İnternetin şahlanmasıyla birlikte üretim açısından muazzam bir konuma gelen metal dünyası, hızına yetişilmeyecek bir üretkenlikle sürekli yeni bir şeyler sunmaya devam ediyor. Geçtiğimiz yıllara baktığımda bazı yılların diğerlerinden net şekilde önde olduğunu, bazı yılların da olduğu kadar ile idare edildiğini görüyorum. Bazı yıllar yıl sonu listemi yaparken çok net bir ilk 10’um olurken, bazı yıllardaysa “neyi yazsam” diye düşünüp eldekilerin en iyilerini listelemeye çalışıyorum.

Şu anda sözünü etmekte olduğum yeni EARTH ROT albümü “Black Tides of Obscurity” bu yılın ilk gruba dâhil olmasını sağlayan ve 2020’nin metal anlamında güçlenmesinde parmağı bulunan albümlerden biri. Bizleri Avustralya’dan selamlayan grup death metal ve black metalin progresif bir yansımasını sunuyor ve ortaya son zamanlarda dinlediğim en zengin, değişken ve kendini sınırlamayan black/death metal albümlerinden biri çıkıyor.

Şimdi albüme bakalım. “Keçi kafalı Cthulhu” kadar metal bir şey olabilir mi pek emin değilim. Daha albüm kapağından grup size etkileyici bir şeyler dinleyeceğinizi vadediyor ve bu beklentinin boşa çıkmaması da olayın en lezzetli tarafı. EARTH ROT hiç öyle karambole, kaosa girişmeyen gayet açık ve net bir müzik yapıyor. Yaratıcılık ve bu yaratıcılığı sunma konusunda gayet özgün ve karakteristik bir anlayış benimseyen EARTH ROT, “black/death metal” ifadesinin altını çok farklı bir karakterle doldurarak yılın en kendine özgü işlerinden birini yaratıyor.

Kimi şarkılara katılan çeşitli fikirler normal şartlarda bu müzikle asla bir arada anılmayacak gibi dursa da EARTH ROT’un elinde bir şekilde araya kaynıyor. Grup hayyyyvan gibi death metal ve zehir gibi black metali bir potada eritirken, kafasına estiğinde bir anda ateş gibi bir hard rock/heavy metal sıkıştırıveriyor (The Cape of Storms) ve ne hikmetse bunu yadırgamıyorsunuz. Normalde “lan naaptınız gül gibi şarkıya” denebilecek kadar alakasız bu fikir, grubun elinde sadece tebessüm ettiren bir şeye dönüşüyor.

Konsept yapıdaki albümünde karşımıza çıkan başlıca özelliklerden biri “Black Tides of Obscurity”nin bir black/death metal albümü ne kadar groovy olabilirse o kadar groovy olması. Zaman zaman akla SLUGDGE’ı getirecek düzeyde gaz ve hatta eşlik edilesi bir iş var karşımızda. İlk şarkının ortasındaki OPETH’vari clean bölüm, “New Horns”un başındaki enfes ızdırap, “Towards a Godless Shrine”ın 40. saniyesinde başlayan oynak ritimden tutun da son şarkıda resmen blues yapmalarına dek grubun albümde el atıp da başaramadığı hiçbir şey yok.

Müzikteki bu gücün bu denli çekici gelmesini sağlayan faktörlerden biri de albümün enfes prodüksiyonu. Gitarların kimi zaman hissettirdiği boru gibi DISMEMBER tonları ve insanı sağa sola savuran canavar gibi sound, “Black Tides of Obscurity”nin bu denli bağımlılık yapıcı olmasını sağlayan diğer faktörler.

“Black Tides of Obscurity” uzun zamandır dinlediğim en akılda kalıcı black/death metal albümü. Aslında bu ifade insanın aklına mutlaka aşırı karanlık, kaotik, yıkım gibi bir şey getiriyor ancak EARTH ROT bunu nasıl gösterişli ve uzun ömürlü kılacağını çok iyi biliyor ve kullandığı pek çok formülle albümün değerini katlaya katlaya artırıyor. Ben albümü çok beğendim ve kapağından bestelerine, sound’undan ağız sulandıran irili ufaklı fikirlerine kadar her açıdan müthiş bir iş olduğunu düşünüyorum. Yıl sonuna geldiğimizde durum nasıl olacak bilemem, ama EARTH ROT’un bu senenin yıldızlarından biri olacağına dair içimde güçlü hisler var.