Diğer İskandinav ülkeleri kadar üretken olmasa da pek çok iyi grubun çıktığı ve günümüzde de özellikle ekstrem türlerde müzik yapan grupların cirit attığı Danimarka’dayız bugün. Bu gruplardan biri de 2002’de kurulan ve son altı yıldaki sessizliğini bozarak yeni albümünü çıkaran black metal grubu HORNED ALMIGHTY.

Bu arkadaşların yaptığı müziğe baktığımızda karşımıza büyük oranda pejmürde, tekmeli tokatlı bir şey çıkıyor. DARKTHRONE’un 2006-2010 arasında çıkardığı dört albümün daha bir yırtıcısını düşünürseniz, pisliği foseptiği çekilmiş bir CARPATHIAN FOREST’ı kafanızda canlandırırsanız, HORNED ALMIGHTY’nin müziğine yakınlaşmış olursunuz.

Grubun altıncı albümü olan “To Fathom the Master’s Grand Design”ın en belirgin tarafı, adamların “black metal yapan MOTÖRHEAD” muhabbetini epey ciddiye almış ve albümün genelini bu doğrultuda yapmış olmaları. Elbette HORNED ALMIGHTY müziğe Lemmy’nin vokalini koysan ortaya MOTÖRHEAD çıkmaz, aynı şekilde MOTÖRHEAD müziğine S. denen arkadaşın vokallerini koysan ortaya HORNED ALMIGHTY çıkmaz.

Burada bildiğin black metal var, ancak bu black metal genel itibarıyla groove’un, kafa sallamanın ön plana çıktığı ve öyle blast beat’ten nefes alınmayan bir black metal değil. Çok canlı gitar tonuna rağmen çalınan riflerdeki pislik, leşlik yerli yerinde ve diğer bileşenlerin de eklenmesiyle ortaya epey yırtıcı bir şey çıkıyor.

“To Fathom the Master’s Grand Design”ın atmosferindeki karanlık tam olması gerektiği kıvamda. Adamların MOTÖRHEAD sevdikleri belli olsa da aralara giren alakasız blues gamlı sololar falan yok. Soğuk, duygusuzluk ve sevimsizlik HORNED ALMIGHTY’nin genelini kaplıyor.

Albümün genelindeki sevimsizlik ve soğukluk yer yer kuru bir müziğe doğru evrilme riski taşısa da grup besteye bağlı mantıklı fikirler ve altyapı numaralarıyla bu dertten kurtuluyor. Çok düz gibi gelen bir şey, hissettirilmeden verilen dolgu bir klavyeyle birden canlanabiliyor, aralara giren clean gitarlar çaktırmadan ortamın gerginliğini artırabiliyor.

Albüme dair olumsuz tarafta ise şarkıların birbirlerine çok yakın duran havalarını söyleyebilirim. Genel olarak çekici bir black metal anlayışı olsa da pek çok şarkının bir diğerinde muadili olan bölümleri var ve bu da albümü 10+ kez dinleyen benim bile şarkıları tam olarak ayrıştırmakta zorlanmama neden olabiliyor. Bu açıdan bakınca “To Fathom the Master’s Grand Design” başlarda keyif verecek ancak belli bir zaman sonra pek de hatırlanmayacak türde bir albüm olarak görülebilir.

2006-2010 arası DARKTHRONE ve zehirsiz CARPATHIAN FOREST seviyorsanız HORNED ALMIGHTY ve yeni yaratımından bir müddet keyif alabilirsiniz. Sonrasında bu keyfin ne kadar süreceği tamamen size ve beğenilerinize kalmış.