ismail vilehand

Şimdi uzaylı diyoruz da, kime göre, neye göre uzaylı? Adamın başka gezegenden gelmesi onu uzaylı yapmaz bence. Yani şöyle düşünelim, biz ileride başka uygar hayatların olduğu gezegenlere gitsek ve bize “Uzaylılar geldi.” deseler çok net kavga çıkarırız. “Uzaylı senin bacındır, biz dünyalıyız ulan pezevengin çocuğu.” diyerek adamların kafasında lahmacuncu küreği kırarız. Bence böyle tatsızlıklara hiç gerek yok.

Bu yüzden önce dünyamıza gelen adamın gezegenini sorup öğrenmek, ona göre hitap etmek lazım. Nasıl “Superman”e “Kriptonlu” diyorsak, diğer dünya dışı kardeşlerimize de aynı ehemmiyeti göstermemiz ve ona göre hitap etmemiz en doğru davranış olur. Bir de şu “UFO”ları yuvarlak yapmasınlar, hiç estetik ve karizmatik durmuyor. Uçan her aracın ucu sivri olmalı bence.

Inoculation ise Cleveland, Ohio’lu; gayet old school, kararında değişikli death metal yapan, az önce de bahsettiğim gibi bir takım “uzaylılık” durumlarını çok seven ve müziklerine bu sevgiyi, ilgiyi yansıtan adamlardan kurulu bir grup. Blood Incantation, Nucleus, Demilich ve Nocturnus gibi pasifagresif’de gayet sevilen grupların kanalından bir death metal yapıyorlar. “Biraz fularlı gibi ama tam da değil.” tarzı, meraklısını kolay yakalayacak bir old school death metalden söz ediyorum. Ekstremlik tarafından kısmadıkları halde, yeraltı death metale göre daha kabul edilebilirliği yüksek bir müzik icra ediyorlar.

Öncelikle grubu nereden keşfettiğimden bahsedeyim. The Acacia Strain vokalisti Vincent Bennet dinliyordu bu grubu, oradan gördüm ve “Neymiş lan bu amına koyayım” diyerek dinlemeye başladım. Az önce de dediğim gibi meraklısını ilk dinlemede yakalayan bir müzik bu. Ne çok steril, ne çok kulak zarı sikiyor. Ne çok düz, ne çok karmaşık. Gayet kıvamında, bol uzaylılı ve değişikli bir death metal genel olarak.

Inoculation için çok yeni bir grup diyemeyiz. Adamlar 2011 yılından beri aktifler. Bu süreçte 3 demo, 1 single, 1 split, 1 EP ve şu an incelediğim Celestial Putridity dâhil 2 albüm çıkartmışlar. Vincent Bennet paylaşmasa gruptan haberim olmayacakmış gibi hissetmedim ama sağlık olsun. Maksat mutlu sona varmak. Bu yüzden ben ekstrem metali masaj salonlarına benzetiyorum. Yeterli emek verilince mutlu son kaçınılmaz oluyor.

Bireysel performanslara değinecek olursak, bas gitar ve davulun ortalamanın üzerinde bir performans sergilediği çok açık. Çift vokal fikri ve uygulaması keza çok akıllıca ve ustaca icra edilmiş. “Benim adım Hıdır, elimden gelen budur.” tarzı mütevazilik ve alçak gönüllük yok, baya cayır cayır döşemiş adamlar. Bir old school death metal albümü için 34 dakika 48 saniye gibi gayet uygun bir sürede ortalığın amına koyuyor adamlar.

Sonuca gelirsek Celestial Putridity grubun amaçladığı şeyler doğrultusunda çok iyi bir albüm. Death metal türünü derinlemesine bilen ve bu türü hayatının önemli bir yerine koymuş insanlar için şok edici bir etki yaratmayacak olsa da, yarrak gibi geçen 2021 yılının önemli old school ve yeraltı death metal albümlerinden biri olduğunu düşünüyorum. Uzaylı sevici olmaları ise cabası.

Bu albüm incelemesinin özel istek olduğundan daha önce bahsetmiştim. Yaklaşık iki buçuk hafta ertelenme yaşandı, bu konuda hayal kırıklığına uğrattığım PA takipçileri varsa hepsi hakkını helal etsin. Aslında bunu bile yazacak vaktim yoktu ama manitamın isteği diye zorladım biraz. Keyifli dinlemeler.