Metal denen bu mukaddes müziğin önemli zenginliklerden biri, farklı kültürlerin ve etnik karakterlerin metal içerisine yedirilmesi sonucunda ortaya çıkan özgün, benzersiz müzikal anlayışlar diye düşünüyorum. Sadece x bir ülkenin folklorik kimliğinin metale entegre edilmesinden bahsetmiyorum. Bir toplumun veya topluluğun kültürel normlarının metal şemsiyesi altında tekrar yorumlanmasından söz ediyorum.

Esasında bu durum her zaman başta düşünüldüğü gibi işlemiyor. Kimileri olayın dozunu kaçırıp metali sadece bir yan bileşen olarak kullanıyor, kimileriyse olaya bir yaratıcılık katmadan birkaç yerel unsurla farklılık yaratmaya çalışıyor. Kendi adıma konuşursam, bu tarz girişimlerin çoğunda istediğim şeyleri bulamıyor ve çok nadir şekilde “olmuş” diyebiliyorum.

Misal SEPULTURA’nın en önemli işlerinden biri olarak görülen “Roots” benim için en fazla %50 oranında başarılı olmuş bir çalışma. Sonrasında SEPULTURA’dan yoğun ilham alan ve bazı şarkılarının temalarını direkt bu karakter ve mevzubahis coğrafya üzerinden şekillendiren GOJIRA’nın yaptığı kimi işleri özbeöz Brezilyalı SEPULTURA’nın yaptıklarından daha çekici buluyorum. Benzer şekilde Japon kültürünü müziğine gayet organik şekilde entegre edenler veya “Hyaena” albümünde Afrika kabile kültüründen ilham alarak ortaya gayet lezzetli sonuçlar çıkaran SADIST gibi isimler de var.

Bugün bu konuyu müzikal kimliğinin merkezine oturtmuş bir gruptan, ALIEN WEAPONRY’den söz edeceğiz.

Şarkı sözlerinin bir kısmı Māori dilinde olan Yeni Zelandalı grup, geçtiğimiz hafta çıkan yeni albümü “Tangaroa”da alışıldık groove karakterinin öne çıktığı şarkılar sunuyor. ALIEN WEAPONRY’nin en özel tarafını oluşturan bu etnik karakter albümde dengeli şekilde kullanılmış ve bu sayede karşımıza içinde 86 tane yerel enstrüman olan bir albüm çıkmamış.

ALIEN WEAPONRY albüm boyunca etinden sütünden yararlandığı staccato rifler ve bunların gaz dozajını artıran kick’ler sayesinde özellikle canlıda çok etkili olacağından şüphemin olmadığı olaylara girişiyor. Darbeli gitar ve davulların üstüne gelen hafif çiğ, kusursuz olmaktan epey uzak vokallerin bağırmaları ve haykırışları, grubun yerel karakterini destekliyor ve daha inandırıcı bir hava yaratılmasını sağlıyor. Bu açıdan bakınca grubun çiğ ve organik sound’u işe yarıyor.

Vokal karakterinden bahsetmişken, grubun nakarat yazımında ve bazı aksak ritimli bölümlerde Güneyli komşuları KARNIVOOL’dan etkilenmiş olabileceğini düşünüyorum. Albüme adını veren şarkının nakaratına baktığımızda neredeyse “Themata” albümünden fırlayan bir vokal yazımı ve rif düzenlemesi görüyoruz. Bu gibi şeylerin “Tangaroa”ya renk kattığı kesin.

Tabii albümdeki tüm fikirlerin çalıştığı da söylenemez. Misal “Unforgiving”de grubun gayet vasat, özelliksiz bir arpeji dakikalarca sürdürdüğüne ve üstüne çok da etkileyici olmayan grunge vokalleriyle çığırıp durduğunu görüyoruz. Şarkının ikinci yarısında başlayan metal kısmı kabul edilebilir olsa da vokalist Lewis Raharuhi de Jong’un ses renginden dolayı “Unforgiving”in ilk yarısında finalize olmamış bir demo dinler gibi hissetmeniz mümkün. Bunu yine genel çiğ sound’a bağlayıp beğenenler olabilir mi, elbet olabilir.

“Crooked Monsters”da görülen çok ama çok bariz GOJIRA, hatta direkt “Flying Whales” etkisi gibi yadsınamayacak ilham kaynaklarına rağmen ALIEN WEAPONRY’nin farklı bir şeyler yapmak istediği aşikâr. Bu açıdan baktığımda ALIEN WEAPONRY olması gereken, iyi müzik yapması mutlu edecek türde bir grup. Konseptleri kadar müzikleri de biraz daha özgünlük kazanırsa ve sadece kendilerini hatırlatacak türde karakteristik sulara yelken açabilirlerse grubun önünün açık olduğunu söyleyebiliriz. Şu anda çok mu iyiler, hastası olunacak bir müzik mi yapıyorlar; bence hayır. Daha geniş bir kitle oluşturmak ve patlama yapmak için vokallerin daha profesyonel görünmesini sağlamak gibi, atmaları gereken epey önemli adımlar var. Ama iyi yoldalar ve yapacakları şeylerin dikkate ve ciddiye alınmasını hak ediyorlar.