ORANSSI PAZUZU ile eşim Güzide sayesinde tanıştım. Bundan 9 yıl önce Mecidiyeköy’de otururken grubun ilk albümü “Muukalainen puhuu”dan “Korppi” ve “Danjon Nolla”yı ara ara açıyor, ortamın bir anda bambaşka kafalara bürünmesini sağlıyordu. O dönem bu tarz monoton müziği çok tercih etmiyordum ve “oha bu neymiş be” demekten ziyade çalan şeye kulak misafiri olmakla yetiniyordum. Kısa süre sonra, kendimi adlarını bile bilmediğim bu şarkıların davul partisyonlarını, ufak melodilerini mırıldanırken buldum.
Şöyle bir baktığımda, black metalle iştigal eden bir grubun ilk albümünün kapağında astronot olması elbette ki bu adamların herkes gibi olmadığını gösteriyordu. Sonraları Güzide seviyorsa bir bildiği vardır diyerek grubu takibe aldım ve albümlerini dinleyip nasıl başka kafalarda işler yaptıklarını gördüm. Hırçınlığın yırtıcılığın simgesi AT THE GATES vokalisti Tompa’nın bile neden paso ORANSSI PAZUZU tişörtüyle gezdiğini böylece anlamış oldum.
Geçtiğimiz yıl DARK BUDDHA RISING ile birlikte kurdukları WASTE OF SPACE ORCHESTRA’nın ilk albümü “Syntheosis” ile destan yazan; black metal ve drone dağlarını birbiriyle çarpıştıran, doom metal ve saykodelik sludge ırmaklarını birbiriyle çalkalayan ORANSSI PAZUZU elemanları, ne mutlu ki hiç gecikmeden kendi şahaneliklerini de önümüze sürdüler. “Efendinin Tırnağı” anlamına gelen “Mestarin kynsi”de grup bana kalırsa muhtemelen en iyi albümüne imza atıyor ve 2020 yıl sonu listelerine de daha yılın ortasına gelmemişken adaylığını koyuyor.
“Mestarin kynsi” gerçekten harikulâde bir albüm. O kadar ustaca bestelenmiş, öylesine sinematografik bir akıcılıkla bütünleştirilmiş ki, 50 dakikalık süresi boyunca bırakın sıkmayı sizi gerçekten de alıp götürüyor, yükseklere çıkarıyor ve en rahat hissettiğiniz anda da sizi boşluğa bırakıyor.
ORANSSI PAZUZU pek çok grubun altından kalkamayacağı bir yerde, ciddi boyutta risk taşıyan noktada bir müzik yapıyor. “Metal” ve “ritüel” kavramlarının ne kadar sıkıcı bir şeye dönüşebileceğini zaman zaman görüyoruz. Bu işe kalkışan pek çok sanatçı bir şeyi defalarca tekrarlamanın bu tarz ayinsel bir hava yaratmak için yeterli olduğunu düşünüp ikinci kez dinlenmeyecek eserler üretebiliyor. Bilinçli olarak monoton olması amaçlanan müziği sürükleyici ve ilgi çekici kılmak ustalık gerektirir. Bir şeyleri ekstra iyi yapmalısınız ki dinleyici sürüncemede kalan müzikten baymasın, fenalık geçmesin. ORANSSI PAZUZU bu konuda ihtisas yapmış bir grup. Bir desenin %80’ini dakikalarca devam ettirip, kalan %20’siyle o şeyi bambaşka yerlere taşımayı, şekilden şekle sokmayı çok ama çok iyi biliyorlar. Şarkılarını mırıldanamıyorsunuz, eşlik edemiyorsunuz, ama sizi öyle bir yoğunluğa sokuyor, öyle bir işitsel sarmala alıyorlar ki vazgeçemiyorsunuz.
