Ece Çetinel

İnsanın kendi eliyle yarattığı, oluşumuna önayak olduğu bir şeyi istemeden, mecburen bırakmak zorunda kalması oldukça üzücü bir durum olsa gerek bir müzisyen için. Fakat hayatta öyle anlar vardır ki, içte kalan ukteler gerçek olmaya adım adım yaklaşır ve maziye duyduğunuz özlemi bastıracağınız fırsatlar yaratılır. İşte Jim Mutilator’ın hikayesi de bu cinsten.

Yunan metal cenahının 1 yıldır büyük bir heyecanla beklediği bu büyük dönüş sadece onlar için değil, eminim ki Rotting Christ’ın eski dönemlerine hasret duyan herkes için de iç kıpırdatan bir haber. Peki kimdir bu Mutilator, bunca yıl neredeydi? Rotting Christ’ı detaylı bilmeyenler için, bilip de “Bi eski basçı vardı, n’apıyor acaba?” diyenler için biraz kendisinden bahsedelim EP’ye geçmeden evvel. 1984’te Black Church adıyla kurduğu gruba Sakis ve Themis’i davet edip, birkaç sene sonra adını Rotting Christ olarak değiştiren Dimitris Patsouris, grubun biraz geri planda kalmış kurucusu ve isim babası olmasının yanı sıra çoğumuzun taptığı o oldschool RC albümlerindeki şarkıların mistik sözlerinin de baş mimarı. “Triarchy of the Lost Lovers” albümü sonrası kişisel sebepler yüzünden RC’dan ayrılmasına rağmen Khronos albümüne kadar gruba söz yazımında katkıda bulunmakla beraber kült mertebesine erişmiş albümlerden Non Serviam’ın da isminin yaratıcısı ve diğer bir köklü Yunan black metal grubu olan Varathron’un da kurucularından biri ve ilk basçısı olması; Mutilator’ın Yunanistan sınırları içerisinde emeği yadsınamayacak bir isim olduğunu ispatlıyor.

“Yoth iria – unholy master, Yoth iria – prince of fire” nakaratını hatırlarsınız ‘The Fourth Knight of Revelation’ isimli parçadan. Çocukluk yıllarından beri kendisinin koruyucusu olduğunu belirttiği Yoth Iria’yı (okültizmle fazla içli dışlıymış vakti zamanında) yeni projesinin adı olarak seçtikten sonra oluşumun diğer resmi üyesi olan vokaldeki isimde ise 2. bombayı patlatmış Jim. Rotting Christ’ın ilk 2 albümündeki o esrarengiz atmosferi sağlayan klavye kullanımından sorumlu, Necromantia’nın da kurucularından Magus Wampyr Daoloth.

2 yeni parça ve bir RC cover’ından oluşan EP’de tek bir türün baskın olduğunu söylemek zor. Heavy, doom ve epik black metalin bir kombinasyonu olarak tanımladığı bu yapımın, Jim’in yine bu sene içinde çıkaracağı albümden önce bir ısınma turu olduğunu söylesek yanlış olmaz sanırım. Açılış için harika bir tercih olan ve şu an açık ara favorim konumundaki ilk parçanın, Jim’in RC’dan ayrıldıktan sonra yazdığı ilk beste olduğunu öğrendiğimde şarkıya duyduğum sempati bu nostaljik detayla daha da perçinlendi. Girişte enfes bir klavye pasajının bizi karşıladığı ‘Under His Sway’, kadife gibi akan melodik kısımların çok da kaotik olmayan riflerle ve arada giren karanlık korosal vokallerle harmanlandığı, klasik heavy metal sound’una yakın duran bir parça.

Ardından gelen ‘Sid Ed Djinn’ ise doom bir intro’dan sonra patlama yaratıp akabinde vitesin biraz geri alındığı, ritüelistik korosal vokal ve Hint esintili kadın vokallerle etnik bir tat sunan ve beklentilerimin biraz altında kalan bir çalışma oldu açıkçası, son dönem RC işlerine çok benzemesi de ayrıca şaşırtıcı. Fakat albümde yer alacak parçaların biraz daha farklı olduğunu da okuduğum için buna çok fazla takılmıyorum.

Eski dönem RC hayranlarının görünce heyecanlanacağına emin olduğum son parça ise, geçmişe sadık kalınarak, yıllar sonra modern bir prodüksiyonla sunulan RC’ın aslen ‘”Apokathelosis” isimli EP’sinde bulunan “Visions of the Dead Lovers”. Oldschool bir şarkıyı çağdaş bir sound’la sunma kararına saygı duyuyorum ve her ne kadar benim tercihim belli olsa da bu durumun, EP’nin eskiyle yeniyi birleştiren bir köprü görevi görmesini sağladığını düşünüyorum.

Aktif sahne hayatından yaklaşık 25 senedir uzak kalan Mutilator’ın; söz yazımına ve bestelerine ara vermeyip 2-3 albümlük materyalini hazırda tuttuğunu ve bu baharda çıkması planlanan albümünde yer alacak parçaların ilk 3 RC albümü tadında ve EP’ye nazaran daha sert olduğunu belirtmesi beni fazlasıyla heyecanlandırıyor. Hellenic black metal sahnesinin oluşumunda büyük emeği olan, türün standartlarını belirleyen isimlerden kabul edilen bu 2 veteranın yıllar sonra tekrar bir araya gelerek oluşturdukları olgunluk dönemi koalisyonunun vereceği diğer ürünlere dair beklentim aşırı yüksek. Son dönem RC işlerinden tat alamayıp umudunu kesenler belki de bu ikilinin güçlerini birleştirmesiyle eskiye olan özlemlerini giderirler, kim bilir…