Polonya ve thrash metal dendiğinde aklıma gelen ilk isim elbette ki ta 1979’da kurulup günümüze kadar gelmeyi başaran emektar grup KAT. Bir diğeri ise 2005’te çıkardığı ve içinde bazı çok iyi şarkılar bulunan “The Crushing Design” albümüyle pek bir sevdiğim HORROSCOPE. Grubu bu albümün çıktığı yıl keşfetmiş ve uzun süre ayıla bayıla dinlemiştim. Spotify’da var; biraz boynumu zedeleyeyim derseniz hem şimdi gidip “Firebolid”i fişekleyin.

Polonya metal sahnesi genelde pisliği, itliği kopukluğu sevdiğinden thrash metaline death veya black metal, black metaline death veya thrash metal, death metaline thrash veya black metal entegre etmeye pek meraklı bir profil çiziyor. Özellikle black metal açısından son 10 yıldaki devasa yükselişine bizzat tanık olduğumuz ülke esasında progresif rock’tan thrash metale dek geniş bir perspektife üretkenlik ve kalite sunmaya ant içmişçesine metal kusuyor.

Bu kaliteli kusmuklardan biri de üçüncü albümü “Straight Outta Smogtown”u şubat başında çıkaran thrash metal grubu TERRORDOME. Sitemizin uzun soluklu takipçilerinden P L A G U E aracılığıyla haberdar olduğum gruba ve albüme ısınmam için yaklaşık iki dakika yetti de arttı bile.

Bunun sebebi TERRORDOME’un thrash metali son derece hoyrat, vurdulu kırdılı; yer yer crossover’la yer yer death metalle sentezleyerek sunmaya meraklı bir şerefsizler topluluğu oluşuydu. Gelecek olan yıkımın habercisi bir introyla başlayan albüm, akabinde soluk aldırmayan bir rif saldırısıyla dinleyiciyi tokat manyağı yapıyor, yüzünü kaldırım taşlarına sürtüyordu. Bunu sevmiştim, oh evet sevmiştim.

TERRORDOME’un olayı direkt, lafı hiç dolandırmadan tekme tokat dalmaktan geçiyor. Adamlar öküz gibi bir prodüksiyon eşliğinde dinleyiciye resmen taş ve sopalarla saldırıyor; o rif senin bu rif benim vura vura geçiyorlar. “Straight Outta Smogtown” özünde öylesine net, doğrudan ve dayak karakterli ki albümü doğrudan bir adrenalin artırma, motivasyon kazanma, gaza gelme aracı olarak kullanmak mümkün. Bu yüzden de kritiğin kalan kısmında albümün teknik özelliklerinden değil, hissettirdiklerinden bahsedeceğim.

Intro bitti ve “Possessed by Blyat” başladıysa okumaya devam edebilirsiniz.

- Birazdan çok da hazır olmadığınız bir sınava mı gireceksiniz? Öncesinde “Straight Outta Smogtown” dinleyin. En azından daha kendine güvenli sallarsınız, “bu sorular ne aq” demeden sonuna kadar mücadele edersiniz.

- Birkaç saat sonra iş görüşmesine gireceksiniz ve heyecandan karnınız mı ağrıyor? Önce bir duble viski vurun, ardından da açın “Straight Outta Smogtown”ı evde deli deli bağırıp oradan oraya uçarak stres atın. Belki görüşmede babayı alırsınız ama öncesinde güzel bir 40 dakika geçirmiş olursunuz.

- Kavgaya, mekân basmaya mı gideceksiniz? Çok yüksek sesle “Straight Outta Smogtown” dinleyin ve kavga sırasında da fonda albümün çaldığını hayal edip yumruğunuzu tekmenizi önünüze gelenden esirgemeyin.

- Market işletiyorsunuz ve 3 tane barzo gelip haraç mı istedi? Spotify’dan “Money Kills”i açın, tüm market TERRORDOME’la inlerken yandan bir bira şişesi kapıp tezgâhta kırın ve kırık tarafıyla kolunuzu boydan boya yarıp “bu nasıl bir manyak” izlenimi yaratın. Barzolar tıpış tıpış dışarı çıkacaktır.

- Biri sizi arayıp “yerini biliyorum olm sakın bir yere ayrılma seni sikmeye geliyorum!” mu dedi? Panik içinde çığlıklar atarak derhâl oradan kaçın, ama yürek yediyseniz ve bu çarpışmaya hazırsanız öncesinde bir “Straight Outta Smogtown” dinleyin. Gelecek kişiyi hazırlıksız yakalayacak şekilde planlar yapın; gerekirse yüksekçe bir yere çıkıp gelmesini bekleyin, geldiğinde de üstüne atlayıp kafa göz dalın ve ardından panik içinde çığlıklar atarak derhâl oradan kaçın.

Örnekler çoğaltılabilir. TERRORDOME işte tüm bunların müziğini yapıyor. Öylesine leziz, öylesine taş gibi yapıyor ki insanın kafasında gitarmış, davulmuş, vokalmiş değil; direkt olarak şiddet imgelemleri beliriyor. Açın dinleyin, hak vereceksiniz.