Bir baltaya sap olamayacağı daha en baştan belli adamlar vardır. Pek çok kişi için en standart, en temel şeyleri bile yapmaz; sürekli sorun çıkarır, anne babalarını hayattan bezdirirler.
Daha lisedeyken devamsızlıktan kalan, saçma sapan bir çevre edinip tüm hayatlarını daha en başından sıkıntıya sokan adamlardır bunlar. Bu şekilde tanıdığım birkaç insan oldu.
Üstelik de durumları iyi ailelerden insanlardı. Yapmaları gerekeni yapsalar, akıllı davransalar mutlu bir hayatları olacakken onlar daha üniversiteye bile gitmeden itliği kopukluğu seçtiler, sonra da bellerini doğrultamadılar.
İtliği kopukluğu seçmenin, insanın kendi hayatını piç etmesinin müziğini yapan bir grupla birlikteyiz bugün. 2016’da kurulan ve bu sene ikinci albümünü çıkaran ENFORCED, resmen güvenilmezliğin, şerefsizliğin müziğini yapıyor.
Black metalin belirli anlayışlarıyla ilgili olarak, önemli olanın çaldığınız şeyden ziyade yarattığınız atmosfer olduğundan arada bahsederiz. Atmosferik black metalden bahsetmiyorum.
Bazen gruplar öyle albümler yaparlar ki tekil olarak şarkı şarkı öne çıkan bir şey olmaz, ancak hepsi bir araya geldiğinde ortaya zehir gibi bir şey çıkar.
Bunun sebebi grubun tavrı, duruşu, üslubudur ve gerektiği şekilde yapıldığında nasıl bir şarkı yazdığınız çok da fark etmeden dinleyiciyi etkilemeyi başarabilirsiniz.
Bugün karşımızda bunun thrash metal/crossover bağlamındaki karşılıklarından biri var. Bu iki türü bir araya getiren ABD’li grup ENFORCED, “Kill Grid”de baştan sona adrenalin ve orospu çocukluğuyla bezeli bir müzik sunuyor. Yazdıkları riflerin hepsi akılda kalıcı, hepsi karakteristik değil. Bazıları birbirini andırıyor, hatta başka grupları bile hatırlatıyor. Ancak adamların 41 dakika boyunca vazgeçmedikleri ve sürekli olarak arkadan yasladıkları hırs, açlık ve vahşet bir yerde sonra size ayrı ayrı thrash/crossover şarkıları dinlemekten ziyade bütün hâlinde bir dayak yediğinizi hissettiriyor ve albümü olduğu gibi değerlendirmeye başlıyorsunuz.
“Kill Grid”in vahşet baremini yükselten etkenlerden biri de son yılların en üretken prodüktörlerinden olan ve kendi gruplarında heavy metalin en klasik türlerini icra etmesine rağmen iş prodüksiyona geldi mi pislik içinden pislik çıkaran Arthur Rizk’ten başkası değil. Adamın yapımcılığını yaptığı albümlerin çirkeflik, şerrrrrefsizlik oranı gerçekten takdire şayan. “Kill Grid”de de yine kurumuş kan gibi bir sound’la cayır cayır bir işe imza atıyor ve albümdeki müziğin paçozluğunu tam olması gerektiği gibi yansıtıyor.
ENFORCED müziğine baktığımızda doğal olarak bu türün son yıllardaki en ön plandaki isimlerinden POWER TRIP’i, yine son dönemin önemli işlerinden birini sunan LOWEST CREATURE’ı akla getirmek mümkün. Özellikle olayın groove kısmında ENFORCED da tıpkı POWER TRIP gibi kafa göz yarmaya meraklı bir üslup benimsiyor. Yukarıda klibi olan “UXO”nun 0.54’te başlayan kısmı veya albüme adını veren şarkıda 1.57’de giren kısım gibi mahalle kavgası gibi kısımlar “Kill Grid”in linç kültürünü besleyen doneler (aynı cümle içinde “linç” ve “done” kelimelerini de ilk defa kullandım sanırım).