Özellikle son 2 albümlerinde önceki işlerinin o çekici çiğliğinden sıyrılarak çok daha başka kafalarda, nostaljikozmik (böyle bir kelime yok, albümü dinlerken şu an uydurdum), bilinç altına yoğunlaşan türde saykodelik olaylara adım atan grup, “WASTE OF SPACE ORCHESTRA’da edindiği fikirleri “Mestarin kynsi”ye de taşıyarak albümün bugüne kadarki en derin, en yapışkan ORANSSI PAZUZU albümü olmasını sağlıyor. Albümde bir dolu yan enstrüman ve her zamanki gibi muazzam boyutta synth kullanan grup, olayın şiddetini katlayan kırçıllı baslar ve olağanüstü başarılı black metal vokalleriyle ciddi anlamda tarih yazıyor. Dünyada şu “Kuulen ääniä maan alta” gibi bir şarkıyı yapabilecek grup sayısı bir elin parmaklarını geçmez.
Yine benzer şekilde grubun tansiyon yükseltme hamleleri ve müziğin akışkanlığı artırmaya yönelik fikirleri gerçekten efsane düzeyde. “Ilmestys”in tam 5. dakikasında başlayan kısımda grup resmen sakin sakin duran bir topraktan, bir anda her yeri ele geçirmek üzere göğe doğru yükselen sarmaşıklar çıkartıyor ve müzikle birlikte resmen bir şeylerin yükseldiğini, yukarıya doğru uzadığını ve her yeri kapladığını hissediyorsunuz. Bu gibi şeyler albümün dört bir yanında karşımıza çıkıyor ve ORANSSI PAZUZU’nun eşsizliğini gözler önüne seriyor. Harbi diyorum; bu müziğin bir benzerini yapabilecek başka bir grup büyük ihtimalle dünyada yok.
“Mestarin kynsi” bu yıl içinde dinlediğim en iyi 5-6 albümden biri. Grup bu albümle bence sadece geçmişinde yaptığı her şeyin üzerine çıkmakla kalmıyor, aynı zamanda günümüz metal dünyasının en sıra dışı ve hatta önemli isimlerinden biri hâline geliyor. Özgünlük, orijinallik, karakteristik sound yaratma gibi konularda tamamen kendine ait bir tahtta oturan ORANSSI PAZUZU, son 10 yılda belirgin bir değişim gösteren metal dünyasının mevcut yapısını oluşturan dinamikler düşünüldüğünde bu yeni normal içerisindeki en önemli isimlerden biri. Bana kalırsa metal dünyasının ana akımdan uzak duran tarafının geleceği soyutluğa ve farklı bir karanlığa bürünmeye çok açık ve görünüşe göre ORANSSI PAZUZU bu yeni dönemin en büyük mimarlarından, söz sahiplerinden biri olacak.
grubu 2-3 sene önce james hetfield sayesinde öğrenmiştim. Grubun yaptığı müziği cok enteresen buldugunu söylemiş ve metal listelerine eklemişti. ben de buradan merakla Varahtelije albumunu hatim etmiştim ki bu başyapıtın da sitede olmaması sizin ayıbınız olsun. :)) albume gelirsek hiç uzatmaya göre bir şey yok bu adamlar çok iyi müzik yapıyor. Bu albumde de kaide bozulmamış. 10/10
Çok derin ve tehlikeli bir müzik. Bazen albüme kendimi tam kaptırır gibi olduğumda tırsıp bir bardak su içiyorum!
Oranssi Pazuzu black metal geleneğinin günümüzdeki en önemli ve en ilginç gruplarından biri kesinlikle.
Sözler de güzelmiş: “A dark master is rising. An illusionist, who uses secret knowledge to control the minds of the masses. A new totalitarian order is established and the heretics are silenced violently.” – Ontto (Bass)
Bu arada, özellikle Uusi teknokratia’da -favori filmim olan Koyaanisqatsi’nin de müziklerini yapmış olan- Philip Glass aklıma geliyordu sürekli. Nuclear Blast’ın basın bültenine baktım da, harbi elemanların temel etkilenimlerinden biriymiş Glass.
Bu grubun hedeflediği kafayı yakalayabilmek için asit kullanmak gerekiyor sanırım ama asitlere mesafeli dinleyiciler için de oldukça iyi bir müzik yaptıklarını düşünüyorum.
