvanlık olan SWAMPBEAST – “Seven Evils Spawned of Seven Heads”de olduğu gibi kusursuz bir işe imza atıyor. Albümün yarı soğuk, yarı organik sound’u bu müziğe çok iyi hizmet ediyor ve benim gibi siz de bir işitsel vahşet bağımlısıysanız dinledikçe dinleyesiniz geliyor.

Tabii esas olay yine albüme entegre edilen fikirlerde bitiyor. XIBALBA’da da çalan gitarist Eric Netto’nun rifleri OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE’ın en güçlü silahlarından biri. Son derece köşeli, uyumsuz karakterde riflerin yanı sıra akıllara THE RED CHORD’u getirebilecek türde sıra dışı fikirler de mevcut. Grup yeri geliyor tremolo riflere ve blast beat’e abanıp ortalığı kana buluyor, yeri geliyor gitarın daha minimal ancak eksantrik takıldığı zehirli riflerle dinleyiciyi sarsıyor, akıl oyunları yapıyor. Buna eşlik eden acımasız davul kullanımı, her şeyi alttan alttan besleyen basları ve en önemlisi de bu tür bir müziğin şiddetini iki katına çıkaran mükemmel vokalleri de anmadan geçmemek lazım. Gruptaki iki elemanın da vokal yapıyor oluşu albüme büyük bir dinamizm ve çok yönlülük katıyor, katliamı daha da perçinliyor.

Albümün en değerli tarafı da burada ortaya çıkıyor. Giderek ekstremleşen metal dünyası içerisinde death/black metal denince artık pek çok kişinin aklına benzer türde bir anlayış, tahmin edilebilir bir kaos/karambol bileşimi ve birbirinin muadili sayılabilecek gruplar geliyor. Gelin görün ki OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE bu noktada kesinlikle kolaya kaçmıyor ve kendi karakterini yansıtarak ortalığı yangın yerine çeviriyor. Müziğe katılan türlü dinamikler neticesinde “Disavowed, and Left Hopeless” yeri gelince ezici yeri gelince dibe çeken ve yeri gelince de bir korku unsuruna dönüşen bir hayvan hâline geliyor.

Enteresan şekilde “Disavowed, and Left Hopeless”ta bir de MGŁA cover’ı olan “Mdłości II” var. Albümü dinlerken müzikal karakterdeki bu sapmayı elbette ki hemen fark ediyor ve “anam ne oluyor?” diyorsunuz, ancak sonrasında gelen “From the Noisome Pestilence”ın öküzlüğüyle OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE’ın ruhsuz ve katliamcı tarafını tekrardan içinize çekiyorsunuz. MGŁA’nın kederli, ızdıraplı ve melodik karakterinden tekrar bu ezici atmosfere geçiş gerçekten de farklı bir ruhsal değişim yaratıyor, pek güzel oluyor.

OUR PLACE OF WORSHIP IS SILENCE tüm bu gerekçelerle kendi türünde yılın önemli işlerinden birine imza atıyor. Eğer death/black metalin giderek aynılaştığını ve tahmin edilebilir olduğunu düşünüyor ve nasıl bir şeyle karşılaşacağınızı az çok kestirebileceğinize inanıyorsanız, ”Disavowed, and Left Hopeless” sizin için heyecan verici bir buluş olabilir. Elbette ki türün gereklerini yapıyorlar, ancak hem sound hem de bakış açısı babında bunu son derece taze, iştahlı ve kanı kaynatır bir biçimde sunuyorlar.