Özellikle bu gibi groove/sucker punch karakterli kısımlarda akıllara BOLT THROWER’ın gelmesi, albümün geneline yayılmış zehirli riflerde ise SLAYER kimliğinin öne çıkması elbette ki son derece normal. Adamlar tekme, yumruk atarken BOLT THROWER’vari bir azmanlık sergiliyor; bıçaklayıp şişlerken ise sağı solo yamalı SLAYER ceketlerini giyiyorlar. Bunların hepsi bir araya gelince de hayvan çocuğu gibi bir şeyle karşılaşmamız kaçınılmaz oluyor.
Bu albümü dinlerken bi dükkanın bodrum katında horoz dövüştürmek istiyorum, sokaktaki yavru kedilere geçerken tekme atasım geliyor yada ne bileyim babaannemin emekli maaşıyla komaya girene kadar alkol içmek istiyorum. Ben galiba sülalenin yarısıyla kavgalı, diğer yarısının da görmek istemediği, cenazelerde bile kavga çıkaran o adam olmak istiyorum.
@Rzeczom, millete bak dayısına kafa atıyor. Ben dayımı görünce Atatürk’ü görmüşüm gibi seviniyorum. Galiba ana tarafında 14. torun olmamdan dolayı hep küçük oğlan muamelesi gördüm.
@Zeitgeist, Yavru kedilere tekme atma fikrini hayata geçirmek istediğinde dikkatli ol. Zira etraf, kedi seven gizli psikopatlarla dolu. Konu kedi olduğunda da çok tehlikeli hale geliyorlar.
@Ouz, Hahaha sağol abi uyarın için ne demek istediğini çok iyi anlıyorum :D kedili kısmı yazdıktan sonra bile kötü hissettim zaten biraz abartmışım orada :D
Albüm, albüm değil; adeta 0.3′lük Epinefrin enjektörü anasını satayım…
Hasta mısınız? Kolunuzu dahi kaldıramıyor musunuz? Geçmeyen baş ağrılarınız mı var? Libidonuz mu düşük? Depresyonda mısınız? Hemen sandalyeye oturup elinizi ayağınızı bağlattırıyorsunuz. Bağlayan kişiye de son ses “Kill Grid” açmasını tembihliyorsunuz. 1 saat sonra hiçbir şeyiniz kalmıyor. Mucizevi, inanılmaz bir formül. (Yatırım tavsiyesi değildir.)
Dipnot(1): Grubun önceki albümü “At the Walls” da aynı hayvanlığı içeriyor. Kill Grid’i tavaf edenler kesinlikle bu vebayı da ciğerlerine çekmeli.
Beğenmedim. Bir yapaylık söz konusu. Parçaları dinlerken üzerinde uğraşılmamış gibi görünüyor. Sanki beste yapmamışlar da bu sektörde isim edinmek için birilerinden işin formülünü çalmışlar gibi. Duygu alamadım. Dayıma normal zamanlarda kafa atmak istiyorken, bu albümü dinlediğimde bu his ortaya bile çıkmadı.
Orta karar bir albüm bence. Son birkaç senede Crossover/Thrash türünde çok çok iyi albümler çıktı. Belki her şeyi doğru yapıyorlardır ama kıyas yapınca pek de akılda kalıcı anlar yok benim için
İlk dinleyişte yaşanan OHAAAAAA dan sonra tekrar tekrar albümü döndürdükçe üzülerek söylüyorum ki albümü tekdüze bulmaya başlıyorsunuz. Ama albümün soundu konusunda kesinlikle hakkı teslim edilmeli, kusursuza yakın bir iş var ortada bu açıdan.
En iyi demek iddialı olsa da, yılın iyilerinden olduğu kesin.
Loading ...
