2013’te kurulan ve bu 7 yıla 4 albüm sığdırarak çalışkan bir profil çizen Fransız teknik death metal grubu EXOCRINE en büyük patlamasını 2 yıl öne çıkan “Molten Giant” ile yapmış ve türü yakından takip edenlerin radarına girmişti. Özellikle 2010 sonrasında THE FACELESS ve bilumum benzer grubun yansıttığı modern teknik death metalin içerisine Unique Leader geleneğine yakın duran DEEDS OF FLESH’vari kazımalar ekleyen EXOCRINE, bir yandan da tür içerisinde seyrek şekilde gördüğümüz birtakım olaylardan yararlanarak son derece dinamik ve çeşnisi bol bir tech-death yaratmayı başarmıştı.

Yeni albümü “Malestrom”ün kapağında gördüğümüz Kraken’vari arkadaşa ve şarkı adlarıyla sözlerine batığımızda EXOCRINE’in bu albümde bir derinlik sarhoşluğuna giriştiğini görüyoruz. Kraken’in sağa sola uzanan vantuzlu kolları gibi EXOCRINE de her tarafa saçılan deli deli rifleri ve teknik beceri isteyen düzenlemeleriyle “Maelstrom”ü çok katmanlı ve zengin çerçeveli bir şeye dönüştürmüş.

Albümü dinlerken ilk fark edilen şey EXOCRINE’in bu albümde çok daha temiz, berrak bir prodüksiyon sunuyor oluşu. “Molten Giant”taki daha basık sound’dan sonra “Maelstrom”deki rifler, jilet gibi gitarlar çok daha parlak hâle gelmiş. Teknik death metalin 2000 sonrası bu cillop karakterinden hoşnut olmayan dinleyiciler olduğunu bilmekle birlikte, teknik death metalin bu kimlikteki şeklini sunmanın en iyi yolunun bu olduğunu düşünüyorum. Teknik ve brutal death metali şahane bir potada eriten AFTERBIRTH gibi bir grupsanız çok daha kırçıllı, doksanlardan fırlamış, organik ve kemiksi bir sound’la müzik yapabilirsiniz, ancak bu albümdeki rif yapıları, staccato’lar, davul ve gitarın unison yürüyüşleri belli ki bu türde parlak bir prodüksiyona ihtiyaç duyuyor.

Albüme baktığımda EXOCRINE’in önceki işlerinin üstüne koymaya çalıştığı bir iş görüyorum. Bana kalırsa grup “Maelstrom”ü “beyler bu albümle patlama yapıyoruz, yüklennnnnnn” şeklinde görmemiş ve bildiği şeyi daha da geliştirerek sunma yoluna gitmiş; bu da onların kendi köklerine bağlı kalmalarını sağlamış. Bu albümde gördüğüm temel şeylerden biri, grubun THE FACELESS’ın “Planetary Duality” ve “Autotheism”de sık sık kullandığı ve sonrasındaki pek çok gruba ilham verdiği çeşitli fikirlerin EXOCRINE tarafından da belirli ölçüde benimsenmiş olması.

Melodilerdeki nota tercihleri ve duygu değişimlerinde belirli bir Michael Keene etkisini açık şekilde hissettim. Bu elbette ki yine bir Unique Leader grubu olan THE ZENITH PASSAGE boyutlarındaki kadar bariz değil, ancak var. Aynı şekilde iyice kuduza bağladığı kim bölümlerde önceki albümlerde görülmedik düzeyde bir ARCHSPIRE tadı almak mümkün. Özellikle kick’ler bu düşüncemin oluşmasında baş rolü üstleniyor ve “trrrrrk trrrrrk” ARCHSPIRE kick’i dediğimiz şeyi sofralarımıza taşıyor.

Bu teknik harala gürelenin arasında grup yeri geldiğinde tat verme amaçlı bir saksafon, atmosfer basma niyetinde bir klavye veya tek şarkılık da olsa bir clean vokal desteğinden yararlanmaktan da çekinmiyor. Önemli olan bunların “saksafonlu teknik death metal grubu” şeklinde algılanacak şeklinde “bizim farklı tarafımız da bu olsun” diye düşündüklerini hissettirmeden, sadece lezzet babında yapılmış olması. Misal “The Wreck” şarkısındaki bu gibi tatlar akıllara RIVERS OF NIHIL’ın “Where Owls Know My Name”indeki başarılı örnekleri çağrıştırmaktan fazlasını yapmıyor ve sadece görevini yerine getirip olayı sulandırma boyutuna geçmiyor. Aynı şekilde caz etkili ekolu clean gitarlarla oluşturulan Allen Holzworth Endüstri Meslek Lisesi çıkışlı fikirler de yine sadece görevlerini üstleniyorlar, şarkıların önüne geçmiyorlar.

Teknik death metalin modern yüzü genel olarak bize hep birilerini andırıyor. FALLUJAH, RIVERS OF NIHIL, VIRVUM, THE ZENITH PASSAGE, CYTOTOXIN, THE FACELESS, ARCHSPIRE, SOREPTION, ARKAIK, VALE OF PNATH, INFERI, ABIOTIC, INANIMATE EXISTENCE, ALTERBEAST gibi gruplar ilginizi çekiyorsa EXOCRINE de çekecektir. Çok akılda kalıcı, aklınızı başınızdan alacak bir şey olmayabilir ancak tertemiz yazılıp kaydedilmiş, en ince detayına kadar uğraşılmış bir modern teknik death metal albümü dinlemek isterseniz “Maelstrom” bence akıllara gelmesi gereken bir çalışma.