Oğuzcan Dilek (Alondate)

Mick Kenney. Oğlumuz 40 yaşında. Gerçekten 80 doğumlu bakın yalan değil. Kütüğü Birmingham, İngiltere’ye bağlıdır. Efendim kendisi 1999 yılından beri başta saf delilik ürünü olan Anaal Nathrakh olmak üzere Mistress, Fukpig, Frost gibi underground, pislik oğlu pislik gruplarda çalıp, bestecilik ve prodüktörlük yapmıştır. Hatta Shane Embury gibi yolda görüp selam verdiği adamla grup kuran bir kişiyi de yanına alıp, Fukpig vokalistiyle beraber Born to Murder the World gibi yine katran gibi bir gruba da sahip olmuştur. Say say bitmiyor efendim. Mick Kenney durmuyordu. İnsanlar ağlıyordu. Yeter diyorlardı, yeter grup kurma artık! Kulaklarımız yeterince tecavüze uğradı! Acı bize ey Mick! Fakat Mick dinlemiyordu… Adeta, “Sizi sikmeye geldim!” edasıyla grup kurmaya devam ediyordu. İyi ki de kurmaya devam ediyor.

Mick beyin son ürünü Make Them Die Slowly yılın ilk çeyreğinin son ayında sessiz sedasız şekilde ilk albümleri Ferox’u ortamlara saldı. Direkt olarak şunu söyleyeyim, son çıkan Anaal Nathrakh albümünü beğenmeyenler bu albüme hasta olabilir. Prodüksiyonu sağlam, direkt bir yaklaşım ile lafı dolandırmayan, suratınızda hissettiğiniz bir albüm olmuş. Fakat ne hikmetse Ferox ilginç bir şekilde 0 reklam ile hayalet gibi piyasalara sürüldü. “Bizim kitlemiz her türlü bulur, dinler”, kafasıyla yaklaşmış olmalılar albüme. Başka da bir açıklaması olamaz. Çünkü başta Reddit, r/metal olmak üzere bir sürü blog, site takip ederim. Bir iki tanesi dışında hiçbir yerde denk gelmedim. Keşfedenlerin de yine aynı doğru orantıda beğenmeyenine rastlamadım. Mick rahatsız bir adamsın cidden. Ruh hastasının tekisin ama bu işi biliyorsun reis.

Make Them Die Slowly sözde 4 adet anonim üyeden oluşuyor. Officer R. Kordhell ismiyle Mick Kenney, The Void ismiyle Fukpig vokalisti Duncan Wilkins, anonim Walter ve Doofus. Grubun bu ismi nereden geliyor peki? 1981’de İtalya’da Cannibal Ferox adıyla çekilmiş, yamyamların oldukça gerçekçi, vahşi görsel efektlerle anlatıldığı bir film mevcut. Bunun ABD’de ismi olan Make Them Die Slowly ise grubun adı olmuş. Orijinal isimdeki Ferox kelimesi de giriş albümleri için seçilmiş. Bahsedilen filmden biraz daha bahsedecek olursak zamanında bu filmin 31 ülkede yasaklandığına dair bir dedikodu dönmüştür. Her ne kadar daha sonra bunun yalan olduğu ortaya çıksa da filmin ekstrem bir noktada olduğu gerçeği yadsınamaz. Bir çok film eleştirmeni tarafından şu ana kadar yapılmış en şiddet içerikli film olarak kabul ediliyor. Bakalım Ferox da bu denli şiddet içeriyor mu?

Daha önce Anaal Nathrakh dinlemiş olanlarınız varsa Ferox onlar için AN’nin amca oğlu gibi gelebilir. Bir benzerlik söz konusu fakat tamamen aynı kafada yapılmış bir iş değil. Öncelikle Void’un vokalleri Dave Hunt’ın yaptıkları gibi çeşitli, şekilden şekle giren bir tonda ilerlemiyor ki zaten bu müzik yapısı da ona pek uygun değil. Fakat yırtıcılık konusunda Void, Dave bey ile ciddi anlamda rekabete girer. Vokalleri özellikle çok başarılı buldum. Taramalı tüfek diyeceğim, biraz klişe olacak ama gerçekten de vokallerin 1 saniye durduğu an yok. Bu soluksuz tacizin üzerine bir de Mick bey tarafından yazılan enfes melodiler, Serdar Ortaç ile kapışacak nakaratlar… Albümde filler diyebileceğimiz şarkı neredeyse yok. Her şarkı katilin bir anısı, macerası, kendi sözleri gibi. Özellikle şarkı sözleri tam bir, “Genç bir grup kampa gider, orada karşılaştıkları psikopat katil tarafından birer birer öldürülürler” senaryosundaki bir katil tarafından yazıldığı çok net belli. Sözlerin okunuş biçimini, kapaktaki katil figürünü ve aşağıdaki sözleri bir araya getirdiğinizde klasik bir korku filmi canlanıyor gözünüzde.

My murder night is ruined
If even one escapes
I can’t believe this is happening
She cannot outrun fate
All my preparation
Undone by her hands
This final girl has ruined my plans

Albümün süresi 35 dakika tutularak, az ama öz bir çalışma yapalım denmiş. Bu konuda da gerçekten başarılı olunmuş. Hiçbir şarkı işin bokunu çıkarmıyor, gereksiz saçma sapan pasajlar yok. Amaç sadece dinleyiciyi komaya sokmak. Ayrıca belirtmeden geçersem büyük ayıp ederim, ana çalgılar haricinde kullanılan elektronik ögeler ve klavyeler o kadar iyi olmuş ki bir sosdan öte resmen ana yemeğin önüne geçer olmuşlar.

“Demoni” şarkısının girişindeki melodi çok basit bir yapıya sahip ama cuk diye oturmuş. Daha sonra nakaratta yine duyunca coşturuyor resmen. Aynı şekilde “Of Jackal and Demon Born”. Of be kardeşim nasıl bir girişdir bu? Arkadaki koro resmen son duanızı edin geliyoruz diyor. “The Nights of Terror” gibi direkt ilk saniye hayvanlığa başlayan şarkılar da yok değil. Dediğim gibi herşey dozunda, hiçbir şeyin cılkı çıkarılmamış. Adamlar her ne yapmışsa harbiden olmuş dedirtiyor.

İşin özü, Mick bey yine sanayisinden güzel bir ürün çıkarmış. Kafayı yemiş bir katilin (aklı başında, efendi katil olacak hali yoktu tabi) bakış açısından yazılmış bomba bir albüm olmuş Ferox. Hayvan gibi sert olsun ama eşlik edilebilir süper nakaratları olan ne var bu aralar diyen arkadaşların acilen dinlemesi lazım bu albümü. Güzel haberi de verelim, yeni albümden tekli çıktı bile. Yakın bir süre sonra bıraktığı cinayetleri tamamlamak üzere ikinci albümü ile devam edecek Make Them Die Slowly.