Bu albümü dinlerken bi dükkanın bodrum katında horoz dövüştürmek istiyorum, sokaktaki yavru kedilere geçerken tekme atasım geliyor yada ne bileyim babaannemin emekli maaşıyla komaya girene kadar alkol içmek istiyorum. Ben galiba sülalenin yarısıyla kavgalı, diğer yarısının da görmek istemediği, cenazelerde bile kavga çıkaran o adam olmak istiyorum.
Benim için şuanlık yılın albümü budur.
22.03.2021
@Zeitgeist, ”Ben galiba sülalenin yarısıyla kavgalı, diğer yarısının da görmek istemediği, cenazelerde bile kavga çıkaran o adam olmak istiyorum.”
bu benim. anannemin cenazesinde dayıma kafa atmışlığım var. açıkçası iyi hissettiriyor.
22.03.2021
@Rzeczom, +1 Dayıya kafa atma dışında aynı ben.
22.03.2021
@Rzeczom, millete bak dayısına kafa atıyor. Ben dayımı görünce Atatürk’ü görmüşüm gibi seviniyorum. Galiba ana tarafında 14. torun olmamdan dolayı hep küçük oğlan muamelesi gördüm.
22.03.2021
@Zeitgeist, Yavru kedilere tekme atma fikrini hayata geçirmek istediğinde dikkatli ol. Zira etraf, kedi seven gizli psikopatlarla dolu. Konu kedi olduğunda da çok tehlikeli hale geliyorlar.
23.03.2021
@Ouz, Hahaha sağol abi uyarın için ne demek istediğini çok iyi anlıyorum :D kedili kısmı yazdıktan sonra bile kötü hissettim zaten biraz abartmışım orada :D
Romanya’daki haber spikerine kayayla saldıran çıplak kadın stüdyoyu basmadan evvel bu albümü dinlemiş olabilir.
Albüm, albüm değil; adeta 0.3′lük Epinefrin enjektörü anasını satayım…
Hasta mısınız? Kolunuzu dahi kaldıramıyor musunuz? Geçmeyen baş ağrılarınız mı var? Libidonuz mu düşük? Depresyonda mısınız? Hemen sandalyeye oturup elinizi ayağınızı bağlattırıyorsunuz. Bağlayan kişiye de son ses “Kill Grid” açmasını tembihliyorsunuz. 1 saat sonra hiçbir şeyiniz kalmıyor. Mucizevi, inanılmaz bir formül. (Yatırım tavsiyesi değildir.)
Dipnot(1): Grubun önceki albümü “At the Walls” da aynı hayvanlığı içeriyor. Kill Grid’i tavaf edenler kesinlikle bu vebayı da ciğerlerine çekmeli.
Beğenmedim. Bir yapaylık söz konusu. Parçaları dinlerken üzerinde uğraşılmamış gibi görünüyor. Sanki beste yapmamışlar da bu sektörde isim edinmek için birilerinden işin formülünü çalmışlar gibi. Duygu alamadım. Dayıma normal zamanlarda kafa atmak istiyorken, bu albümü dinlediğimde bu his ortaya bile çıkmadı.
Orta karar bir albüm bence. Son birkaç senede Crossover/Thrash türünde çok çok iyi albümler çıktı. Belki her şeyi doğru yapıyorlardır ama kıyas yapınca pek de akılda kalıcı anlar yok benim için
İlk dinleyişte yaşanan OHAAAAAA dan sonra tekrar tekrar albümü döndürdükçe üzülerek söylüyorum ki albümü tekdüze bulmaya başlıyorsunuz. Ama albümün soundu konusunda kesinlikle hakkı teslim edilmeli, kusursuza yakın bir iş var ortada bu açıdan.
En iyi demek iddialı olsa da, yılın iyilerinden olduğu kesin.
bu kadar övgüden sonra merak edip dinledim, yavan bir albüm
🙂
Kill Grid tam bir girdap, bir kez dinleyip ilerlemek mümkün değil. Bu tarzda epik şarkı yapmak çok zordur ama adamlar bi şekilde yapmış.
Blood Ribbon fazlasıyla Hell Awaits.