THE BLACK DAHLIA ile tanışmam 2003 yılına, grubun çıkardığı ilk albüm olan “Unhallowed”a dayanıyor. 2000’lerin ilk yarısında türün İsveçli devlerini hatmettikten sonra melodik death metale yönelik doymak bilmez aşkımı farklı ülkelerden gruplar keşfederek sürdürüyordum. 2000-2001 yıllarında bu görevi ilk iki albümünü çıkaran ABD’li DARKEST HOUR görürken, hemen akabinde pek çok başka grupla türün derinliklerine dalışımı devam ettirmiştim.
2003 yılında “Unhallowed” vesilesiyle THE BLACK DAHLIA MURDER’la tanışmış ve doğal olarak hastası olmuştum. TBDM’nin en iyi tarafı adamların ciddi bir müziği kendini aşırı ciddiye almadan sunabilmesiydi. Ya da tersten söyleyeyim; sahnede görseniz, röportajlarına, videolarına denk gelseniz taşak gibi kafaları olduğunu düşüneceğiniz gayet eğlenceli adamlar, albümlerinde hayvan gibi müzik yapıyorlardı. Bu durum TBDM’nin bu kadar büyümesini, bu kadar büyük bir kitleye kavuşmasını sağlayan en büyük unsurdu. “Hayvan gibi müzik yapan senin benim gibi adamlar”. İşte bu hava grubu hep yüksekte tuttu, ciddi kadro değişiklikleri yaşamalarına rağmen daima geçerli olmayı sürdürdüler. Trevor’ın death metal külliyatını yalayıp yutmuş olması ve hem kendisine hem de gruba duyulan saygının bu vesileyle artması; hepsi bir arada TBDM’nin 2000 sonrası melodik death metalin bayraktarlarından biri olmasını sağladı.
Kuruldukları andan itibaren hep 2 yılda bir yeni albüm çıkaran ve bunu bir iş stratejisine dönüştüren THE BLACK DAHLIA MURDER, ilk kez bir önceki “Nightbringers”ın ardından normalden uzun turlamış, albüm yazımına daha çok vakit ayırmış ve kariyerinde ilk kez 3 yıllık bir aranın ardından yeni albüm çıkarmıştı. Şu anda bahsettiğimiz “Verminous”, grubun bu ekstra 1 yılı hakkını vererek değerlendirdiğini gösteren müthiş bir albüm.
Müthiş deyip tavrımı koyduktan sonra hiç gecikmeden daha da ileri gideyim. “Verminous” ne kadar iyi olduğunu size ilk dinlemeden fark ettirmeyen, ancak detayları yakaladığınız andan sonra sizi asla bırakmayan bir albüm. Bu kadar yeni bir albüm olmasına rağmen dinlemeye doyamıyor oluşum ve sürekli tekrar başlatma isteği duymamdan, “Verminous”a nasıl vurulduğumu anlayabilirsiniz. Bunun oluşmasını sağlayan şeylerden biri grubun bu albüme, önceki işlerinden farklı olarak çok zekice akılda kalıcılıklar entegre etmiş olması ve önceki pek çok albümünden farklı olarak kaostan özellikle kaçınıp daha tane tane unsurlardan oluşan şarkılar yapmış olması. Bu sayede bir şarkının bir yerindeki 3-4 saniyelik bir bağlama melodisi bile durduk yere ağzınıza takılabiliyor, başka şeyler dinlerken bile aklınıza gelebiliyor.
Bu akılda kalıcılığı sağlayan en önemli şey elbette ki adamların çok zekice rif ve melodi yazıyor oluşları. Konu TBDM olduğunda bazen “AT THE GATES’in 25 yıl önceki formülün devamı niteliğinde, güzel, gaz, bildiğimiz TBDM işte” diye hissettiğim olmuyor dersem yalan söylemiş olurum. Grup her yeni albüm çıkardığında başlarda böyle düşündüğüm şarkılar oluyor. Ancak dinledikçe bu durum kısa sürede değişiyor ve adamların nasıl katmanlı, iç içe geçerek büyüyen rif ve melodiler yazdığını daha iyi görüyor ve takdir ediyorum. Bu albümde de benzer şeyler oldu ve başta “hoş” dediğim her şeyin “vay aq rife bak be”ye dönüştüğünü kendi gözlerimle gördüm.
