Ülkemiz de dâhil olmak üzere metalin dünya genelinde popülerleşmesine en çok katkıyı yapan gruplardan biri şüphesiz ki thrash metal. METALLICA, MEGADETH, SLAYER gibi grupların metal dünyasının en popüler isimleri arasında yer almasından mütevellit, türün ana akıma sızması kolay olmuş ve bu durum daha arka planda kalan diğer grupların da önünü açmıştı.

OVERKILL’inden TESTAMENT’ına sayısız grubun ekmek yemesini sağlayan bu durum, thrash metalin en büyük isimlerinin heavy metale, hard rock’a ve daha kolay kabul edilir ve pazarlanabilir diğer türlere de bulaşmasıyla özü thrash metal olan grupları metal dediğimiz şeyin tam merkezine konuşlandırmıştı.

Yıllar geçtikçe, türün dinamikleri ve nispeten sınırlı yapısı gereği genişleyecek ve dönüşecek fazla bir fırsat bulamayan thrash metal büyük oranda olduğu gibi kalmış ve türün özüne sadık kalmaya yemin etmiş gruplar dışında diğer yan türlerle mutasyona uğratılarak kullanılır olmuştu.

Thrash metali death metali daha bir yırtıcı kılmak için yan element olarak kullananlar, black metali daha leş ve paçoz bir şekle sokmak için kullananlar, speed metalle birlikte daha bir hırpani hâle getirenler, heavy metali sertleştirmek için kullananlar, daha niceleri…

Neticesinde thrash metal ya klasik anlamda kullanılarak günümüze kadar geldi ve türün sadık dinleyicilerini sevindirmeyi sürdürdü ya da diğer türlerle iç içe kullanılarak içine girdiği her şeyi sevimsizleştirmeyi, hırçınlaştırmayı bildi.

Bugün thrash metali thrash metal gibi yapan, lakin benimsedikleri çirkin mizaçla speed metale de göz kırpan son derece hoyrat, yırtıcı, sokak kedisi gibi bir grupla karşı karşıyayız. Bizleri ABD topraklarından selamlayan 5 BLACK MASS’ten biri olan Boston çıkışlı BLACK MASS, 2012’de ortamlara giren ve üç albüm çıkaran bir grup. Üç kişiden oluşan bu arkadaşlar, üç kişinin çıkarabileceği maksimum kavga gürültü mottosuyla çıktıkları yolculuklarına henüz 4 gün önce saldıkları “Feast at the Forbidden Tree” ile devam ediyorlar.

Michael Whelan, Ken Kelly gibi efsane çizerlerin kapaklarından ilham alan ve onlarla aynı yoldan giden bir kapağı olan albüm toplam süreleri 41 dakikaya ulaşan 9 şarkıdan oluşuyor. Şarkılara baktığımızda karşımıza her anlamda 80’lerden fırlamış gibi duran ve ekolu vokalleri sayesinde şirretlik katsayısını artıran bir anlayış görüyoruz. Bundan 35 yıl öncesinin müziği yapıyor olmalarından dolayı BLACK MASS’i retro olarak nitelendirmek çok da yanlış olmaz. Ortada bir seksenlere saygı duruşu olmasa da adamlar açık şekilde o dönemden besleniyorlar.

Bu özelliğiyle akıllara BÜTCHER gibi grupları getirebilecek olsa da BLACK MASS’te o tarz bir epiklikten, ihtişamdan söz etmek zor. MOTÖRHEAD, belli oranda VENOM ve ilk dönem SLAYER karakterini kendine şiar edinen; SODOM’un, KREATOR’ın ilk dönemlerini anımsatan olaylara da giren BLACK MASS’in her anlamda old-school olarak nitelendirebileceğimiz müziğinin temelinde işte bu her tür itlik kopukluktan beslenen anlayış yatıyor.

Thrash metalin 80’lerdeki havasını iyi yansıtan, kırçıllı bir sound eşliğinde ve sevimsiz bir prodüksiyonla sunulan “Feast at the Forbidden Tree”, bu tarz grupları ve albümleri seven dinleyicilerin muhakkak ki bir şeyler bulabileceği, çirkin müzikten zevk alanların beğeneceği türde bir albüm. Bize 2020’li yıllarda 1985’leri yaşatan çok iyi gruplar ve albümler olduğu düşünüldüğünde, BLACK MASS’in yaptığı işi kabul edilebilir olmanın bir tık üstü, en iyi ifadeyle de iyi görüyorum. Bu paçozluğa daha çok susayanlar belki albümü daha yüksek yerlere koyabilir, hatta duruma göre albüme bayılabilirler. Her ne olursa olsun “Feast at Forbidden Tree”nin işini iyi yaptığı ve keyifli bir 40 dakika sunduğu ortada.