# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
CANNIBAL CORPSE – Violence Unimagined
| 24.04.2021

Yeni geliştirilen formülüyle iç organlarımıza derinlemesine nüfuz ediyor.

Doksanların ortalarında ülkemizdeki büyük şehirlerden birinde yaşıyor ve yolda yürürken bir metalciyle karşılaşıyorduysanız, üzerlerinde %90 oranında METALLICA, MEGADETH, IRON MAIDEN tişörtü görüyordunuz. Bunlar dışındaki tişörtlere baktığımızda gerek yazı stili gerek yan görselleriyle en çok dikkat çeken tişörtler CRADLE OF FILTH ve CANNIBAL CORPSE’unkilerdi.

Büyük oranda ana akımda sunulan en büyük 3-4 metal grubunu bir kenara ayırdığımızda CRADLE OF FILTH “gizemli”, “aykırı”, “karanlık” bir imaj çizerken, kan damlayan logosuyla CANNIBAL CORPSE ise ekstremliğin tanımını yapıyor ve katıksız, tavizsiz bir sertlik imgesi çiziyordu.

Bu yazı, bundan 12 sene önce yazdığım ve bugün bakınca kısmen amatör gördüğüm “Kill” ve 2016 yılında sitedeki eksikliğini fark edip yazdığım “Tomb of the Mutilated” yazılarımdan bu yana yazdığım ilk CANNIBL CORPSE kritiğim. “Kill”in 2006’da çıktığını düşünürsek, “Violence Unimagined” bugüne dek çıkışıyla birlikte gerçek zamanlı olarak yazdığım ilk CANNIBAL CORPSE incelemesi olacak.

Özellikle 2000’lerdeki CANNIBAL CORPSE’a baktığımızda grubun öyle ya da böyle istikrarlı bir çizgi tutturduğunu ve albümlerinde kabul edilebilir düzeyde varyasyon sunarak dinleyicisini memnun ettiğini görüyoruz. Şahsen grubun son 20 yılda çıkardığı albümlerin hepsini baştan sona ilgi çekici bulmasam da CANNIBAL CORPSE’un işinin en iyilerinden biri olduğu ve nasıl death metal yapılacağını çok iyi bildiği de ortada.

“Violence Unimagined” grubun Pat O’Brien’siz, Erik Rutan’lı çıkardığı ilk albüm olma özelliğini taşıyor. Normal şartlarda bu kadar köklü bir grup yeni bir gitarist aldığında onu direksiyon başına oturtmaz, beste yükünü mevcut elemanlar çeker. Lakin CANNIBAL CORPSE yıllardır Mana Studios’da Erik Rutan’la çalıştığından ve Rutan son birkaç albüme çeşitli şekillerde konuk olduğundan grubun Rutan’ı yeni bir eleman olarak değerlendirmemesi de gayet normal. Sonuçta MORBID ANGEL’da çalmış, HATE ETERNAL gibi bir hayvanı yaratmış bir insandan bahsediyoruz. Bu yüzden de CANNIBAL CORPSE albümdeki beste yükünün üçte birini Rutan’a teslim etmekte hiçbir sakınca görmemiş.

“Violence Unimagined” bu açıdan grubun son dönemdeki en taze ve çok yönlü albümü olarak göze çarpıyor; en azından ben bu şekilde düşünüyorum. Besteler telli enstrüman çalan üç kişiye, yani Rob Barrett (1, 3, 7, 8), Alex Webster (2, 5, 9, 11) ve Erik Rutan’a (4, 6, 10) bölünmüş durumda ve dinlerken gayet akıcı, sürükleyici bir 42 dakikayla karşılaşıyoruz. Dahası, bu besteleri yapanlar yazdıkları şarkıların sözlerini de yazmışlar, sadece ilk ve son şarkıların sözlerini emektar davulcu Paul Mazurkiewicz üstlenmiş.