Bu akla kazınmaya müsait yardırmaların üstüne grup bir de çok akıllıca düşünülmüş, asla kolaya kaçmayan melodilerle olaya çok karakteristik bir hava da katıyor. Adamlar yeri geldiğinde zehri, yeri gelince eziciliği, yeri gelince blues’u baskın pek çok hareketle paletlerinin ne kadar geniş olduğunu açık açık gösteriyorlar. Gruba bir önceki albümde katılan ARSIS gitaristi Brandon Ellis de önceki tüm lead gitaristler gibi TBDM sound’una son derece olumlu katkılar yapıyor. Videolarından izlediğim kadarıyla heavy metal ve hard rock’a yürekten bağlı olan bu arkadaş, lezzetli sololarıyla albümü renklendiriyor. Nota seçimleri, akılda kalıcı paternleri cidden nefis. Bir de üstüne “Removal of the Oaken Stake” gibi bi vampirin kalbine saplanan ahşap kazığı çıkarmasını konu eden yaratıcı şarkı sözleri ve temalar gelince, kazanan bir formülün ortaya çıkması kaçınılmaz oluyor.
Dünya üzerindeki en istikrarlı gruplardan birinden, kariyerinin en iyi albümlerinden birini dinlemek gerçekten harika bir keyif. Adamlar zor görünen şeyleri kolayca sunarak, laf kalabalığı yapmadan kaliteli albüm üstüne kaliteli albüm çıkararak neden 2000 sonrasının en iyi oluşumlarından biri olduklarını bir kez daha kanıtlıyorlar. “Verminous” aklınızdan çıkmayacak anlarla dolu nefis bir melodik death metal albümü. Yıl olmuş 2020, burada TBDM tavsiye edecek hâlimiz yok herhalde. Dinleyin demeye bile gerek yok, kaliteli metal seviyorsanız elbet dinleyeceksiniz.
Kadro Trevor Strnad: Vokal
Brian Eschbach: Gitar
Brandon Ellis: Gitar
Max Lavelle: Bas
Alan Cassidy: Davul
Şarkılar 01. Verminous
02. Godlessly
03. Removal Of The Oaken Stake
04. Child Of Night
05. Sunless Empire
06. The Leather Apron's Scorn
07. How Very Dead
08. The Wereworm's Feast
09. A Womb In Dark Chrysalis (Interlude)
10. Dawn Of Rats
Genelde melodik death metal albümlerinden sıkılırım. Fakat bu inanılmaz kendini dinleten bir albüm. En son Belakor’un 2012′deki albümünü bu kadar keyifle dinlemiştim.
İnstagram hesaplarından bu albümün çıktığını duyurdukları paylaşımı görünce ilk olarak “Nightbringers daha dün çıktı. Ne çabuk yeni albüm geldi” diye düşündüm. Meğer 3 yıl geçmiş artık üzerinden. Bayılıyorum bu gruba. Riffler, melodiler, vokaller falan her şeyiyle mükemmel bir grup. Sınırları fazlasıyla belli olan bir tarzları var ama o dar alanda o kadar iyi manevralar yapıyorlar ki, yıllar geçse bile hala her albümde kulağınıza değişik bir şeyler katmayı başarıyorlar. Normalde üye değişiklikleri filan beni endişelendirir ama konu TBDM olunca aksine “ahanda yeni üye. İlla farklı bir şey katar albüme” düşüncesi geliyor aklıma.
ve sabitlenmiş yorum: ”We, members of our beloved and hidden world of the heavy metal underground teeming just below the surface, are the verminous. The rats and roaches looming in the cracks and crevices of this fallen world. We are the pariahs that the world of normality finds loathsome and obscene. We are the carriers of a plague of knowledge so vile that it could bring the unsuspecting mankind to its knees. Always the underdogs. Our love for this music and what it means to our lives is foolishly underestimated.” – Trevor Strnad
@Rzeczom,Verminous çok olgun bir albüm ama bencr Nightbringers’dan iyi değil.
Bu arada Nightbringers Everblack sayılmazsa (!) Nocturnal’dan beri en iyisi.
daha iyi olduğunu özellikle söylemek istemedim. ne çok ilerisinde ne de gerisinde çünkü. sadece daha güzel geliyor kulağa sanki. daha çok keyif alıyorum o albüme oranla.
@Ahmet Saraçoğlu, Removal of the Oaken Stake şarkısı spotify’da tüm zamanların en çok dinlediğim 10 şarkısından biri olmuş. 1 yıl içerisinde kendisini bu kadar çok dinletmesi muazzam bir şey benim için.
Ne dinlemek istediğime karar veremediğim anlarda spotify’ı açıp TBDM karışık çal diyorum ve keyfime bakıyorum. Adamların sevmediğim tek bir albümü veya şarkısı yok.
Sunless Empire’ın solosu Brandon Ellis’in şu ana kadar yazdığı en güzel solo olabilir. Çok iyi albüm, şarkı zaten bomba ama o 2:35′te başlayan lick… Kurban olduklarım.
