Ekonomi zaten bozuk, sosyal adaletsizlik tavan yapmış durumda, olanla olmayanın arasındaki makas korkunç şekilde açılıyor. Marketten “Pringles” veya “Toblerone” benzeri pahalı bir keyif yiyeceği aldığınız zaman içinden “İbneye bak, zengin galiba” diyerek nefretle bakıyor diğerleri. Elf’lerin taşşağını serdiği, ağaçlar üzerindeki lüks yaşamına özenen ve nefret kusan Orc’lardan bahsediyorum elbette. Sauron ne derse o olur. Çünkü burası Orta-Dünya.
“Blind Guardian” albümü kritiği gibi bir giriş yaptım ama idare edin. Aslında “Star Wars” üzerinden giriş yapmak istemiştim ama onu sonraki kritiklerden birine saklıyorum, bu kritiğin girişi “The Lord of the Rings” göndermeli oldu. Sürüklendiğimiz durum, korkunç biçimde “The Lord of the Rings” ve “Star Wars”a benziyor. Bu arada söylemeden geçmeyeyim, “The Lord of the Rings” ile “Game of Thrones”u kıyaslayıp “Game of Thrones” diyen, “Star Wars” ile “Star Trek”i kıyaslayıp “Star Trek” diyen, Metallica ile Megadeth’i kıyaslayıp “Megadeth diyen insanlarla arama mesafe koyarım. Sadece “Terminator” ile “Matrix”i kıyaslayan ve ikisinden birini seçen adama laf etmem. Çünkü ikisi de mükemmel bir evrene sahip ve makineler elbet bir gün bizi sikecek.
“Justice fort the Damned” deathcore icra ettiği iddia edilen abartı sert bir metallic hardcore grubu. Çok fazla death metal’den ve ara sıra black metal’den beslenen, kulak kopartan bir müzik icra ediyorlar. Ana akım deathcore gruplarına pek benzemiyorlar. Muzu, çileği, nutellayı, balı, sütü aynı anda çırpıp tek bardağa doldurmak yerine; albüm içerisinde muzla balı ayrı, çilekle nutellayı ayrı çırparak farklı bardaklara dolduruyorlar. Yani her saniyesi bir çok ekstrem türün karışımı değil, albüm süresince farklı anlara dağıtılmış durumda.
Yaptıkları müziğin hiçbir estetik tarafı yok. Tamamen kaos, yıkım ve hayvanlık üzerine kurulmuş bir müzikten söz ediyoruz. Dinleyenlere adrenalin ve testosteron gibi hormonları paçalardan aşağı fışkırtıyorlar ve bunu yapmacık, zorlama tarzda değil gayet dümdüz bildikleri işi yaparak sağlıyorlar. “Pain is Power” böyle bir albüm. Bu albümde aradığını bulamayanlar için “Beyaz Show”un telefon numarasını bırakıyorum. Orayı arayabilirler: “0212 429 58 70”.
İlk albümleri olan “Dragged Through the Dirt”, icra ettikleri türe göre epey fazla black metale yüklendikleri bir albümdü. “Pain Is Power” ise daha çok, ultra sert modern hardcore ve death metal’den beslendikleri bir albüm. Arada black metal’den beslenmeyi es geçmemişler ancak o kısma biraz törpü çekmişler. “Final Cataclysm”, “A Crimson Painting” ve “Sinking Into The Floor” gibi şarkılarda ara ara black metal atarını veriyorlar ancak dediğim gibi bir önceki albümleri kadar bu kanala pek yaslanmamışlar.
Grubun Avustralyalı olması ise farklı bir ayrıcalık. Her an, her dakika elimden büyük bir böcek tarafından sokulmanız, kangurular tarafından amele tekmesi yemeniz veya götünüze yılan kaçması gibi birçok tehlike karşılaşacağınız bir ülke Avustralya.
Muhabbet kuşunuzun kafesini cam kenarına astığınızda, Adanalı hapçılar gibi “Allah’ınızı kitabınızı sikerim ulan!” dercesine camdan içeri girip o muhabbet kuşunu parçalayacak kafada vahşi hayvanların yaşadığı bir ülkeden bahsediyoruz. Bu yüzden Avustralya tam bir ekstrem müzik cenneti. Deathcore, metalcore ve hardcore türlerinde iyi bir grup çıkardıkları vakit, organize olup destekliyorlar. “Justice for the Damned” keza bu desteği gören genç bir grup. Hak ettikleri gibi güzel tepkiler alıyorlar, Covid-19 belası olmasaydı muhtemelen muazzam turneler yapıp akıl sökeceklerdi. Ama kısmet işte.
“Justice for the Damned” yeri gelince farklı türlerin içinde dolaşan ancak, kendi tarzını ve duruşunu ikinci albümü “Pain is Power” ile belirtmiş bir müzik grubundan öte, tam bir yıkım ekibi. Öncesinde de dediğim gibi; sıfır estetik, dibine kadar manyaklık duymak isteyen ekstrem müzik dinleyicilerinin çok seveceği bir albüm. Zaten günümüz dünyasında daha sakin müzikler dinleyen insanların banka hesaplarında en az 1 milyon dolar vardır diye düşünüyorum. Yoksa şu yaşadığımız dünyada sakin kalmak pek mümkün değil bence.
Kadro Bobak Raffiee: Vokal
Nic Adams: Gitar
Kieran Molloy: Gitar
Ben Mirfin: Bas
Chas Levi: Davul
Şarkılar 1. Guidance From The Pain
2. Pain Is Power
3. Final Cataclysm
4. No Peace At The Feet Of Your Master
5. The House You Built Is Burning
6. Machine Of War
7. A Crimson Painting
8. Sinking Into The Floor
9. Blister Of The Plague
10. Die By The Fire
Bu albümün kritiğini burada gördüğüm için mutlu oldum, eline sağlık. Uzun süredir takip ettiğim bir grup, bu albümle birlikte fena bir patlama yaptılar. Kesinlikle şans vermelisiniz.
album kapagini thumbnailden gorunce baska bisiy gormus gibi oldum çoğafedersiniz.
Bu albümün kritiğini burada gördüğüm için mutlu oldum, eline sağlık. Uzun süredir takip ettiğim bir grup, bu albümle birlikte fena bir patlama yaptılar. Kesinlikle şans vermelisiniz.
https://youtu.be/drOAWJcFiJA