Oğuz Sel

Brutal death metal, doğru ellerde şekillendirildiğinde dinlemesi epey keyifli, yanlış ellerde hayat bulduğundaysa tat tuz kaçıran bir müziğe dönüşüyor. 2016 çıkışlı albümünü 2017 yılında ele aldığım merhametsiz Unmerciful, Origin kökenli bazı grup üyelerinden aldığı güçle hem o albümde hem de önceki albümünde ölümcül yönünü dinleyenlere çekinmeden gösteriyordu ve ortaya çıkardıkları eserle, onların, “doğru eller” olduğu yönünde bir intiba oluşturuyorlardı bende. “Wrath Encompassed” albümünü de bu intiba çerçevesinde dinlemeye başladım tabii.

Aradan geçen yıllara ve ufak tefek kadro değişimlerine aldırış etmeden tarzını aynen koruyan Unmerciful, her zaman olduğu gibi teknik tarafı ağır basan, şok geçirtmeyen ama takip etmekten de keyif alınan parçalar sunuyor albümde. Yapımın daha ilk saniyelerinden itibaren, gruba yeni katılan davulcu Trynt Kelly’nin, varlığını göstermekle kalmayıp olayı bir gövde gösterisine dönüştürdüğüne tanıklık ediyoruz. 2016 çıkışlı albümde baget ağlatan Origin davulcusu John Longstreth’i aratmayan Kelly, gitarlardan savrulan notaların davuldaki karşılığını yaratıp çalıyor âdeta.

“Wrath Encompassed”ın saldırganlığını ve biamanlığını, davullarla sınırlı tutmak hatalı olur. Eski Origin üyesi Clint Appelhanz ve Justin Payne’in genellikle belirginlikten uzak ama şarkıların gaddarlığına gaddarlık katan rifleriyle albüm alıp yürüyor. Bu tür işlerdeki baslara meraklısıysanız, yine eski Origin üyesi ve bestelerin birçoğunda imzasının olduğunu düşündüğüm Jeremy Turner’ın enstrüman icrasına ayrıca kulak kabartmanızı öneririm. Elbette kulak kabartırken biraz ekolayzer ayarı yapmanız gerekecek. Çünkü önceki yapımlarda karşılaşmadığım ve nedenini bilemediğim bir şekilde yüksek frekanslı sesler, biraz baskılanmış. Ekolayzer ayarlarından gidip ufak tefek ayarlamalar yapmadığınız takdirde davul tonlarını, zilleri ve baslardaki şahane anları yakalamanız biraz daha zorlaşabilir.

Baştan sona nefes kesen bir brutal death metal tecrübesi yaşatmayan “Wrath Encompassed”ın en büyük sorunu az önce ucundan değindiğim, belirginlikten ve aynı zamanda akılda kalıcılıktan uzak riflerin yapımın genelini kaplamış olması. Bir de grubun önceki albümlerinde yapmadığı şekilde “Carnage Unleashed” ve “The Stench of Fear” parçalarında da duyabileceğiniz gibi bir paldır küldür başlama durumu söz konusu.

“Hayırdır birader, bir yere mi yetişeceksiniz?” diyesim geldi. Şu şarkılara biraz daha ilginç girişler yapılsa, aralara daha sürpriz bir şeyler serpiştirilse, özellikle albümün ikinci yarısından itibaren şarkıların kıçına takılan sıradanlık şaşırtıcı hamlelerle kırılabilse, “Wrath Encompassed”ı daha bir keyifle dinleyebilirdim.

Açıkçası 2016 çıkışlı albümle bir kıyaslama yapacak olursam bu yapımın, küçük çaplı bir geri adım olduğunu söyleyebilirim. “Ravenous Impulse” nispeten daha şaşırtıcı, yer yer daha sürükleyici bir işti.

Bazı yönleriyle Origin’i fazlasıyla andırmaya devam eden kimi yönleriyle ise vahşi bir müziği sıradanlıkla tek potada eriterek servis eden “Wrath Encompassed” türün meraklılarına önerebileceğim bir yapım. Eğer Unmerciful ile yeni tanışacaksanız, sizi bir önceki albüme doğru davet edelim.