TBDM hiçbir zaman sevdiğim bir grup olmadı. Nedeni ise melodik tarafları. Epeydir, özellikle metalde müzik/tür ne olursa olsun melodi tabanlı müziklerden kaçıyorum. Yalnız ilginç bir şekilde, dünkü üzücü haberin ardından bu albümü dinlemeye ve sevmeye başladım. Sanki antimelodik tarafım sırf Trevor üstat nedeniyle geçici olarak yok olmuş gibi hissediyorum. Umarım bir sonraki hayatında istediğini bulursun. İn Loving Memory.
Dün müzik dinleyecek gücü kendimde bulamadım. Anca sabah zoraki bir kritik yazdım, akşam da maç izlerken biraz gitar çaldım o kadar. Şu anda bu albümü dinleyerek ders çalışıyorum. Hâlâ inanması zor geliyor. M-A’ya giriyorum TBDM sayfasında Past Members kısmında “Trevor Strnad (R.I.P. 2022) Vocals (2001-2022)” yazıyor. İnanamıyorum. Bilgi yanlışlığı var gibi geliyor. Çok garip duygular eşliğinde “Removal of the Oaken Stake” dinliyorum.
Brandon Ellis cidden muazzam gitarist. Kompleks şeyleri onun kadar temiz çalan çok az kişi gördüm. Instagram’daki videolarına bakın derim. Her tür şeyi kusursuz ve tertemiz çalıyor, altına metal dünyasından pek çok kişi övgü dolu yorumlar yapıyor.
@Ahmet Saraçoğlu, Abi kesinlikle. Adam attığı coverları, tadımlıkları vesaire hep çıplak çalıyor; ne bi backing track ne de başka bir şey. Dümdüz tertemiz çalıyor eleman. Bend/Vibratolarındaki Jason Becker trickleri falan, hastayım bu adamın tuşesine.
@Ahmet Saraçoğlu, Katılmakla beraber gitarına hayranım. Genel olarak Jackson Kelly acayip hoşuma giden bir gitar. Hele Marty Friedman’ın elinde olduğu zaman vücudum boşalıyor resmen.
Vocale kalan tek kurucu eleman gitarist Brian Eschbach geçmiş. 2. gitarist olarak da 2008-2016 arasında lead gitarları çalan Ryan Knight gelmiş. 2 Lead gitaristle nasıl olacak merak ediyorum.
Evet hiçbir şekilde Trevor Strnad’ lı kadronun yerini tutamayacak ama alınacak en iyi kararla (kadro konusunda) yola devam ediyorlar.
(8.70/10, Toplam oy: 53)
Loading ...
Her seferinde şans verdim ama ısınamadım. Rahat 15 yıldır deniyorum, everblack ile çok yaklaştım ama yine olmadı. belki daha sonra başarırım.
28.04.2020
@Exorsexist, Ben de bir türlü ısınamayanlardanım. Bu albümde de değişmeyecek gibi.
Kesinlikle en akılda kalıcı TBDM albümü olmuş bu. Müthiş bir şey.
Genelde melodik death metal albümlerinden sıkılırım. Fakat bu inanılmaz kendini dinleten bir albüm. En son Belakor’un 2012′deki albümünü bu kadar keyifle dinlemiştim.
Nightbringers’in gerisinde ama yine de muhteşem albüm
Bu grubun tum sarkilari bana ayniymis gibi geliyor. Halbuki melodeath cok severim. Bu album de bir iki sarki disinda fikrimi degistiremedi maalesef
Şu anda ABD’nin en çok satılan 4. albümü.
Hayvan gibi iyi albüm
İnstagram hesaplarından bu albümün çıktığını duyurdukları paylaşımı görünce ilk olarak “Nightbringers daha dün çıktı. Ne çabuk yeni albüm geldi” diye düşündüm. Meğer 3 yıl geçmiş artık üzerinden. Bayılıyorum bu gruba. Riffler, melodiler, vokaller falan her şeyiyle mükemmel bir grup. Sınırları fazlasıyla belli olan bir tarzları var ama o dar alanda o kadar iyi manevralar yapıyorlar ki, yıllar geçse bile hala her albümde kulağınıza değişik bir şeyler katmayı başarıyorlar. Normalde üye değişiklikleri filan beni endişelendirir ama konu TBDM olunca aksine “ahanda yeni üye. İlla farklı bir şey katar albüme” düşüncesi geliyor aklıma.
metal blade’in paylaştığı full albüm linki:
https://www.youtube.com/watch?v=71a-AG3zX78
ve sabitlenmiş yorum: ”We, members of our beloved and hidden world of the heavy metal underground teeming just below the surface, are the verminous. The rats and roaches looming in the cracks and crevices of this fallen world. We are the pariahs that the world of normality finds loathsome and obscene. We are the carriers of a plague of knowledge so vile that it could bring the unsuspecting mankind to its knees. Always the underdogs. Our love for this music and what it means to our lives is foolishly underestimated.” – Trevor Strnad
ben bu albümü nightbringers’dan daha fazla seviyorum. daha melodik, daha zehirli sanki.
