Geçtiğimiz yıl çıkardığı “666 Goats Carry My Chariot” ile yılın en iyileri arasına giren BÜTCHER’ın ardından, yine geçen yıl çıkan Belçika menşeli bir albümle karşınızdayız. Bu kez konuğumuz son derece paçoz, vahşi, death metal kalibresine çıkan bir thrash metal yapan SCHIZOPHRENIA. İlk çalışması olan bu EP’yi geçtiğimiz ocak ayının sonu çıkaran Antwerpli grup, kesinlikle takdir edilesi, boyun kırılası, hayvan gibi bir müzik icra ediyor.

“Voices”ta karşımıza DEMOLITION HAMMER, ilk üç albüm dönemi SEPULTURA, SODOM, bir miktar KREATOR, SADUS ve bas gitarı o kadar baskın olmamak kaydıyla Şilili RIPPER benzeri bir müzik çıkıyor. Buradaki esas konu tartışmasız DEMOLITION HAMMER ve SODOM. “Epidemic of Violence” ile tarihin en sert thrash metal albümlerinden birine imza atan DEMOLITION HAMMER’ın acımasız mizacı ve SODOM’un “Tapping the Vein“deki öküzlüğü, olayı death metal tarafına biraz daha kaydıran SCHIZOPHRENIA’nın suretinde bir kez daha karşımıza çıkıyor.

Son derece yırtıcı rifler, duvardan sıva kazıyan gitarlar, adrenalin kusan bir davul ve kuduz köpek karakterli bir vokalle SCHIZOPHRENIA tam anlamıyla seksenler sonu, doksanlar başının acımasız thrash /death metal kırmasını sofralarımıza taşıyor. Bu kırma akıllara elbette ki SOLSTICE gibi, RIPPING CORPSE gibi isimleri ve hatta SLAUGHTER gibi çok daha paçoz, hırpani isimleri getirebilir. SCHIZOPHRENIA tam anlamıyla bu grupların karşılığı olmasa da bu grupların sevenleri tarafından gayet de takdir edilecek tıynette bir müzik yapıyor.

BÜTCHER dedik, adrenalin kusan davul dedik, boşuna demedik. BÜTCHER’ın “666 Goats Carry My Chariot” albümünde davul çalan Lorenzo Vissol, aynı zamanda SCHIZOPHRENIA’nın da davulcusu. Hatta ondan önceki davulcuları da yine taş gibi bir Belçikalı grup olan CARNATION’ın davulcusu. Kısacası SCHIZOPHRENIA kendisini emin ellere teslim ediyor demek mümkün. Beş şarkı barındıran ve sadece 20 dakika süren “Voices” şu hâliyle başladığı gibi tekmeyi yapıştırıp apar topar bitse de EP değil albüm olsaydı ve 35-40 dakika süreydi de yine benzer bir hızla tokatlayıp geçerdi.

Etli bir gitar tonu ve hakikaten öylesine vurgulamadığım bir vahşeti olan EP, uzun zamandır dinlediğim dinlemesi en keyifli ve gaz death/thrash kırmalarından birini ihtiva ediyor. EP’de şu şarkının şurasına bakın, şurada başlayan kısmı bir dinleyin türünden yer aradım ama her şarkıda boyun sakatlamalık elli tane detay olduğunu görünce vazgeçtim. “Voices” EP’si gerçekten de bu türü sevenler için tam bir müzikal şölen, tam bir deşarj olma aracı.

Yazıda adı geçen gruplardan en az birini seviyorsanız SCHIZOPHRENIA’nın 30 yıl önceden gelen ama her şeyiyle günümüz olan saf, gerçek, katıksız vahşetiyle mutlaka tanışın. Eğer adı anılan grupların genelini seviyorsanız ve thrash metalin vahşi hâlinden özel bir zevk alıyorsanız, “Voices”ı beğeneceğinizi pek de düşünmeden garanti edebilirim.