@Alondate, şimdilik bu sene dinlediğim en iyi 5 albüm karışık olarak şöyle:
THE BLACK DAHLIA MURDER – Verminous
ULCERATE – Stare into Death and Be Still
AFTERBIRTH – Four Dimensional Flesh
ORANSSI PAZUZU – Mestarin kynsi
HAVOK – V
Bu albümü ve kritiği yorumsuz geçmek istemiyorum ama aklıma çok da yeni bir şey gelmediği için birkaç gün önce Grup Önerme başlığında yazdığım yorumu kopyalıyorum:
“Oranssi Pazuzu ne yapmış öyle ya? Neye toplanak allah diyek demeye karar vermişler anlamadım ama ben ikna oldum. Böyle bi ritüel yok.”
Cidden böyle bir şey yok. Özellikle lossless halini kulaklıkla dinlemek tam bir işitsel şölen.
Deathspell Omega ayarinda muzik yapiyorlar bence. Isin ilginc yani zaten ilk albumden beri o ayarda olmalari. Cok degisik fikirleri var boyle gruplar Kaan Kural’in nba’deki oyunculari siniflandirirken kullandigi elmas terimine benziyorlar. Gunumuz metal muziginin en cigir acici 10 grubundan biridirler kesin olarak. Anthony Davis olsunlar mesela.
Vokalistin daha somut tarafını yansıttığı önceki grubu Beastmilk ( daha sonra Grave Pleasures’a evrildiler) ten beri takip ediyorum bu herifi. Bu albüm de muazzam olmuş. Bu yılın en iyilerinden kesinlikle. 9 çalışır
Albümü ilk defa bu sabah işe giderken dinledim. Metro durağında otururken cebimdeki bozuk paralar döküldü. O an çıkan ses albümden mi yoksa başka bir şey mi diye bir iki saniye ikileme düştüm. Öyle garip bir albümmüş.
Bir şarkı dinledim italyan fransız korku filmlerindeki edwige fenech,christine lindberg gibi çırılçıplak çığlık çığlığa koşup kendimi paralıyorum,diğer şakılar kim bilir nasıl
bir de bu albüm bana forgotten woods grubunun race of cain albümünü hatırlattı, o da çok manyak albümdür sayko black metal sevenlere duyurulur
Loading ...
Geçen sabah bu albümü dinlemeye başladım, 4. şarkıya geldiğimde akşam olmuştu.
grubu 2-3 sene önce james hetfield sayesinde öğrenmiştim. Grubun yaptığı müziği cok enteresen buldugunu söylemiş ve metal listelerine eklemişti. ben de buradan merakla Varahtelije albumunu hatim etmiştim ki bu başyapıtın da sitede olmaması sizin ayıbınız olsun. :)) albume gelirsek hiç uzatmaya göre bir şey yok bu adamlar çok iyi müzik yapıyor. Bu albumde de kaide bozulmamış. 10/10
13.05.2020
@gXnn, ilginçtir james’in modern black metal gruplarına oldukça ilgisi var,satryicon,kverlatak ve oranssi pazuzu…
13.05.2020
@ozzy, evet enteresan . ayıca high on fire, pallbearer, ghost gibi grupları da takip ettiğini biliyoruz. bence iyi müzikten anlıyor :))
Uzay istasyonunda kutsal su bulamayınca LSD ile şeytan çıkarmaya çalışmak.
Çok derin ve tehlikeli bir müzik. Bazen albüme kendimi tam kaptırır gibi olduğumda tırsıp bir bardak su içiyorum!
Oranssi Pazuzu black metal geleneğinin günümüzdeki en önemli ve en ilginç gruplarından biri kesinlikle.
Sözler de güzelmiş: “A dark master is rising. An illusionist, who uses secret knowledge to control the minds of the masses. A new totalitarian order is established and the heretics are silenced violently.” – Ontto (Bass)
Bu arada, özellikle Uusi teknokratia’da -favori filmim olan Koyaanisqatsi’nin de müziklerini yapmış olan- Philip Glass aklıma geliyordu sürekli. Nuclear Blast’ın basın bültenine baktım da, harbi elemanların temel etkilenimlerinden biriymiş Glass.
Bu grubun hedeflediği kafayı yakalayabilmek için asit kullanmak gerekiyor sanırım ama asitlere mesafeli dinleyiciler için de oldukça iyi bir müzik yaptıklarını düşünüyorum.