02.12.2020
@Rzeczom,Verminous çok olgun bir albüm ama bencr Nightbringers’dan iyi değil.
Bu arada Nightbringers Everblack sayılmazsa (!) Nocturnal’dan beri en iyisi.
02.12.2020
daha iyi olduğunu özellikle söylemek istemedim. ne çok ilerisinde ne de gerisinde çünkü. sadece daha güzel geliyor kulağa sanki. daha çok keyif alıyorum o albüme oranla.
ayrıca everblack’den beri en iyi albüm bence de.
Arada “acaba en iyi albümleri olabilir mi lan?” diye düşündüğüm oluyor. Mesela şu an.
Her şarkısı hit la bu albümün. Lezzet fırtınası.
06.09.2021
@Ahmet Saraçoğlu, Removal of the Oaken Stake şarkısı spotify’da tüm zamanların en çok dinlediğim 10 şarkısından biri olmuş. 1 yıl içerisinde kendisini bu kadar çok dinletmesi muazzam bir şey benim için.
Ne dinlemek istediğime karar veremediğim anlarda spotify’ı açıp TBDM karışık çal diyorum ve keyfime bakıyorum. Adamların sevmediğim tek bir albümü veya şarkısı yok.
Sunless Empire’ın solosu Brandon Ellis’in şu ana kadar yazdığı en güzel solo olabilir. Çok iyi albüm, şarkı zaten bomba ama o 2:35′te başlayan lick… Kurban olduklarım.
Arap kağıdına sarılmış adıyaman tütünü + efes + bu albüm
R.I.P
TBDM hiçbir zaman sevdiğim bir grup olmadı. Nedeni ise melodik tarafları. Epeydir, özellikle metalde müzik/tür ne olursa olsun melodi tabanlı müziklerden kaçıyorum. Yalnız ilginç bir şekilde, dünkü üzücü haberin ardından bu albümü dinlemeye ve sevmeye başladım. Sanki antimelodik tarafım sırf Trevor üstat nedeniyle geçici olarak yok olmuş gibi hissediyorum. Umarım bir sonraki hayatında istediğini bulursun. İn Loving Memory.
Dün müzik dinleyecek gücü kendimde bulamadım. Anca sabah zoraki bir kritik yazdım, akşam da maç izlerken biraz gitar çaldım o kadar. Şu anda bu albümü dinleyerek ders çalışıyorum. Hâlâ inanması zor geliyor. M-A’ya giriyorum TBDM sayfasında Past Members kısmında “Trevor Strnad (R.I.P. 2022) Vocals (2001-2022)” yazıyor. İnanamıyorum. Bilgi yanlışlığı var gibi geliyor. Çok garip duygular eşliğinde “Removal of the Oaken Stake” dinliyorum.
Brandon Ellis cidden muazzam gitarist. Kompleks şeyleri onun kadar temiz çalan çok az kişi gördüm. Instagram’daki videolarına bakın derim. Her tür şeyi kusursuz ve tertemiz çalıyor, altına metal dünyasından pek çok kişi övgü dolu yorumlar yapıyor.
https://www.instagram.com/p/CfOd5bEFc92/
https://www.instagram.com/p/CequLkUM9h4/
27.06.2022
@Ahmet Saraçoğlu, Abi kesinlikle. Adam attığı coverları, tadımlıkları vesaire hep çıplak çalıyor; ne bi backing track ne de başka bir şey. Dümdüz tertemiz çalıyor eleman. Bend/Vibratolarındaki Jason Becker trickleri falan, hastayım bu adamın tuşesine.
27.06.2022
@Ahmet Saraçoğlu, Katılmakla beraber gitarına hayranım. Genel olarak Jackson Kelly acayip hoşuma giden bir gitar. Hele Marty Friedman’ın elinde olduğu zaman vücudum boşalıyor resmen.
Vocale kalan tek kurucu eleman gitarist Brian Eschbach geçmiş. 2. gitarist olarak da 2008-2016 arasında lead gitarları çalan Ryan Knight gelmiş. 2 Lead gitaristle nasıl olacak merak ediyorum.
Evet hiçbir şekilde Trevor Strnad’ lı kadronun yerini tutamayacak ama alınacak en iyi kararla (kadro konusunda) yola devam ediyorlar.