2018’de çıkan ilk albümü “Reborn”un kapağına, erkeği erkeğe erkekçe anlatan bir tavırla; tahta oturmuş gayet maskülen bir şövalye, bir Haçlı ordusu kalkanı ve iki de yağlanmış kadın götü koyarak çarpıcı olma çabasının hakkını veren WARKINGS’in birkaç gün önce çıkan yeni albümü “Revenge”le birlikteyiz bugün.

Hiçbir yaratıcılık içermeyen, ancak sevenin de bu yanıyla sevdiği “et kafalı death metal”in bir de power metal versiyonu var ki bu tür gruplar da MANOWAR’un 13 sözcükten oluşan kelime dağarcığını kendilerine uyarlayıp son 2000 yılda Avrupa’da gerçekleşen savaşları ve kahramanlık öykülerini anlatıyorlar. “İtin derdi et, yiğidin derdi devlet!” minvalinde ifadelerle cesareti, yiğitliği, yargı dağıtmayı yücelten ve genelde Hristiyan Avrupalıların galibiyetiyle sonuçlanan zaferleri dillendiren bu gruplar, elbette ki SABATON başta olmak üzere farklı örneklerle karşımıza çıkıyorlar.

Özellikle 2000’lerin başlarında, metalin her biri belli oranda kendini tekrarlayan alt türlerini ilginç kılmak ve fark edilir olmak adına büyük çaba sarf eden, kendilerini paralayan gruplar gördük. “Millet x metalden baydı, yenilik getirelim” anlayışıyla yapılan bu tür işler genelde kısa ömürlü oldular ve ya deney düzeyinde kaldılar ya da dinleyici kitlesinin “yıkıl karşımdan gözüm görmesin seni” şeklinde tepki vermesine yol açtılar.

Ardından bu çabanın beyhude olduğunu düşünen ve klişeleşmiş şeyleri yenilemektense onları daha da abartan, daha da bağıra bağıra kullanan gruplar çıktı. Bir anda ortaya çıkan SABATON kısa sürede bir metal devine dönüşerek kendi festivallerini düzenleyen, koca koca isimlerin üstüne adını yazdıran bir şeye dönüştü. SABATON’un klişeler üzerinden yükselen ve devasa bir kitleye ulaşan müziğini anlamsız bulanlarsa, sadece metal elitistleri ve tercihini kaliteli müzikten yana kullananlardı (şaka).

Bugün karşımızda duran WARKINGS de işte bu anlayışı güden ve “power metal nedir?” sorusunun cevaplarını her şarkısında bir değil birkaç kez veren bir grup. Farklı ülkelerden üyeler içeren WARKINGS’de kimin çaldığı büyük ölçüde meçhul, ancak şarkı sözlerine baktığımızda grupta bir İngiliz veya Amerikalı’nın olmadığını söyleyebilirim. En azından böyle düşünmek istiyorum. WARKINGS; KAMELOT’un eski vokalisti Roy Khan ile mevcut vokalisti Tommy Karevik’in karışımından oluşan bir vokaliste ve çok sert gitar tonlarına sahip, son derece atarlı ve nümayişli bir power metal grubu.

Sözler aşırı basit, farklı mitoloji ve imparatorluklardan önemli şahsiyetler ve olaylar konu ediliyor ve müziğin ihtişamı sayesinde bunlar bir savaş çizgi filminden daha yüksek seviyelere çıkarılabiliyor. Sabahtan akşama kadar kandan, zombiden, adam kesmekten bahseden et kafalı death metal gruplarını yeri geldiğinde övüp; Haçlıların ne yaman savaşçılar olduğundan, şövalyelerin adamın dibi olduğundan bahseden bir power metal grubunu “klişe la bu” diye yerecek değilim. Yeri geldiğinde “beynini yiyip kanında banyo yapacağım” diyen death metal grubunu nasıl gaza gelmek ve belki de eğlenmek için dinliyorsak, power metal sevgimiz depreştiğinde bu tür bir “Hollywood power metali”ni de gayet dinleyebiliriz.

Bana kalırsa WARKINGS öyle çok uzun ömürlü, klasik olacak şarkılar yapmıyor, ancak kısa vadede power metal susuzluğunu gayet de bastırabilecek yapıtlardan oluşan bir 40 küsur dakika sunuyor. Eğer power metale karşı bir gareziniz yoksa ve yaratıcılık namına fazla bir şey aramadığınız takdirde -özellikle hayvani gitar tonu ve prodüksiyondan ötürü- kesinlikle zevk alabileceğiniz bir albüm.

Eğer power metalle bir namus meseleniz yoksa, power metali çok seviyorsanız ya da arada bir ufak dozlarda almayı tercih ediyorsanız, “Revenge”e şans verin derim. En azından sunumuyla, kaydıyla ve agresif yanıyla iddialı bir havası var ve mıymıy etmeden, cheesy tarafını sakınmadan bodoslama power metal içeriyor.