Erik Rutan tarafından devam edersek, kendisinin yazdığı şarkılardan “Condemnation Contagion” bence CANNIBAL CORPSE karakterine en yakın duran şarkı olarak göze çarpıyor. Albümü ilk dinleyişimden Rutan imzalı olduğunu düşündüğüm “Follow the Blood”da MORBID ANGEL’vari birtakım olaylar yer alırken, “Overtorture”da ise kısmen HATE ETERNAL’a yakın duran bir karambol havası var. Yine de bunlar albüm içerisinde hiç sırıtmıyor ve “Violence Unimagined”ın bu denli balyozsu olmasına katkıda bulunuyorlar.

Death metal tarihinin en iyi vokalistlerinden olan Corpsegrinder’ın her zamanki olduğu gibi tavizsizliğin kitabını yazdığı albümde Webster’ın zaman zaman iyice öne çıkan karakteristik basları ve Mazurkiewicz’in alışıldık -düz- tarzı yine yerli yerinde. Bu açıdan bakınca CANNIBAL CORPSE death metalin kendi yolundan şaşmayan, varsayılanı yapan bir grubu olarak görülebilir. Lakin bu albüm özelinde adamların -özellikle de O’Brien’siz oluşlarının gölgesinde- kendilerini ekstra zorladıklarını ve yine kendilerine yakışan bir albüm yarattıklarını düşünüyorum.

“Violence Unimagined” ile ilgili en çok öne çıkan konuysa grubun bu albümdeki şiddetini kesip parçalamak veya her yeri kana bulamaktan ziyade ezmek üzerine kurmuş olması. Her ne kadar kliplerdeki kan revan düzeyi ve yansıtılan vahşet albüm adını desteklese de belki yaşlarından belki de “Frantic Disembowelment” gibi besteler yapan bir O’Brien olmadığından albümdeki groove yüzdesi, orta ve biraz üstü tempo rif ve şarkı sayısı epey fazla. Buradan da grubun -yine gayet tehditkâr şekilde- bir “adam ezme” girişiminde bulunduğu görebiliyoruz. Şarkılar sizi paramparça etmek yerine, acele etmeden ezmek, işkence yapmak, organlarınızı dışarı çıkarmak üzerine kurulmuş gibiler. Bu sayede şarkılara karakterlerini sunabilecekleri daha fazla hareket alanı doğmuş ve kaosa karambole fazla girmeden CANNIBAL CORPSE et döveceği ile dosta düşmana girişme yoluna gitmiş.

Tüm bu gerekçelerden ötürü “Violence Unimagined”ı fazlasıyla beğendim ve çıktığından beri günde ortalama 10 kez dinlemek suretiyle 55-60 dinlemeyi rahat geçmişimdir. Bu tarz şiddette müzik yapan grupların günümüzde hâlâ bu kalitede müzik yapabiliyor olmaları güzel ve önemli bir şey. Düşününce, pasifagresif bundan 12 yıl önce kuruldu ve eğer bir 12 yıl daha buralarda olup albümleri inceliyor olursak, doksanların başlarında müzik yapmaya başlayan bu demirbaş grupların albüm çıkarmaya devam edip etmeyecekleri tamamen bir muamma. Hazır böyle kalitelisini bulabiliyorken onları sevelim, koruyalım, dört elle sarılalım; onları dalaklara böbreklere saralım.

8,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.37/10, Toplam oy: 91)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2021
Şirket
Metal Blade Records
Kadro
George "Corpsegrinder" Fisher: Vokal
Rob Barrett: Gitar
Erik Rutan: Gitar, geri vokal (1)
Alex Webster: Bas
Paul Mazurkiewicz: Davul
Şarkılar
01. Murderous Rampage
02. Necrogenic Resurrection
03. Inhumane Harvest
04. Condemnation Contagion
05. Surround, Kill, Devour
06. Ritual Annihilation
07. Follow The Blood
08. Bound And Burned
09. Slowly Sawn
10. Overtorture
11. Cerements Of The Flayed
  Yorum alanı

“CANNIBAL CORPSE – Violence Unimagined” yazısına 45 yorum var

  1. koca says:

    Albümü birkaç dinleyişten sonra kendi kendime şöyle dedim: “Albüm güzel, kendini rahat dinlettiriyor.” Sorun şu ki, ben bu yorumun bir CC albümü için iyi bir referans olduğundan pek emin değilim! Çok “güvenli” bir albüm değil mi sizce de bu? İlk kez CC dinleyecekler için sorun yok da, külliyat bilenler için ne gibi bir cazibesi olabilir ki, merak ettim.