Fazla soze gerek yok cidden 10/10.
Ahmet abi bu arada bu sene dinledigin obur en iyi 3-5 albumden bazilarini yazar misin? Cevap verirsen sevinirim :)
13.05.2020
@Alondate, şimdilik bu sene dinlediğim en iyi 5 albüm karışık olarak şöyle:
THE BLACK DAHLIA MURDER – Verminous
ULCERATE – Stare into Death and Be Still
AFTERBIRTH – Four Dimensional Flesh
ORANSSI PAZUZU – Mestarin kynsi
HAVOK – V
13.05.2020
@Ahmet Saraçoğlu, WAKE – Devouring Ruin’i yazmayı unutmuşum. Onu da ekleyip 6 diyelim.
13.05.2020
@Ahmet Saraçoğlu, WAKE🤤🤤🤤🤤🤤
13.05.2020
@P L A G U E, kritiğinin son noktasını 30 saniye önce koydum.
13.05.2020
@Ahmet Saraçoğlu, yorumu yazarken son parca caliyordu, hâlâ o çalıyor…
Bu albümü ve kritiği yorumsuz geçmek istemiyorum ama aklıma çok da yeni bir şey gelmediği için birkaç gün önce Grup Önerme başlığında yazdığım yorumu kopyalıyorum:
“Oranssi Pazuzu ne yapmış öyle ya? Neye toplanak allah diyek demeye karar vermişler anlamadım ama ben ikna oldum. Böyle bi ritüel yok.”
Cidden böyle bir şey yok. Özellikle lossless halini kulaklıkla dinlemek tam bir işitsel şölen.
Neden beğenildiğini anlamakla beraber, bana aşırı uzak bir müzik olduğunu belirtmeliyim. En son bu uzaklık hissini Leprous ile yaşamıştım.
Uusi Teknokratia, 2020’de yayınlanan şarkılar arasında şu ana kadar en beğendiğim şarkı.
Deathspell Omega ayarinda muzik yapiyorlar bence. Isin ilginc yani zaten ilk albumden beri o ayarda olmalari. Cok degisik fikirleri var boyle gruplar Kaan Kural’in nba’deki oyunculari siniflandirirken kullandigi elmas terimine benziyorlar. Gunumuz metal muziginin en cigir acici 10 grubundan biridirler kesin olarak. Anthony Davis olsunlar mesela.
14.05.2020
@Godless Killing Machine, “ Gunumuz metal muziginin en cigir acici 10 grubundan biridirler kesin olarak”
Katılmaktayım.
Vokalistin daha somut tarafını yansıttığı önceki grubu Beastmilk ( daha sonra Grave Pleasures’a evrildiler) ten beri takip ediyorum bu herifi. Bu albüm de muazzam olmuş. Bu yılın en iyilerinden kesinlikle. 9 çalışır
Şöyle mükemmel bir kayıtları var: https://youtu.be/PfANRKPnC8M
Albümü ilk defa bu sabah işe giderken dinledim. Metro durağında otururken cebimdeki bozuk paralar döküldü. O an çıkan ses albümden mi yoksa başka bir şey mi diye bir iki saniye ikileme düştüm. Öyle garip bir albümmüş.
Bir şarkı dinledim italyan fransız korku filmlerindeki edwige fenech,christine lindberg gibi çırılçıplak çığlık çığlığa koşup kendimi paralıyorum,diğer şakılar kim bilir nasıl
bir de bu albüm bana forgotten woods grubunun race of cain albümünü hatırlattı, o da çok manyak albümdür sayko black metal sevenlere duyurulur
Unutulacak gibi değil de yine de bu manyak albümü arada hatırlatmak lazım. Akıl işi değil bu müzik.
İyi geceler öpücüğü.
Bazen bazı albümleri daha fazla dinleyebilmek için ömrümün uzayabilmesi istiyorum. İşte Mestarin Kynsi onlardan biri.
Çünkü her dinleyişte ömür kısaltıyorlar, inceyi yakalayalım.
Kuruduk.
Karışık portakal-nar istenildiği zaman mekanizmanın kafayı hiç ettiği yer te bura. Black metalinizi bilinçli dinleyin yavrum