Erhan Yiğit

Selamlar, yurdumuzun güneyini saran ateşler sebebiyle bırakın kritik yazmayı müzik dinlemek bile gelmiyor içimden bu hafta. Lakin umut fakirin ekmeği; Başımıza bir çorap örülmeden önlem almayan bir topluluk olduğumuzdan mütevellit hayata geçirilmeyen planlar hepimizin canını sıkarken içimden ”Sabır, çok az kaldı” deyip umut etmekten başka bir şey gelmiyor elden. Bu yüzden minik gündelik hayatımda yapmam gereken şeyleri bir köşeye atıp ertelemek yerine rutine kaldığım yerden devam etme fikri bana daha sağlıklı geldi. Bu yangınların çıkmasında ve önüne geçilmemesinde ön ayak olan her kişinin cehennem ateşlerinde sonsuz ıstıraplar çekmesini ve zebanilerin söz konusu kişilerin makatlarını o yanan ağaçlardan geriye kalan kütük parçaları ile kanırtmasını temenni ediyorum. Umarım hepimiz iyi oluruz, umarım gereken önlemler artık gecikmeden alınır, umarım artık kimsenin ocağına ateş düşmez ve umarım buna sebep olanlar en kısa zamanda yakalanır. (ve salıverilmez)

Bugünkü konuğumuz İngiliz leşçil grup CRAVEN IDOL’ın son yaratımı olan ”Forked Tongues” hakkında konuşacağım. 2005 yılında Londra’da işitsel kirlilik oluşturmak amacıyla kurulan ve kurulduğu tarihten bu yana 3 albüm ve 1 EP yapan CRAVEN IDOL oldukça kirli ve rahatsız bir black/thrash metal icra ediyor. Thrash metalin kırdı geçtiliğinin ve black metalin habis karakterinin kendine has bir şekilde başarıyla icra edildiği ”Forked Tongues” albümü CRAVEN IDOL’ın şu ana kadar ki en iyi albümü.

”Forked Tongues”a bu gözle bakmamın altında yatan en büyük sebep şüphesiz grubun son iki albümdür sürdürdüğü sound arayışını sonunda bulmuş olması; CRAVEN IDOL ”Forked Tongues” ile öylesine iyi bir iş çıkartıyor ki hedef aldığı her dinleyicinin kanına girebiliyor, pisletebiliyor ve kulaklara kaliteli bir kaosun fısıltılarını bahşedebiliyor. Sound ve olayı ele alış biçimiyle IMPALED NAZARENE, BEHEXEN ve SLAYER sularından ilham aldığı, kimi yerlerde DESASTER’ı ve DESTRÖYER 666′i kapıştırdığı gayet ortada olan CRAVEN IDOL ”Forked Tongues”i o kadar özenli yaratmış ki dinlerken bazı yerlerde koltuğumdan fırlayıp ”İşte bu amına koyayım!” demek istedim.

”Forked Tongues”la alakalı bir diğer önemli şey ise söz konusu ‘pisletme’ girişimini başarıyla icra etmek amacıyla asla nefes aldırmaya izin vermemesi; Grup İlk şarkı Venomous Rites’dan son şarkı The Gods Have Left Us for Dead’e kadar tavizsiz bir tavırla derine sapladığı bıçağı içeride şöyle bir çeviriyor, karıştırıyor ve bunu yaparken kötücül bir gülümseme ile kurbanına acı çektiriyor. Eksiksiz tüm şarkılara yedirilen bu acı çektirme ve kaosu hissettirme amacı thrash metal ve black metal arasında hızla mekik dokuyan rifler sayesinde bütün albümü tam manasıyla bir alev topuna dönüştürüyor.

Buraya kadar övdüğüm ”Forked Tongues”da ”Hiç mi olumsuz bir şey yok?” diye sorulacak olursa genel manada, çok büyük sorunlar yaratmayan bir tekdüzeliğin albüme hakim olduğunu söyleyebilirim fakat söz konusu tekdüzelik olayının da albümün kırıp geçme arzusundan ileri geldiğini düşünüyorum (Dark Descent Records efekti). Ben şahsen albümü dinlerken olabildiğince üst düzey bir şeyler yaratabilme hassasiyeti ile yapılmış bir yapıtı dinlediğimi düşündüm ve albümün son anına kadar bu düşüncemi baltalayacak olumsuz bir durum ile karşı karşıya kalmadım.

Çoğu kritiğimde de bahsettiğim üzere ben metalin kirli ve çiğ olan tarafının metali çok daha iyi yansıttığı ve metal müziğin doğasında kendine yer bulan ağır, acımasız, kötücül etkenleri daha etkili hissettirdiği kanısındayım. Bu görüşümle yüzde yüz uyuşan ”Forked Tongues” ise içeriğindeki habisliği, pisliği ve alçaklığı tek bir saniyesinde bile aksatmadan dinleyiciye gösterebiliyor, ne kadar canhıraş ve leşçi olduğunu anbean yaşatabiliyor. Albümü tanımlarken kullandığım bu çok kısa sözcükleri herhangi bir albümü tanımlamak için kullanabiliyorsak zaten onun en azından ortalamanın üzerinde bir şeyler olduğunu da kabul ediyoruz demektir diye düşünüyorum.

Bu yıl aklımızı başımızdan alacak olan şöyle CATTLE DECAPITATION ya da MESHUGGAH ayarında bir şeyler henüz gelmedi. ”Forked Tongues” da aklımızı yerinden oynatmıyor lakin onu oradan çıkarmak için canla başla çalışıyor ve zaman zaman ”Aldı alacak!” dedirtiyor. Sözün özü bu yıl çıkan IMPALED NAZARENE’in ve DESASTER’ın son albümlerini beğendiyseniz bunu beğenmemeniz imkansız. Mutlaka göz atın derim.