  2. Boba Fett says:

    2021 yılında şöyle komik albüm kapakları yapmayın lütfen, eskiden tamam da şimdi yapılan şu tarz albüm kapakları sanki dalgasına yapılıyormuş izlenimi uyandırıyor.

    1001101001

    @Boba Fett, lirikleri napsınlar abi. konsept bu yani. el mecbur.
    Sonunda seni buldum şahsi katilim
    Meze olarak kızımın etlerini sunacağım
    Beni hasta olarak görebilirsin ama ihtiyacım olan bu
    Buradaki tek amacım seni etimle beslemek
    Lirikler de böyle oluyo, bunları atarlarsa nolcak. kişisel olarak bu minvalde death metal dinlemiyorum ben, çözümüm bu olduydu

    Yiğit

    @1001101001, liriklerle ne alakası var abi. Tomb of the Mutilated’ın lirikleri çok mu farklı sanki. Ama bence müthiş bir kapağı var. Bu albümün kapağı ise tam anlamıyla rezalet

    1001101001

    @Yiğit, tasarım olarak beğenmemek olabilir, haklısın. ben direkt gore temalı kapakları arkaik bulduğunu düşündüm arkadaşın. ona göre de yazdım. eğer kapağın gore olmasını gereksiz buluyorsa liriklerin de gore olmasını gereksiz bulması gerektiğini belirttim. bu da tüm genre’nin ölümü demek oluyor. death metale yakışır bir son.

    Berca B.

    @1001101001, sanırım death metal’de sözleri en çok ezbere bilinen şarkı Eaten olabilir. Bir şekilde herkes sözlerini merak edip hafızaya atmış zamanında.

    1001101001

    @Berca B., abi catchy death metal şarkısı yapmışlar biz napalım gözünü seveyim. bir kere dinliyon sonraki sabah my only wish is to be eaten diye kalkıyorsun yataktan

    Boba Fett

    @1001101001, Daha kaliteli kapak olabilir, tamam bazı temalar çok klişeleşmiş fakat yaratıcı bir sunum yapılabilir.

    Bu arada Eaten baya yaşanmış bir hikaye.

    Dysplasia

    @Boba Fett, Dalgasına yapmıyorlar mı?

    1001101001

    @Dysplasia, ee tabii ys4B. işte zamanında sükse yapsın diye böyle bir tema seçmişler. toplumda da yansımasını bulmuş zaten. jim carrey’nin filminde cannibal corpse’nin ne işi var yoksa :)

    Berca B.

    @Boba Fett, kapak kötü mü yoksa böyle kanlı manlı kapaklara gerek yok anlamında mı söyledin? Kapak kötü diyorsan itirazım yok herkesin kendi zevki. Ama ben böyle b-movie esintili kapaklara bayılıyorum şahsen.

    Boba Fett

    @Berca B., Kapağın kötü olduğunu düşünüyorum, kanlı kapak ya da bir başka tema daha güzel sunulabilir.

  3. enemyofgod says:

    Normalde Cannibal Corpse hiç ısınamadığım bir grup olmuştu. Bu albümle yıktılar bendeki bu duvarı. Muhteşem olmuş, çıktığından beri hep dinliyorum.
    Erik Rutan imzalı Condemnation Contagion hayvanlığı(albümdeki favroim), Murderous Rampage, Necrogenic Ressurection, Surround Kill Devour ve Cerements Of The Flayed şu an için aşık olduğum şarkılar.

    Son olarak YouTube’da bu albüme yapılan yorumlardan biri: Who ever gave this a thumbs down needs a Covid test asap because they have obviously lost their taste.

    9/10

    All2

    @enemyofgod, Condemnation Contagion hayvanlık harbi

  4. şeyh hulud says:

    Keyifli albüm, bunun üstüne gidip Tokyo Gore Police izleyeyim tam olsun.

