Erhan Yiğit

REVOCATION ile tanışmam “The Outer Ones” albümü vesilesi ile gerçekleşmişti, “The Outer Ones”i bayağı sevmiş, bunun verdiği gaz ile bu adamların daha önce yaptıkları işlere de girişmiştim ve REVOCATION’ın gerçekten çok özel bir thrash/death metal yaptığını düşünmüştüm. Özellikle” Existence is Futile” albümüyle pekişen bu düşüncem herhangi bir değişime uğramasa da sürekli yeni şeyler dinleyip farklı şeyler yazma isteğimden ötürü REVOCATION dinlemeye pek fazla fırsat bulamamıştım. Ama şu an, şu günlerde REVOCATION’ı doya doya dinliyorum ve dertsiz tasasız şekilde haftaya hangi albümün kritiğini yazacağımı bile düşünmeden o çok özlediğim death soslu thrash metalin keyfine varıyorum.

2008 senesinde etiketsiz olarak piyasaya sürdükleri “Empire of the Obscene” isimli bu harikulade albümleri sonrasında Metal Blade Records’ın bünyesine katılan ve sadece 1 yıl sonra çıkardıkları “Existence is Futile” ile adlarını duyuran grup hız kesmeden düzenli aralıklarla albümler çıkarmaya devam ederek kondisyonlarını taze tuttular, 10 yıl gibi çok da uzun olmayan bir süre içerisinde çıkan toplam 5 albümün 5′inde de kendilerini kanıtladılar. Ortada ‘mükemmeliyet’ diye ifade edebileceğim bir kariyerin altına imza atmadılar elbette fakat ben REVOCATION’ı yaptıkları her işte daima ”Bu alemin baba gruplarından” dedirten müzikal anlayışlarını çok sevdim; Adamlar öyle bir yere dükkan açmışlar ki ellerinden kötü bir şey çıkması mümkün bile değil.

Metalcinin sikertmeli rif seven tarafı var oldukça daima sevileceğini düşündüğüm REVOCATION’ın bu ilk albümü ise malumunuz güzel haberlerin müjdecisi bir albümdü. Hemen ardından gelen “Existence is Futile” ise bu albümle neredeyse eşit düzeyde hayvanlık ve yaratıcılık içeren, REVOCATION’ın yeteneğinin taptaze olduğu zamanda yapılan başyapıt denilse karşı çıkmayacağım bir işti. Hakeza “Empire of the Obscene” de öyle zaten. Grup daha yolun başında kendi çıtalarını öylesine yüksek bir yere koydular ki ondan sonra gelen albümlerin bence hiçbiri bu mertebeye erişecek kadar yeterli değillerdi.

Grubun kötü albümü olmadığını düşünenlerden birisi olarak REVOCATION’ın “Empire of the Obscene” ile çizdikleri sınırı henüz geçemediğini düşünüyorum. Son albümleri olan ”The Outer Ones”a baktığımızda eli ayağı düzgün bir şeylerin çıktığını ama yine de yetersiz olduğunu görüyoruz ”Bunun sebebi grubun hevesini kaybetmiş olması veyahut işi fabrikasyona dökmesi” gibisinden bir cümle kurmayacağım, çünkü sırf iyi bir şeyler oldu diye bu çok iyi iki albümün varyantlarını çıkarmayı yeni şeyler peşinde koşmaya tercih etselerdi REVOCATION’ı ağzımızın suyu aka aka dinlemezdik zaten.

“Empire of the Obscene” grubun en saf, en hevesli ve en çalışkan tarafını gösteren, sadece REVOCATION’ın değil son 20 yılın belki de en iyi thrash/death metal albümlerinden birisi. Sözünü ettiğim o son 20 yılda saysam anca 15 tane üst düzey thrash metal albümünü zor gösteririm ama o 15 thrash metal albümü arasına ”Empire of the Obscene”i de koymayı da ihmal etmem. Bunun nedeni grubun thrash metal düzleminde kendine yer bulan death metali sıfır hata ile icra etmesi ve bunu sanki ilk defa değil de yıllardır yapıyormuş gibi bir his yaratması. Bu manada ”Empire of the Obscene”in çok sevdiğim 2000′ler sonrası thrash metal albümlerinden ayrıldığını da ifade etmem gerek. Belki bir MEGADETH ya da KREATOR kadar bariz bir karakter yansıtamıyorlar lakin REVOCATION’ın müziğinde bulunan çok yönlülük, bıktırmazlık ve şaşırtıcılık etmenleri öyle bir noktada parlıyorlar ki ”Empire of the Obscene”’i dinlerken bu thrash/death karması işi başka bir grubun bu denli iyi yapamayacağına da inanıyorsunuz.

Metal Blade etiketi altında hatırı sayılır bir kitleye erişen grubun ”Empire of the Obscene”i 2015′te remastered ederek cam gibi tertemiz bir prodüksiyona dökmesi de ayrıca belirtmem gereken diğer bir husus; Albümdeki her nota ve her vuruş öylesine özenli yaratılmış ki bunun hakkını veren bir prodüksiyonla taçlandırılması ve bu sayede birazcık arka planda kalan bu albümün pazarlanması adına yapılması gereken bir hareketti.

“Empire of the Obscene”i başarılı bir albüm kılan ve REVOCATION için umut vadeden bir grup haline getiren şey albümün metal adına birçok bileşeni doyurucu miktarda sunması; Death metali seven bir dinleyicinin brutal vokal ihtiyacını karşılayan fakat bunu yaparken vokallerin öz thrash vokal tarzından da ödün vermemesi, gitarist/vokalist David Davidson’ın malzemeden asla kısmayan rif ve solo yazma becerisi, bu riflerin ve soloların 2-3 şarkıda ön plana çıkmayıp albümün tamamında kendini göstermesi gibi sonu gelmeyecek türlü türlü güzel detaylar ”Empire of the Obscene”i üstün bir albüm yapmak için yetiyor da artıyor.

REVOCATION henüz çok genç bir oluşum ve mutlaka üretmeye devam edeceklerdir. Geçen ay yeni albümlerinin davul kaydının bittiğini ve bu albüm zamanlarındaki gibi tek gitarist usulüne döndüklerini bildiğimize göre grup her an yeni şeylerle kapımızı çalabilirler. Benim bu konudaki temennim REVOCATION’ın tıpkı bu albümdeki gibi vurdulu kırdılı yüksek IQ materyallerle gelmesi. Grubun HAVOK ile dönemdaş olduğunu ve HAVOK’un “V” ile harika bir iş yaparak geri döndüğünü de hesaba katarsak REVOCATION’ın da buna benzer bir dönüşle kendini göstermesi bence imkansız değil.