  5. Merdomerdo says:

    8 verecektim, elim kaydı, 7 verdim. Yoksa manyak albüm.

  6. Gencalpson says:

    Erik Rutan imaj olarak da grubun ayılığına uyumlu sadece müzikal değil ;)

  7. Rzeczom says:

    bu albümün kapağını beğenmeyenleri derdi ne anlayamıyorum. metal müzikte ben de yenilikçi tarzları ve şaşırtıcı işleri seviyorum bkz: ODRAZA, bkz: Rzeczom kapağı ama CC bu 30 seneyi aşkındır müzik yapan bir oluşum.

    bir konseptleri, kendi yarattıkları bir çizgi var ve çizgiden sapmadan ilerliyorlar. Death Metal’in MOTÖRHEAD’i gibi düşünebilirsiniz. hayranlarının da bu sebepten sevdiğini düşünmüşümdür hep.

    kapak gayet iyi arkadaşlar. adamlardan prog-djent grubu gibi post-modern bir çalışma beklemeyin.

    bir kaç gündür albüme karşı önyargım vardı çünkü çok fazla övülüyordu. artık kritiği de okuduğuma göre dinlemeye geçebilirim.

    deadhouse

    @Rzeczom, +1

    CC gibi gruplar fazla yeniliğe açık değil, açık olmamalı da. Düşünsene CC bir albüm yapıyor kapağında okyanus, ufuk çizgisi, güneş falan var. Oksimoronluk olur bu, yenilik olmaz. İşte o zaman kıyamet vaktidir derim. Yeni yetme gruplar ise bu konuda eleştiri yağmuruna tutulabilir. Kolaycılığa kaçıp geçmişin mirasını yercesine bu tür kapaklar yaptıkları zaman gülünç oluyorlar.

    Rzeczom

    @deadhouse, albüm kapakları konusunda Rzeczom ortaya çıktıktan sonra bir sohbet etmiştik. metal müzikteki bu tekrar, görsel algı gibi meselelerde birebir aynı düşünüyoruz.

    gerçekten şaşırdığım için yazmıştım bu yorumu ama bu kadar yorum geleceğini tahmin etmemiştim haha.

    Rust in Peace.

    @Rzeczom, rzeczom kapağı hangi yönden yenilikçi ve şaşırtıcı

    deadhouse

    @Rust in Peace., Daha ne kadar yenilikçi olsun abi. Black metal albümü, hem de light değil, hard black metal, kadın yüzü var, başka da bir şey yok. Daha ne kadar yeni bir şey yapabilirdi. Her gün böyle black metal kapağı mı görüyorsunuz.

    Boba Fett

    @Rzeczom, Beğenmedim yani gayet keyfi bir şeyden bahsediyoruz. Slayer’da mesela belli bir çizgi de müzik yapıyor ama albüm kapakları gayet hoş ve yenilikçi. Motörhead yine gayet iyi.

    Gayet keyfi bir şeyden bahsediyoruz, beğenmeme hakkımız olsun yani.

    Rzeczom

    @Boba Fett, bu yorum sana ya da başka belirli bir kişiye yazılmadı. bir kaç gündür bu muhabbetin döndüğünü görünce paylaşmak istedim. alındaysan diye söylüyorum.

    elbette istediğini düşünme ve beyan etme hakkın var. yanlış anlaşılmasın. sadece CC bahsi olunca albüm kapağındaki gore temadan eleştirmek bana anlamsız geliyor hepsi bu.

    Boba Fett

    @Rzeczom, Ben diğer yorumları görmediğim için şahsıma söylendi sandım. Sorun yok.

    Yiğit

    @Rzeczom, söylediğin her şeyin farkındayız ve kalan hemen hemen çoğu CC kapağını seviyorum ama buradaki çizim tarzı baya kötü. Arkadaşımın ipad’de yaptığı çizimlere benziyor (elbette arkadaşım bebek parçalama gibi şeyler çizmiyor, kalem olarak benziyor). Şimdi butchered at birth’e bakıyorum bir de buna ve rezil kapak. Ucuz bir çizgi romandan çıkmış gibi duruyor maalesef.

  8. deadhouse says:

    Ya Cannibal Corpse! Ulu Corpsegrinder! Hep var olun!

    Benim için Asphyx albümüyle birlikte şimdilik yılın albümü. 9/10

  9. Vatoz says:

    Six feet under’ın nightmares of the decomposed rezilliğinden sonra fıstıklı baklava gibi geldi bünyeme. beklediğimden çok daha iyi bir albüm!

  10. crowkiller says:

    https://i.hizliresim.com/ebjpfu.png

    kapaktan rahatsız olan arkadaşlar için bir düzenleme yaptım

    deadhouse

    @crowkiller, Ahahahaha.

    Boba Fett

    @crowkiller, Straw Man Fallacy

    İlker

    @Boba Fett, Bunu yazacaktım tam. Teşekkürler.

    şeyh hulud

    @crowkiller, benzer bir şeyi Carpenter Brut youtube’a koyduğu Monday Hunt klibinde yapmıştı. Youtube izin vermediği için klipteki memelerinin üstüne kanlar fışkıran kesik uzuv parçaları yerleştirmişti:

    https://www.youtube.com/watch?v=XadIrDysFIk

  11. owlbos says:

    CC hiç bir zaman benlik bir grup olamadı. Ama sene 2021 hala böyle albümler yapılıyor ve delice övülebiliniyorlarsa, RESPECT.

    deadhouse

    @owlbos, Ben de sene 2021′de Lana Del Rey övenleri görünce RESPECT diyorum.

    owlbos

    @deadhouse, Eğer yorumumda bir iğneleme, kötüleme gibi şeyler çıkarıldıysa affola. Kötü bir niyetle yazılmış bir şey değildi. 2021′de death metalin hatta genel olarak metalin geldiği yer belli. Mesela şu zamanlar için bana death metal deseler Ulcerate, Cattle Decapitation flan derim. Hala düm düz death metal yapıp da bu kadar övülebiliniyorsa saygı duygulası bir şey demek istedim.

    deadhouse

    @owlbos, Yok art niyet olarak algılamadım. Şey demek istedim tamam CC düz death metal ama diğer müzik türlerine de baktığımızda (Caz, Elektronik vs dahil) yine süper yenilikçi şeyler ortaya çıkmıyor. Son 20 yıldır genel bir durgunluk söz konusu. Pop müziğe bakıyorsun, rock müziğe veya diğer müziklere genel itibarıyla aynı telden çalma mevcut. Dediğin konuyu şöyle değerlendirmek gerek bence: CC 30 yıl death metal yapınca bana rahatsız edici gelmiyor. Ama yeni bir grup kurulduğunda ve CC 30 yıldır yaptığını yapınca aşırı rahatsız oluyorum. CC bu saatten sonra yapacağı, yapabileceği şeyler belli. Müziğine elektronik elementler falan koyabilecek bir grup değil. Üstte Rzeczom’un dediği gibi zaten CC takipçileri bunu istemez. Bir nevi Motörhead, AC DC mevzusu gibi. Bence yeni kurulan grupların yeni bir şeyler yapması gerek. Eğer 2021′de kuruluyorsanız ve geçmiş 30-40 yılın mirasını yiyip müziğinize ekstra bir şey katmıyorsanız hiç kurulmayın daha iyi.

    owlbos

    @deadhouse, Düşüncelerine bire bir katılıyorum. Zaten CC böyle albümler yapmaya devam etsin, bununla ilgili bir şikayeti hiç kimsenin olmamalı. CC’yi takip edenler tamda bunun için takip ediyor. Sadece gördüğüm kadarıyla albüm baya ses getirdi, baya bi sevildi. Kariyerinin bu aşamasına gelmiş bir grup hala aynı kalıplar içerisinde olarak delice heyecanlandırabiliyorsa dinleyicilerini bir şeyleri aşmış artık demektir. Buna da saygı duymak düşer.

  12. Ugur says:

    Corpsegrinder’ın pembe peluş ayıcıklı fotolarını gördükçe daha çok dinleyesim geliyor.

    Şaka bir yana albüm çok akıcı olmuş, ‘Necrogenic Resurrection’, ‘Bound and Burned’ falan mükemmel şarkılar.

  13. Exorsexist says:

    Birkaç yıl evvel Steve Tucker’ın Trasher magazine roportajını okurken şu kısmı epey dikkatimi çekmişti

    ”Who are some of the most disciplined people in metal?
    Erik Rutan and Pete Sandoval. Those guys are as repetitive as you can be. Erik probably has ADD. He has a hyper focus ability that a lot of people don’t have. And Pat O’Brien who’s in Cannibal Corpse, that guy is always playing guitar. You walk in the guy’s house and he’s playing guitar while having his coffee. Everybody’s sitting around bullshitting and Pat’s sittin’ there playing guitar. Those guys are the most disciplined.”

    Ardından Pat O’brien’ın şu roportajına denk gelince daha iyi anladım

    https://www.youtube.com/watch?v=PTdCVirYM3Y

    3 dakikalık video boyunca adam parmaklarını fret üzerinde gezdirmeden, araya arpejler sıkıştırmadan duramıyor.

    Cannibal corpse gitarist konusunda gerçekten şanslı gruplardan birisi. Hem Barett hem de Pat farklı zamanlarda grubun beyni olan Jack Owen ile çalışma fırsatı buldular ve bundan dolayı müziğin dna’sını hazmetme şansını yakaladılar. İkilinin müziği devraldığı Kill albümüyle grubun 6. üyesi olarak Erik Rutan gruba dahil oldu.

    Erik ise ayrı bi hayvan. Ripping Corpse ile müziğe başlayıp, Morbid Angel’da ikinci gitarist olarak çalması, kendi müzik gruubu olan Hate Eternal’ı kurup aynı zamanda eğitimini alıp ses mühendisliği yapması, ardından metal dünyasının sayılı parmakla gösterilen ve en çalışkan prodüktörlerinden birisi olması hafife alınacak olay değil. Şu anda Metal piyasasının en önde gelen isimlerinin albüm kaydını yapmış bulunmakta.

    Albüme gelince son 10 yılda çıkan en başarısılı bana göre, içlerinden A Skeletal Domain haricinde tüm CC albümlerini hayvan gibi dinlemişimdir heralde. Torture’da çok sevdiğim şarkılar olmasına rağmen beğenmediklerim de var. Red Before Black albümünü çok sevip dinlemiştim, fakat Violance Imagined hakkaten oturaklı aynı zamanda kendi içersinde yenilikçi şarkı yazımı içeriyor. CC’nin en çok arka arkaya dinlediğim albümü olabilir.

  14. Opethsevenbiri says:

    Cannibal Corpse’un en iyi albümlerinden diyip tartışmaya açık bir yorum bırakıcam. Morbid Angel abiye şarkı yazdırtmakla iyi yapmışlar.

  15. P L A G U E says:

    Albümün çıktığı günden beri ‘Condemnation Contagion’ dinlemeden 1 günüm geçmedi. Bu nasıl bir güzellik aq?

  16. ismail vilehand says:

    Bu albümün çıktığı günler pek müzik dinleyecek durumum yoktu, son günlerde yeni yeni sindirmeye başladım. Muazzam bir iş gerçekten.

    Cannibal Corpse’un son 15 yılda tek bir vasat işinin dahi olduğunu düşünmüyorum. Bütün albümleri üst düzey. Bu albüm de çok net en iyilerinden biri. Her saniyesi kalite kokuyor.

  17. İlker says:

    Yalnız bu albüm nedir böyle ya. Bu yıl en çok dinlediğim death metal albümü olabilir. Öyle böyle akmıyor. En iyi 3 albümlerinden biri falan bile diyebilirim.

  18. Cannibal Corpse; pamuk şeker, noel baba, yavru kedi, kırmızı tuborg gibi bişey gerçekten. Varlığı bile başlı başına mutluluk sebebi.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.